سازماندهی علیه اعدام و باقی بلایا – کیوان جاوید

نشریه ژورنال شماره ۱۱۰۰ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

سازمان ملل: ۶۱۲ نفر در شش ماه اخیر در ایران اعدام شدند.  فولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، گفته است عملکرد ایران نشان‌دهنده “وخامت شدید” وضعیت است. طبق گزارش‌ سازمان ملل، دست‌کم ۶۱۲ نفر در نیمه اول سال ۲۰۲۵ در ایران اعدام شده‌اند که بیش از دو برابر مدت مشابه در سال ۲۰۲۴ بوده است.

آنها اسلحه دارند؛ آنها برای کشتار مردم سازمان‌ها  و نهادهای زیادی دارند. قانون آنها مشخص و مدون است که برای ادامه حیات باید بی‌وقفه اعدام کنند تا مانع متحد شدن مردم شوند؛ مانع ایجاد نهادهای مبارزه علیه فقر و نابرابری شوند؛ مانع ایجاد تشکل‌های کارگری و جمع‌ها و شبکه‌های وسیع مبارزه با فرهنگ اسلامی شوند.

آنها نیروی نظامی و انتظامی و لباس‌شخصی دارند و بیشترین امکانات مادی جامعه را خرج تقویت این نهادها می‌کنند تا مانع از اعتراضات خیابانی و اعتصابات شوند. آنها قانون‌گذار و مجری قانون دارند؛ دولتِ سازمانده فقر و فلاکت و چپاول دارند. آنها قانون مبارزه با آزادی بیان دارند. آنها خیلی چیزها دارند تا این حکومتِ سراپا جنایت را به‌زور سرنیزه و زندان پابرجا نگه دارند. با این ابزارها توانستند این‌همه اعدام کنند.

ما اما هنوز شرایطی ایجاد نکردیم که اسلحه به دست به جنگ حکومت برویم و پادگان‌ها و مراکز نظامی سپاه و بسیج و… را در هم بکوبیم. ما به‌اندازه کافی تشکل‌های سراسری و شبکه‌ها و کمیته‌های مبارزه علیه این آدمکشان را سازمان ندادیم؛ ما هنوز شورای سراسری کارگری نداریم و همین کمبودها اجازه می‌دهد دشمن به صفوف ما راحت‌تر حمله کند، عزیزان ما را اسیر و اعتراضات و اعتصابات را پراکنده کند.

ما بااین‌حال یک نیروی بسیار قوی هستیم که علی‌رغم کمبودها در سازمان‌یابی، بزرگ‌ترین کابوس جمهوری اسلامی هستیم. ما آنقدر قوی هستیم که بارها با خیزش‌های بزرگ جمهوری اسلامی را تا مرز سرنگونی عقب راندیم. ما انقلابی به بزرگی زن زندگی آزادی را با یک وحدت نظر و عمل بی‌نظیر خلق کردیم که احترام جهانیان را برانگیخته و اتحاد مردم ایران را بسیار بالاتر برده است.

بااین‌همه قدرت و روشن‌بینی در امر مبارزه با جمهوری اسلامی می‌شود یک گام اساسی دیگر جلوتر رفت. سازمان‌ها و انجمن‌ها و شوراهای سراسری ایجاد کنیم. برای پیروزی می‌توان بر گرد برابری‌طلبی و آزادیخواهی و انسان‌دوستی سازمان یافت و حزبی را انتخاب کرد که تبلور همه این خواسته‌های انسانی است.