ممانعت از خروج همسر کاووس سیدامامی از ایران؛ کانادا ابراز انزجار کرد

بی بی سی:رامین و مهران سیدامامی که پدرشان کاووس سیدامامی اخیرا در زندان درگذشت پس از ترک ایران می گویند ماموران مانع خروج مادرشان از ایران شده اند. این رویداد با ابراز خشم وزیر خارجه کانادا روبرو شده است.

رامین سیدامامی این خبر را در گفتگو با بی بی سی تایید کرده است. آنها راهی ونکوور کانادا بودند.

مهران سیدامامی هم در تماسی تلفنی به خبرنگار نیویورک تایمز گفته است: “آنها یک بار خانواده ما را تکه پاره کردند حالا دوباره دارند ما را دو پاره می کنند.”

کریستیا فریلند وزیر خارجه کانادا در توییتی نوشت: “برای من مایه انزجار است که مریم ممبینی، همسر کاووس سیدامامی، اجازه خروج از ایران را نیافته. ما می خواهیم که او به عنوان یک کانادایی آزادی بازگشت به کشورش را داشته باشد.”

خانواده سیدامامی گفته اند که ضبط پاسپورت خانم سیدامامی یک تاکتیک فشار است تا فرزندانش در کانادا سکوت اختیار کنند.

خبر درگذشت کاووس سید امامی، فعال محیط زیست و استاد دانشگاه در روز ۲۱ بهمن، دو هفته بعد از بازداشت او به خانواده‌اش اعلام شد.

مقام‌های قضایی ایران می‌گویند که آقای سیدامامی، در زندان خودکشی کرده و او را متهم می‌کنند که بخشی از یک شبکه جاسوسی برای دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل بوده است. اما این ادعا با تردید گسترده از جمله از طرف خانواده اش روبرو شده است.

مریم ممبینی که اکنون مقام ها مانع خروج او شده اند روز ۲۱ بهمن برای سه ساعت تحت بازجویی قرار گرفته بود که پیش از اعلام خبر مرگ همسرش به او بود.

خانواده آقای سیدامامی می گویند که مقام ها از خانم ممبینی تعهد کتبی گرفته‌ بودند با رسانه‌ها صحبت نکند وگرنه خود او را هم بازداشت خواهند کرد.

نامه رامین سیدامامی: در ارعاب دایم

رامین سید امامی که به عنوان خواننده با نام “کینگ رام” فعالیت می کند در نامه ای گفته است که آنها از زمان اعلام خبر فوت پدرشان تحت فشار زیاد و در “ارعاب دایمی بوده اند.”

او این نامه را پیش از ممانعت از خروج مادرشان نوشته بود اما آن را پس از سوار شدن به هواپیما در تهران برای رسانه ها فرستاد چون گفت می خواهد “جهان از وضع آنها آگاه باشد.”

او نوشت: “پس از آزارها و تهدیدهای دایم خانواده ما تصمیم گرفته است برای امنیت خود ایران را ترک کند و به ونکوور برود تا یک زندگی آرام را از نو شروع کند.”

رامین سیدامامی گفت که هرچند آنها با دست خالی ایران را ترک می کنند چون “ماموران به خانه ما یورش آوردند و کلیه وسایل ارزشمند ما (از جمله مهم ترین آنها یعنی سند خانه ما) را برده اند، اما دیگر نمی توانیم این ارعاب دایمی را تحمل کنیم.”

به گفته او مریم سیدامامی در این فاصله مکررا دچار حملات عصبی شد و بارها به بیمارستان منتقل شد.

او افزود: “من و برادرم هرجا می رویم ما را دنبال می کنند و زیر نظر دارند. مقام ها از طریق وکلا این پیام را رسانده اند که “یا خفه شوید یا کاری می کنیم خفه شوید” و ماموران دولتی سر راه ما قرار گرفتند و گفتند که زیر نظر هستیم. ما در حال حاضر در چنین شرایطی به سر می بریم.”

آقای سیدامامی ابراز امیدواری کرد که توجه و حضور دولت کانادا حامل این پیام باشد که این نوع “تعرض” به شهروندان کانادا در داخل و خارج تحمل نخواهد شد.

او نوشت که پدرش “برای خدمت و عشق ورزیدن به دیگران زنده بود” و اولویت او اکنون “زنده نگه داشتن میراث پدرش است”.

او در اشاره به پرونده زهرا کاظمی نوشت: “۱۵ سال طول کشید تا ایران به طور نیمه رسمی اذعان کند که زهرا کاظمی عکاس ایرانی کانادایی که در سال ۲۰۰۳ در زندان اوین درگذشت جاسوس نبود و آنها مقصر بودند. ما باید اطمینان حاصل کنیم که دیگر هرگز چنین اتفاقی (هرچند غیرممکن به نظر می رسد) برای کسی نخواهد افتاد؛ از طریق افزایش آگاهی درباره بی عدالتی ها در ایران و فشار بر دولت ایران برای سر خم نکردن جلوی سپاه پاسداران و شبه نظامیان آنها که ورای قانون عمل می کنند.”

او همچنین گفت فکر می کند تنها دلیل دستگیر نشدن باقی آنها “این است که صدایمان را بلند کردیم و ساکت نماندیم.”

در پی واکنش های گسترده به مرگ کاووس سیدامامی، عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران، او را متهم کرد با «افسر اطلاعاتی آمریکا در ایران» در ارتباط بوده است. غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضاییه ایران، هم گفت “دشمن” می‌خواهد با پرداختن به این موضوع “التهاب‌آفرینی” کند.

اما غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نماینده مجلس در انتقاد از دستگاه قضایی گفت اگر آقای سیدامامی “جاسوس کد دار موساد و سیا بود، چرا از جانش محافظت نکردید؟”