رسانه های حکومتی روز چهارشنبه ٢٨ اسفند خبر از” پرداخت بستههای حمایتی “دولت دادند.دولت این تصمیم را ظاهرا به دلیل گسترش شیوع کرونا گرفته است.
نوبخت رئیس سازمان برنامه وبودجه حکومت دراین مورد گفته است: دولت برای حمایت از سه میلیون نفر (یک و نیم میلیون خانوار) که در زمان حاضر هیچ درآمدی ندارند، در یک پروسه چهارماهه از اسفند تا خردادماه از ۲۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان کمک بلاعوض پرداخت می کند. بر این اساس به خانوارهای یک نفره ۲۰۰ هزار تومان، خانوارهای دو نفره ۳۰۰ هزار تومان، خانوارهای سه نفره ۴۰۰ هزار تومان، خانوارهای چهار نفره ۵۰۰ هزار تومان و به خانوارهای پنج نفره و بیشتر ۶۰۰ هزار تومان پرداخت می شود.به بنابر گفته دولت در حال حاضر3 میلیون نفر مشمول دریافت این کمک ها خواهند شد.چند نکته در باره این تصمیم حکومت.
تصمیم دولت به پرداخت بسته حمایتی یا آنچه برخی مقامات رژیم “یارانه کرونایی” می گویند، بطور واقع دردی از میلیونها مردم متاثر از کرونا که کار وزندگی شان را از دست داده و با خطر ابتلا به کرونا هم مواجه می باشند، دوا نمی کند. خود دولت می گوید به سه میلیون نفرکه هیچ منبع درآمدی ندارند این کمک را خواهد گرفت. این سه میلیون نفر بخش عظیم کارگران ساختمانی، کارگران مزارع، شهرداریها و با صدها هزار کارگر با قراردادهای موقت می باشند که به علت شیوع کرونا کارشان را از دست داده و صاف و ساده به لشکر میلیونی بیکاران رانده شده اند. سه میلیون کارگر که هیچ امید و بهبودی در وضعیت کار و و کسب درآمدی حداقل تا ماههای آتی ندارند.
اگر مبنا را خانواده ٥ یا ٦ نفر بگذاریم دولت مدعی است به اینها ٦٠٠ هزار تومان پرداخت خواهد شد. این مبلغ حتی در بهتر ین حالت کفاف کرایه خانه این جمعیت را نمی کند. این کمک قطره چکانی حکومت دزدان است. نکته دوم وضعیت گرانی های سرسام آور و به تبع آن کاهش قدرت خرید و دستمزد کارگران و افزایش هزینه های زندگی می باشد. این رقم هر روز سیرصعودی دارد. بر اساس اظهارات حکومتی رقم حداقل سبد هزینه های زندگی کارگران، رقمی بین ٥ تا ٧ میلیون تومان در میانگین کشوری می باشد. نکته سوم برخی مقاوات دولت از جمله وزارت کار موضوع پرداخت بیمه بیکاری را نیز به میان کشیده و ادعا می کنند که همین کارگران بیکارشده بخشا می توانند بیمه بیکاری تقاضا کرده و به کمک دولت از این دوره عبور بکنند. این هم یک دروغ محض و شارلاتانیزم اسلامی حکومت دزدان می باشد. اولا همین میلیونها کارگر به دلیل قراردادهای موقت و بخشا فصلی بیمه بیکاری شامل حالشان نمیشود. این را بارها خود حکومتی ها به آن اشاره کرده اند. بنابر این وعده بیمه بیکاری وعده سرخرمن بوده وشامل حال اکثریت این کارگران نخواهد شد. شاید یک درصد کوچکی در شهرهای بزرگ بعد از هفته ها دوندگی موفق به دریافت چندرغازی به عنوان بیمه بیکاری بشوند، ولی برای اکثریت عظیم این کارگران بیمه بیکاری ای در کار نیست.
کارگران و مردمی که جان و زندگی شان در خطر بوده و هر لحظه ممکن است ویروس کرونا جانشان را بگیرد، نباید به این صدقه حکومتی راضی باشند. حکومت موظف است در شرایط بحرانی، نظیر شرایط و وضعیت امروزی زندگی همه شهروندانش را بدون چون و چرا تامین نماید. تامین هزینه های زندگی با استانداردهای امروزی حق بی چون و چرای مردم می باشد. کارگران و مردم هیچ بهانه و توجیهی را نباید از حکومت بپذیرند. پول، اعتبار و امکانات به اندازه کافی در مملکت وجو دارد و باید دولت را مجبور کرد امنیت جانی و زندگی و معیشت شهروندان را تامین بکند.
دسترسی فوری و رایگان به خدمات پزشکی برای همه مردم در این شرایط که فاجعه کرونا کشور را در نوردیده است، حداقلی است که حکومت دزدان اسلامی باید برای این مردم فراهم بیاورد. برنامه ریزی برای ماههای آتی برای تامین هزینه های زندگی و معیشت میلیونها نفر از مردم وظیفه دولت می باشد. کارگران و مردم باید خواهان پرداخت آخرین دستمزد دوران کارشان، با احتساب تورم؛ و کمک های ویژه در مواقع بحرانی و شرایط ویژه ای که با شیوع کرونا در کشور پیش آورده باشند. طبیعی است که حکومت دزدان و اختلاسگران براحتی تن به این خواستها نخواهد داد. کارگران و مردم باید حکومت را زیر فشار بگیرند تا مجبور به برآوردن این خواستها بشود. این حق کارگران و مردم است که در این شرایط بحرانی و خطرناک زندگی و معیشتشان توسط دولت فورا و بی اما و اگر تامین شود.
محمد شکوهی
انترناسیونال 860
١٨ مارس ٢٠٢٠