روزنه rowzane خبری – تحلیلی
در آستانه اول فوریه هستیم. روزی که هر ساله در یک عزم سراسری، زنان، فعالان و سازمانها و نهادهای مدافع حقوق زن از خاورمیانه از جمله ایران، اعتراض خود به “روز حجاب”، به “حجاب” و “جنبش اسلام سیاسی” را به گوش جهان می رسانند.
کمیسیون زنان سازمان ملل در صورتی اجازه حضور به جمهوری اسلامی در این کمیسیون داده که اولا این حکومت که یکی از بزرگترین نقض کنندگان حقوق زنان، زن ستیز ترین حکومت فعلی جهان و بزرگترین سیستم انکار، شکنجه و تحقیر زنان در جهان، است و همین حالا چند زن را به دلیل اعتراض به حجاب اجباری به زندان افکنده است.
ما همچنان به عملکرد کمیسیون زنان سازمان ملل اعتراض داریم و اعلام میکنیم نه جمهوری اسلامی انتخاب ما مردم ایران است و نه حجاب یک پوشش. حجاب یک پوشش نیست، بلکه حجاب پرچم اسلام سیاسی و مصداق عینی و عملی شکنجه، تحقیر، توهین و و خشونت علیه زنان و بهانه تجاوز جنسی است و هر جریان اسلامی که در سراسر دنیا قدرت سیاسی را قبضه کرده، با ابزاری به نام حجاب در ابتدا به مدنیت و مدرنیسم و زنان حمله، و تلاش کرده زنان را از صحنه جامعه حذف یا محدود کند. چرا که جنبش اسلام سیاسی اساسا جنبشی در ضدیت با زن است.
ما در حالی به این روز جهانی اعتراض به حجاب نزدیک میشویم که در قوانین جمهوری اسلامی ایران حجاب اجباری است که همین اجبار و عدم حق انتخاب از زنان، مصداق آشکار خشونت علیه زنان است. جمهوری اسلامی حتی تبدیل به الگوی زن ستیزی در خاورمیانه و اخیرا برای گروه تروریستی طالبان شده است که پس از قدرت گیری مجدد در حال اجباری کردن حجاب زنان در افغانستان است.
حتما میداند که هر کودک دختر در ایران در بدو ورود به مدرسه ملزم به رعایت حجاب است و در غیر این صورت با تنبیه و ممنوعیت از حضور اجتماعی در جامعه مواجه خواهد شد. حتما میداند که حجاب در مدارس و دانشگاهها و ادارات و محل کار و همه اماکن عمومی اجباری است و احتمالا در تصاویر فیلم ها و عکسها دیده اید که چطور حضور و عملکرد پلیس گشت‌های ارشاد و نیروهای امر به معروف، در برخورد با بی حجابان مصادیق آشکار خشونت خیابانی علیه زنان با پشتوانه حکومتی بوده است.
زنان مبارز و شجاع ایران از همان ۸ مارس روز جهانی زن ۱۹۷۸ و در چند دهه گذشته تلاش زیادی برای دستیابی به ابتدایی ترین حقوق و حقوق خود کرده اند اما به دلیل ماهیت سرکوبگر جمهوری اسلامی به زندان افکنده، شکنجه و تحقیر و توهین شده اند. در یک دهه اخیر زنان جوان و جسور فراوانی در مقابل اجبار به حجاب ایستادگی کرده اند که سرنوشتشان به زندان ختم شد. ویدا موحد و تعدادی از دختران خیابان انقلاب تهدید، بازداشت و زندانی شدند. صبا کرد افشاری، یاسمن آریانی، منیره عربشاهی، مژگان کشاورز و راحله احمدی شناخته شده‌ترین زنانی هستند که تنها به دلیل اعتراض به حجاب اجباری در زندان و در حال گذراندن حبس‌های طویل المدت هستند.
اکنون و در آستانه اول فوریه روز جهانی اعتراض به حجاب ما خواهان آزادی همه زنانی هستیم که به دلیل اعتراض به حجاب اجباری در زندان اند و از شما میخواهیم که فورا عضویت جمهوری اسلامی این نظام آپارتاید جنسیتی را به خاطر قوانین ضدزن، حجاب اجباری و ۴۳ سال زن‌ستیزی و خشونت‌های قانونی و دولتی و قضایی و سیستماتیک علیه زنان از کمیسیون زنان سازمان ملل را لغو، و با اخراج نمایندگان این حکومت از کمیسیون، گامی برای همراهی با زنان مبارز ایران بردارید. در غیر این صورت علاوه بر اینکه باورمان در زمینه استانداردهای دوگانه آن کمیسیون تقویت می شود بلکه مطمئن خواهیم شد که کمیسیون زنان سازمان ملل حتی به ابتدایی ترین فلسفه وجودی خود که همانا دفاع از زنان است پایبند نیست. ما خواهان سکولاریسم، آزادی و برابری و کرامت انسانی زنان هستیم که در تضاد کامل با جمهوری اسلامی در ایران است.
جمهوری اسلامی را بایکوت کنید
انقلاب زنانه
حمایت کنندگان از نامه؛
▪️شیرین شمس، موسس و از مسئولین انقلاب زنانه از ایران، ساکن سوئد
▪️یاسمین محمد، نویسنده و مدیر نهاد قلب آزاد، ذهن آزاد، فعال عرب، ساکن کانادا
▪️جنی وین هامر، از سازمان فمن، ساکن سوئد
▪️مینا احدی، فعال حقوق زنان از ایران، ساکن آلمان
▪️عالیا ماجد المهدی، اکتیویست فمینیست از مصر، ساکن سوئد
▪️مریم نمازی، فعال حقوق زنان از ایران، ساکن انگلیس
▪️رعنا احمد، فعال حقوق زنان از عربستان، ساکن آلمان
▪️شیوا محبوبی، فعال حقوق زنان و سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، از ایران، ساکن انگلیس
▪️شهلا دانشفر، فعال حقوق زنان و مسئول نهاد آزادشان کنید از ایران، ساکن انگلیس
▪️شاپرک شجری زاده، فعال حقوق زنان از ایران، ساکن کانادا
