سازمان پزشکی قانونی جمهوری اسلامی روز دوشنبه ٢٢ دیماه آمار حوادث کار در هشت ماهه امسال را اعلام کرد. طبق این گزارش یک هزار و ۲۵۸ نفر در ۸ ماه امسال در اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست داده اند که در مقایسه با مدت مشابه سال ۳.۹ درصد بیشتر شده است. از کل تلفات حوادث کاردر این مدت یکهزار و ۲۳۵ نفر مرد و ۲۳ نفر زن بودند. همچنین در مدت زمان یاد شده ۱۷ هزار و ۳۹۸ مصدوم حوادث کار به مراکز پزشکی قانونی مراجعه کردهاند.
سقوط از بلندی بیشترین سهم را در آمار تلفات داشته در مجموع ۵۳۸ نفر.اصابت جسم سخت با ۳۰۴ فوتی رتبه دوم. دلایلی همچون برق گرفتگی، سوختگی و کمبود اکسیژن در رتبههای بعدی مرگ در حوادث کار قرار دارند.
آمار حوادث کار که ازطرف این نهاد حکومتی اعلام شده تنها بخشی را که در رسانه ها و نهادهای حکومت ثبت شده است، بیان می کند. هزاران مورد دیگر حوادث کار در مملکت اتفاق می افتد که جایی در گزارشات حکومتی پیدا نمی کنند. ابعاد حوادث کاربه مراتب بیشتر از آن چیزی که گزارشات حکومتی می گوید.محیط های کار، بویژه بخش ساختمان و خدمات، ناامن ترین شرایط ایمینی کار و تقریبا بدون هیچ امکانات ایمنی استاندارد است که بیشترین آمار قربانیان را به خود اختصاص داده است.
در ایران کارگران از ابتدایی ترین وسائل ایمنی در محیط کار محرومند. کارگران در بخش ساختمان و اساسا در تمام محیط های کاری بطور واقع در نا امن ترین شرایط با غیر انسانی ترین شرایط کار میکنند و هر لحظه در خطر جانی قرار دارند. در برابر چنین شرایط برده وار کاری کارگران ناگزیرند نیروی کار خود را چندین برابر زیر خط فقر بفروش بگذارند و حتی همین دستمزدهای توافق شده نیز به موقع به آنان پرداخت نمیشود.
قربانیان محیط کار، قربانیان بساط سودجویی سرمایه داری دزد حاکم هستند. بخش عظیمی از همه این اتفاقاتی که در محیطهای کار شاهدش هستیم و منجر به مرگ و صدمه زدن به سلامتی کارگر میشود، قابل اجتناباند. ایمنی محیط کار حق مسلم کارگر است. نقض آن یک جنایت آشکار است. ابعاد این جنایت فاجعه بار است. یک محور مهم مبارزه کارگران در ایران حول ایمنی محیط کار است.
محیط های کار تبدیل به قتل گاه کارگران شده است. جمهوری اسلامی، کارفرمایان و سرمایه داران با قوانین بشدت ضد کارگری و غیر انسانی شان مسئول مستقیم قتل عام کارگران در محیط های کار هستند. برخورداری از محیط های امن کار و وسائل ایمنی بر اساس استاندارد قابل قبول امروز جهانی، فراهم آوردن امکانات پزشکی در محیط های کار، پرداخت خسارت به کارگران حادثه دیده، تضمین بازگشت به کار حادثه دیدگان از جمله خواستهای فوری کارگران است که باید و میشود به حکومت سرمایه داری حاکم تحمیل کرد.
محمد شکوهی
٢٢ دیماه ١٣٩٩، ١١ ژانویه ٢٠٢١