روزنه rowzane خبری – تحلیلی
امروز سه شنبه دهم تیرماه کارزر سه شنبه های نه به اعدام هفتاد و پنجمین هفته خود را در ۴۷ زندان کشور پشت سر گذاشت. اعضای این کارزار در سر سخن بیانیه خود نسبت به افزایش سرکوب و گسترش اعدامها اعلام انزجار کرده و مینویسند “حکومت فاسد و سرکوبگر، برای مقابله با خیزش‌ها و اعتراضات مردمی، به اعدام‌های خودسرانه و سرکوب سیستماتیک ادامه می‌دهد. تنها در چهار روز نخست تیرماه، دست‌کم ۱۷ زندانی – از جمله یک زن – اعدام شده‌اند. از ابتدای سال ۱۴۰۴ نیز دست‌کم ۴۲۴ تن به دار آویخته شده‌اند. در هفته گذشته، ۱۸ زندانی اعدام شدند؛ آماری هولناک که در سال‌های اخیر بی‌سابقه است.”
اعضای این کارزار مصوبه اخیر مجلس اسلامی در جهت افزایش سرکوب و تشدید اعدامها، به‌ویژه علیه مخالفان و زندانیان سیاسی، در کنار روند افزایشی اجرای احکام اعدام را نشان از جامعه‌ای انفجاری و وجود حکومتی سرکوبگر دانسته که برای حفظ بقای خود، «حق حیات» شهروندان را قربانی میکند.
اعصای این کارزار همچنین با اشاره به موج گسترده بازداشت در شهرهای مختلف به بهانه‌های واهی سیاسی و امنیتی و در خطر بودن جان زندانیان سیاسی محکوم به اعدام اعلام نگرانی جدی کرده و مینویسند ” ما اعضای این کارزار، همراه با مردم ایران، خواستار لغو مجازات اعدام و آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم”.
این کارزار از جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری و وجدان‌های بیدار خواستار شده که صدای زندانیان محکوم به اعدام باشند و با تاکید بر اینکه این حکومت نه‌تنها در دوران جنگ و بمباران امنیت زندانیان را تأمین نکرد، بلکه اکنون پس از پایان بحران، در پی انتقام‌گیری از مردم و زندانیان است. کارزار از خانواده‌های زندانیان، به‌ویژه کسانی که در این روزها عزیزانشان بازداشت شده‌اند، میخواهد که سکوت نکرده و با انتشار اسامی آنان خواهان آزادی بی‌قید و شرطشان باشند.
اعضای کارزار در انتها با اشاره به تعطیلی زندان اوین و انتقال زندانیان آن به تهران بزرگ و قرچک اعلام میکند که از این پس قرچک بعنوان جایگزین زندان اوین در فهرست زندان‌های اعتصابی کارزار قرار می‌گیرد. زنده باد کارزار سه شنبه های نه به اعدام .
حزب کمونیست کارگری قاطعانه از این کارزار حمایت میکند. در این روز همچنین خانواده زندانی سیاسی وحید بنی عامریان با در دست داشتن بنر نه به اعدام خواستار آزادی فوری زندانیان سیاسی شده و بار دیگر حمایت خود را از کارزار #نه_به_اعدام اعلام کردند و و خواهان لغو احکام اعدام شدند.
موج دستگیریها و احضار فعالین معلم و کارگری و اجتماعی ادامه دارد . در پاسخ به این سرکوبگریها و آنچه در زندان اوین گذشت موجی از اعتراض به راه افتاده که بازتاب آنرا در بیانیه های اعتراضی از میان بخش های مختلف جامعه و زندانیان سیاسی و شعار نویسی های اعترای بر روی دیوارها و درواکنش به احضار ها و دستگیریها و نیز در کارزارهای متعددی که برای آزادی زندانیان سیاسی و علیه اعدامها به راه افتاده میشود دید. یک نمونه آن احضار کوکب بداغی معلم معترض در ایذه برای پانزدهم تیرماه جهت بازجویی و محاکمه به دادگاه است. در این احضاریه لیستی از اتهامات برای این معلم معترض ردیف شده است که عبارتند از: نشر اکاذیب، تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ، عضویت در دسته یا جمعیتی یا جمعیتهایی که در داخل کشور تشکیل شده است و اغوا یا تحریک مردم به جنگ و کشتار با یکدیگر به قصد برهم زدن امنیت کشور و اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی و خارجی.
کوکب بداغی به این احضاریه جوابی محکم داده و مینویسد:” ای صاحبان قدرت و منصب، آیا چون من لب به سخن گشودم، ملک‌تان بلرزه افتاد؟ …شما ما را متهم می‌کنید؟ به چه؟ به اینکه فریاد شدیم وقتی همه نجوا بودند؟ اگر حقیقت گفتن، جرم است، اگر مردم را آگاه کردن و‌کنار آنها بودن ، فتنه است، اگر افشای دروغ، تبلیغ علیه نظام است، پس آری! ما مجرمیم . ما وارثان خون‌هایی هستیم که روزی فریاد زدند «آزادی» و امروز، همان واژه، در گلوی ما خفه میشود….من متهمم؟ بله، متهم به ایستادن! به نگفتنِ دروغ! به نفروختنِ شرافت در بازار مصلحت! من متهمم به دفاع از مردمی که صدا ندارند، نان ندارند، و حقِ فریاد هم از آنان گرفته شده. و …حاضرم، اما نه برای دفاع از خود؛ برای افشای آنچه پنهان کرده‌اید. اگر قرار است محاکمه‌ای در کار باشد، بگذارید حقیقت بر مسند قضاوت بنشیند. و اگر سزای بیدار کردن مردم، زنجیر است، پس این افتخار از آنِ من.”.
پاسخ محکم کوکب بداغی نماد بارزی از فضای جامعه ایست که ایستاده است و رهایی را فریاد میزند. درود به کوکب بداغی و صلابت و ایستادگی او در برابر ستم و سرکوب .
حزب کمونیست کارگری ایران
۳ تیر ۱۴۰۴، ۲۴ ژوئن ۲۰۲۵
