رویداد 24:خانه به دوشان آبرومند/ حکایتی تلخ از چادرنشینی شهری +تصاویر
بساط محقر منزلی که دیگر نیست حکایت ازتنگدستی شدید خانواده دارد، وقتی میرسم پلیس سراغشان رفته و از آنها میخواهد محل را ترک کنند، رئیس پاسگاه پیام داده درحوزه استحفاظی او چنین پدیدهای نباید مشاهده شود.
مرد خانواده با استیصال میپرسد «وسایلم رو کجا ببرم، اگه جایی داشتم که اینجا نمیومدم» مامور پلیس که دلش به حال این خانواده سوخته چیزهایی به مرد میگوید و میرود؛ چیزی شبیه همدلی یک هموطن.
آقارضا که سنین میانسالی خود را پشت سر میگذارد و چهرهای مظلوم و رنج کشیده دارد اهل تهران است، همسرش هم اهل پاکدشت کارگر فصلی است و ۲ فرزند دارد، دختری ۱۲ ساله که زندگی در گوشه پارک برایش بسیار خطرآفرین است و پسری ۸ ساله.
۶۰ میلیون ودیعه مسکن از کجا بیاورم؟
او که تا پیش از این کارگر فصلی بوده چند ماهی است که به استخدام یک کشتارگاه مرغ درآمده و از ساعت ۱۰ شب تا دم دمهای صبح به کار مشغول است، به همان ماهی ۱.۳۰۰ بدون بیمه راضی است، اما حالا به دلیل زندگی در خیابان، بلایی که از اوائل هفته گذشته به جان خانوادهاش افتاده نمیتواند سرکار برود، میگوید: «من ساعت کاریم شیفت شب هست، چطوری شبها خانوادهام رو توی این پارک تنها بذارم. با کدوم امنیت؟»
همسرش بهاره هم به تازگی در یک تولیدی مشغول به کار بوده که بی خانمان میشوند و هنوز حقوق یک ماه را نگرفته چادرنشین شده تا از کودکانش محافظت کند. بیخانمانی، بیکاری را نیز به دنبال داشته است آهی هم در بساط ندارند.

به امید حل مشکل با کمیته امداد تماس میگیرم؛ پاسخ میشنوم: «این خانواده مرد بالای سردارد و در حوزه وظایف قانونی ما نیست» با اینحال تصمیم میگیرند یاریمان کنند. منتظر مددکار امداد میمانیم. دراین مدت مرد گوشهای از باغچه نشسته و بغضی که قبلا شکسته است گویا سرِ بسته شدن ندارد.
مددکار میآید صحبتهایی میشود و در نهایت لوازم خانواده به اداره کمیته امداد منطقه برده میشود تا خانواده با پرداخت هزینه از سوی امداد به مسافرخانه بروند.
حوالی بعد ازظهر دوباره به آقارضا تماس میگیرم، میگوید پسرشان زیرسرم است و حال خوشی ندارد، ۲۵۰ هزار تومان هزینه بیمارستان کودک شده به علاوه ۴۰ هزار تومان هزینه دارو، ناچار میشوند شب را در حرم امام خمینی بگذرانند و روز بعد راهی مسافرخانه میشوند.
خانوادهام را میکشم تا راحت شویم
مرد میهراسد که دوباره به کف خیابانها پرت شوند، میگوید: «به خدا اگر دوباره قرار باشه بیفیم گوشه خیابون خودم و زن و بچهام رو میکشم راحت شیم، هم کارم رو از دست دادم هم خونهام رو.»
قیمت ملک اجارهای سر به آسمان گذاشته است، صاحبان خانه بیهیچ شاخص معینی قیمت املاک را تعیین میکنند، هرچه بالاتر بهتر! چگونه از فردی با حقوقی اندک انتظار پرداخت اجارههای نجومی را داریم؟ آقارضاهای بسیاری در سطح شهر و چه بسا کشور باشند که در رتق و فتق امور خود ماندهاند.
