شکنجه زندانیان سیاسی با بحران ساس – سهیلا دالوند

مندرج در ژورنال شماره ۷۲۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

ضیا نبوی، زندانی سیاسی و فعال سابق دانشجویی که برای گذراندن حکم یک سال حبس در زندان اوین به سر می‌برد، از شیوع ساس در بند هشت زندان اوین خبر داده است. او در  نامه اش شرایط شیوع ساس در این بند را اینگونه توصیف کرده که زندانیان حتی با خوردن قرص‌های خواب قوی هم نمی‌توانند بخوابند.

سهیل عربی، زندانی سیاسی در تبعید نیز در خاطراتش می‌نویسد: “یک شب تو زندان تهران بزرگ، تیپ یک، دارالقرآن خواب بودم، دماغم تازه شکسته بود، با دهان نفس می‌کشیدم، یک ساس از سقف افتاد تو حلقم.” او ادامه می‌دهد: “ما هر هفته تو زندان فیبر تخت‌ها رو آتش می‌گرفتیم و تمیز می‌کردیم، ولی باز زندانی جدید با خودش ساس و شپش و گال می‌آورد.”

رژیم اسلامی نه‌تنها با شکنجه، محرومیت از دارو و درمان، محرومیت از حق ملاقات، محرومیت از ارتباط تلفنی، تراکم و نبود فضای مناسب، نبود آب آشامیدنی سالم، عدم تفکیک جرایم، زندگی جسمی و روانی زندانیان را در معرض خطر قرار می‌دهد، بلکه با پایین نگه داشتن عامدانه کیفیت زندگی و به‌شدت غیرقابل‌تحمل در زندان‌های قرون‌وسطایی خود، بیشتر زندانیان را تحت شکنجه و اذیت و آزار قرار می‌دهد.

این شرایط حاکم بر زندان‌ها نشان‌دهنده نادیده‌گرفتن حقوق ابتدایی و بهداشتی زندانیان از طرف رژیم اسلامی است که سلامت روحی و جسمی آنها را به‌صورت سیستماتیک مورد هجوم قرارمی دهد. سندی دیگر است بر بی‌ارزش بودن جان انسان‌ها برای جمهوری اسلامی و نقض مکرر حقوق ابتدایی زندانیان.

بیان حقیقت و افشای انواع شکنجه‌هایی که در زندان‌های جمهوری اسلامی در جریان است تازه شروع حرکتی است که باید با اقدامات مشخص تعرضی تر پاسخ بگیرد. در این مبارزه خانواده‌های زندانیان، اعم از سیاسی و غیرسیاسی نقش اساسی دارند. مدارک و اسناد این شکنجه‌های روحی و جسمی باید جمع‌آوری شوند. سازمان‌های مدافع حقوق انسان از جمله “کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی” این اسناد را در اختیار سازمان‌های بین‌المللی قرار می‌دهند تا اهرم فشار جهانی بر جمهوری اسلامی باشد. افکار عمومی جهان نیز در این زمینه می‌تواند با استناد به این مدارک انکارناپذیر، جمهوری اسلامی را وادار کند که انواع شکنجه در زندان‌های این رژیم پایان یابد و همه زندانیان سیاسی در ایران آزاد شوند.

فعالین و مبارزان جنبش سرنگونی در ایران باید در دفاع همه‌جانبه از زندانیان سیاسی اقدامات مشخص و فوری در دستور فعالیت خود بگذارد.