تجمعات بازنشستگان تامین اجتماعی ، پرستاران، و معلمان در تهران و یک خبر دیگر

• روز ۸ خرداد بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی در اعتراض به سطح نازل حقوقها و وضع بد معیشتی شان در شهرهای تبریز، اهواز، کرمانشاه، و مشهد تجمع کردند. در مشهد بازنشستگان با در دست داشتن بنری که بر روی آن نوشته شده بود “گرانی تورم بلای جان مردم” و با سر دادن شعارهایشان صدای اعتراض خود را بلند کردند.اعتراض بازنشستگان به سونامی گرانی و وخامت هر روز بیشتر وضع زندگی و معیشتشان است و این موضوع اعتراض همه مردم است. همانند مورد کارگران پیمانی در بخش های مختلف شهرداری و در نفت، در مورد بازنشستگان نیز مصوبه شورای عالی کار حکومت در خصوص میزان افزایش حداقل دستمزدها که خود دستمزدی چند بار زیر خط است، اجرایی نشده است. تعیین مزد بر مبنای هزینه های واقعی زندگی و متناسب با هزینه واقعی سبد معیشت خانوار و افزایش آن طبق تورم واقعی، بیمه درمانی کارآمد و رایگان، پرداخت دیون دولت به صندوق بازنشستگی و برگرداندن پولهای به سرقت رفته به این صندوق، و آزادی اسماعیل گرامی و دیگر زندانیان سیاسی از جمله خواستهای اعلام شده بازنشستگان تامین اجتماعی در قطعنامه هایشان است.
• روز ۸ خرداد پرستاران شاغل در سازمان تامین اجتماعی در تهران در مقابل این سازمان در اعتراض به گرانی ها و وضع بد معیشتی و شرایط نامناسب کار و عدم اجرای قانون مشاغل سخت و زیان آور در قبال آنها تجمع داشتند. از جمله خواسته‌های این معترضان بازنشستگی بر اساس بخشنامه‌های «تجمیع و تنقیع» و بازنشستگی با سابقه کاری ۲۵ سال به علت سختی کار است.
• روز ۷ خرداد تعدادی از معلمان در تهران با تجمع مقابل وزارت آموزش و پرورش خواستار تغییراتی در بخشنامه نقل و انتقال فرهنگیان شدند. به گفته معلمان قرار بر این بوده که آن دسته از معلمانی که ۳ سال نقل و انتقال موقت داشتند، می‌توانستند درخواست انتقال دائم دهند و در همان استان درخواستی، حضور دائم داشته باشند. اما این امکان چند سال است وجود ندارد و این موضوع وضع معیشتی آنها را دچار مشکل کرده است.

— روز ۸ خرداد کارگران و کارکنان راه آهن زاگرس بدلیل دریافت نکردن حقوق و مزایای خود دست به اعتصاب زدند. در همین رابطه در هفته گذشته کارگران راه آهن در لرستان نیز دست دست به اعتصاب و تجمع زدند.

اعتراضات بازنشستگان، معلمان، کارگران و بخش های مختلف جامعه و اعتراضات مردمی در کف خیابان بیان درد مشترک کل جامعه علیه فقر و فلاکت و بساط چپاولگری حاکم است. اتحاد جنبش های مختلف اجتماعی و رفتن به سوی اعتصاب عمومی و سراسری یک حلقه مهم در قدرتگیری و تداوم مبارزات مردمی و اعتراضات در کف خیابان است.

حزب کمونیست کارگری ایران

۸خرداد ۱۴۰۱، ۲۹ مه ۲۰۲۲

—