روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۰۲۳ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
اگر جوانان و مردم بوشهر فستیوال کوچه را با جمعیتی هزاران نفره برگزار می‌کنند، اگر مردم در سراسر کشور دلشان برای جمع شدن و مراسما و فستیوالا و جشن و شادی لک میزند، چه فرصتی مناسب‌تر از ۱۱ اردیبهشت، روز جهانی کارگر.
روز جهانی کارگر، ۱ مه، مصادف با ۱۱ اردیبهشت روز امامان و آیت‌الله‌ها نیست، روز حکومتی و روز عزا و ماتم نیست، روز آزادیخواهی و یک دنیای شاد و رنگی و انسانی است. جامعه ما به شدت به این نوع گردهمایی‌ها، اتحادها و فستیوال‌ها نیاز دارد. نیازمند هر فرصتی برای جمع شدن است. اگر بالایی‌ها می‌خواهند ما متفرق باشیم تا دچار سرخوردگی و افسردگی شویم، ما هم مانند بوشهری‌ها از هر فرصتی استفاده کنیم تا جمع شویم و رقص و شادی کنیم.
روز جهانی کارگر روزی علیه ستم بالایی‌ها، علیه فقر و تبعیض و نابرابری و استثمار است. ۱۱ اردیبهشت روز کارگر علیه همه مصائب است. مصائبی مانند فقر و نابرابری، سرکوب و بی‌عدالتی و همه ظلم‌ها و محرومیت‌هایی که زاییده این نظام است. پس همراه شویم با کارگران. همه ما، ما معلمان و دانشجویان، ما زنان و دانش‌آموزان، ما هنرمندان و نویسندگان، ما بازنشستگان، ما پرستاران و کارکنان ادارات، ما بلوچستانی‌ها و کردستانی‌ها، ما دادخواهان و رنگین‌کمانی‌ها، ما فعالین انقلاب زن زندگی آزادی، ما حاشیه‌نشین‌ها، ما تهرانی‌ها و اصفهانی‌ها و کرمانی‌ها. شمالی‌ها و جنوبی‌ها. روز همه ما که این وضع را نمی‌خواهیم که مشتاق یک زندگی خوب و آزاد هستیم. که فقر نمی‌خواهیم، انزوا نمی‌خواهیم، تبعیض نمی‌خواهیم، اسلام و حکومت خرافه و فاسد نمی‌خواهیم، شادی و حرمت و رفاه می‌خواهیم.
حکومت روزهای زیادی برای خود درست کرده است روز قدس و عاشورا و فطر و تولد و مرگ فلان امام. ما هم روزهای زیادی داریم و روزهای بیشتری باید خلق کنیم و آنها را بزرگ و بزرگ‌تر کنیم. روز ۱۱ اردیبهشت هم دست به کار شویم و هر کوچه و خیابانی را به یک فستیوال خانوادگی تبدیل کنیم. از خانه‌ها بیرون بیائیم، زن و مرد، کوچک و بزرگ، همه خانواده و کوچه‌ها و میدان‌ها را از آن خود کنیم. بیرون بیاییم و بگوییم فرزند کارگرانیم کنارشان می‌مانیم. بگوییم دنیای دیگری می‌خواهیم و آنرا با هم می‌سازیم. این فرصت را از دست ندهیم. این روز با صدها فستیوال در سراسر کشور می‌تواند روز اتحاد و قدرت‌نمایی ما باشد.
