مندرج در ژورنال شماره ۸۲۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
گزارشها نشان میدهد روز چهارشنبه هفتم شهریورماه دستکم ۲۱ تجمع اعتراضی – مطالباتی در شهرهای مختلف ایران برگزار شده است.
احتمالاً آمار کاملی نیست و تعداد حرکات و اعتراضات کارگری و مطالباتی در روزهای اخیر میتواند بیشتر از این رقم باشد. نکته قابلتوجه اما تنها تعداد این اعتراضات نیست، بلکه نوع مطالبات و روشنبینی معترضین اهمیت ویژهتری دارد. عدالتخواهی و اعتراضات به تبعیضات از شاخصههای اصلی حرکات بازنشستگان، پرستاران، کارگران واگن پارس و کارگران نفت و غیره بوده است. شعارها و مطالبات بسیاری از این اعتراضات نهتنها شعارهای مطالباتی هستند، بلکه سیاستهای ضدانسانی و ستمگرانه رژیم را زیر نقد قرار میدهند.
رژیم اسلامی با تمام توان انتظامی، امنیتی و تبلیغاتی خود در تمامی دههای گذشته بهعبث سعی کرده تا ایران را به یک بهشت “آرام و ساکت” برای میلیاردرها تبدیل کند، ولی آمارها و گزارشهای سالهای اخیر خلاف این امر را نشان میدهند و اعتراضات بیوقفه علیه این شرایط جهنمی ادامه دارد و منظمأ رو به گسترش است.
پس از سرکوب اعتراضات خیابانی ١۴٠١ رژیم میپنداشت که جامعه را مرعوب کرده و آنرا به نقطه”صفر” خواهد کشاند اما اکنون کاربه دستان رژیم متوجه شدهاند که انقلاب زن زندگی آزادی نه تنها شکست نخورده است بلکه در تعین خود و در شفافیت بخشبدن به مطالبات گامهای بسیار به جلو برداشته است.
از سوی دیگر اگر وجه سرنگونی طلبانه اعتراضات “صنفی” و مطالباتی چند سال اخیر نادیده گرفته شود، بدون شک دینامیسم اعتراضات اجتماعی در ایران دیده نشده است. واقعیت امر این است که هر حرکت مطالباتی حتی اگر برای جلوگیری از تخریب یک پارک در تهران باشد، خود را در مقابل کل رژیم اسلامی خواهد یافت. دخالت مستقیم حکومت اسلامی در تمامی ابعاد اجتماعی و سیاسی و اقتصادی باعث شده است که هر اعتراض کوچک و بزرگ پای جنایتکاران وزارت اطلاعات و سپاه و غیره را به میدان بکشاند. چنین رابطه رودررو با جامعه برای رژیم بسیار هزینهبردار و پرمخاطره است و رژیم اسلامی بدون شک بسیار شکنندهتر از دول دیگر در مقابل این اعتراضات قرار میگیرد.
آنچه که میتواند و باید رخ دهد هماهنگی و همبستگی این اعتراضات در ابعاد سراسری است. حرکتهای سراسری مانند اعتراضات پرستاران و کادر درمان بهسرعت میتواند رژیم را در مقابل مطالبات این جنبشها خلع سلاح کند و به عقبنشینی وادارد.