مندرج در ژورنال شماره ۸۳۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
رئیس آتشنشانی تهران ۲۵ شهریور اعلام کرد: ” در شهر تهران از ۴۵۳۸ مدرسه صرفاً سه مدرسه تأییدیه آتشنشانی دارند.”او همچنین اضافه کرد که اولویت ایمنسازی برای مدارس در مرحله بعد از مراکز تجاری قرار دارد.
اطلاعرسانی در ارتباط با آتشسوزیهای مدارس در سراسر ایران طی سالهای گذشته بارها صورتگرفته است. در سالهای گذشته در آتشسوزی مدرسه کانکسی در دزفول دو دانشآموز که فقط ۱۵ سال سن داشتند بر اثر شدت جراحات جان باختند. در آتشسوزی دبستان دخترانه شینآباد ۳۷ کودک مصدوم شدند و دو تن از آنان جان باختند. در آتشسوزی دبیرستان شبانهروزی چابهار، مرکز پرورش نخبههای یک منطقه محروم چهار دانشآموز جان باختند و چهارده تن مصدوم شدند. در آتشسوزی دبستان اسوه حسنه در زاهدان سه دانشآموز جان خود را از دست دادند. در آتشسوزی مدرسه شهید رحیمی شهر درودزن هشت دانشآموز دچار سوختگی شدید شدند. در آتشسوزی مدرسه روستای محروم سفیلان در استان چهارمحالوبختیاری سیزده دانشآموز دچار سوختگی میشوند و معلم کلاس جان خود را از دست میدهد. در آتشسوزی مدرسه شهرستان شفت گیلان نیز معلم برای نجات دانشآموزان جان خود را از دست میدهد. اینها نمونههای تأسفبار مرگ دانشآموزان و معلمانی است که مرگشان قابلپیشگیری بوده است.
مردم میدانند که عامل اصلی این فجایع رژیمی است که برای تبلیغات سیاسی و مذهبی و نیز سرکوب معترضان میلیاردها دلار هزینه کرده و میکند؛ اما برای مدارس دولتی که هزینههایش بر عهده دولت است، دولت مسئولیت حتی ایمنسازی ساختمان مدارس در مقابل آتشسوزی را به عهده نمیگیرد. این بیاعتنایی نسبت به جان دانشآموزان و معلمان از سوی رژیمی است که فقط در حمایت از دو گروه حزبالله و حماس صدها میلیون دلار هزینه کرده و همچنان هزینه میکند.
حقیقت این است که تا آخرین روز حیات ننگین جمهوری اسلامی این رژیم جان میستاند و بلا نازل میکند. از این رژیم همانطور که در گزارش عفو بینالملل آمده باید بهعنوان “ویرانگران انسانیت” نام برد. ویرانگرانی که جز با برچیدن بساط حکومتشان راه دیگری برای خلاصشدن از شرشان متصور نیست.