روزنه rowzane خبری – تحلیلی
مندرج در ژورنال شماره ۹۳۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
سوسن صابری: هدف جمهوری اسلامی از گروگان گرفتن چچیلیا سالا روزنامهنگار ایتالیائی چیست؟
اصغر کریمی: جمهوری اسلامی گفته است که بازداشت چچیلیا سالا در ۲۹ آذر به اتهام “نقض قوانین جمهوری اسلامی ایران” بوده است اما هیچ توضیحی در مورد نقض قوانین نداده است. اما روشن است که دستگیری این خبرنگار سه روز پس از بازداشت محمد عابدینی صورت گرفت. تنها جرم! چچلیا میتواند این باشد که در گزارشی که به رسانههای ایتالیا فرستاده گفته است که صدها هزار زن در ایران حجاب ندارند و از اینکه از آنها فیلم و عکس گرفته شود هم ترسی ندارند. یعنی مشاهدات خود را از سرپیچی زنان از حجاب و شجاعت آنان را گزارش داده است. اما حتی اگر چچیلیا چنین گزارشی هم نداده بود جمهوری اسلامی احتیاج به این گروگانگیری داشت و به بهانه دیگری او را گروگان میگرفت. او برای رژیم مناسبترین انتخاب بود.
اما به نظر من جمهوری اسلامی دو هدف دیگر را نیز از این گروگانگیری دنبال میکند. درست در شرایطی که گفتمان حاکم در ایران و در سطح بینالمللی شکستهای پیدرپی جمهوری اسلامی در منطقه، شکست در مقابل بیحجابی، قطع برق و ورشکستگی اقتصادی و امثالهم بود، جمهوری اسلامی تلاش کرد با این گروگانگیری این گفتمانها را عوض کند. هدف دوم که به این هدف نیز مربوط است اینکه جمهوری اسلامی با این گروگانگیری تلاش میکند وانمود کند که شکستی نخورده، همچنان قدرتمند است و میتواند یک شهروند اروپایی را دستگیر کند و خواهان مبادله با یک مزدور خود بشود. برای حکومتی که از سرتاپا در بحران است، قیافه اقتدار به خود گرفتن اقداماتی مانند گروگان گرفتن یک شهروند بیدفاع و بیگناه یک کشور اروپایی است.
سوسن صابری: فکر میکنید اینبار هم دولت ایتالیا و کلاً دول غربی به همان روال گذشته با این مسئله برخورد کنند یا فشار بیشتری روی جمهوری اسلامی خواهند آورد. سیاست اصولی دول ایتالیا و کلاً دول غرب در قبال این گروگانگیری چه میتواند باشد؟
اصغر کریمی: تا این لحظه دولت ایتالیا بسیار محافظهکارانه برخورد کرده و حتی مادر چچیلیا را که گفته است چچیلیا هم مثل من یک مبارز است، متقاعد کرده که فراخوان تظاهرات در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در ایتالیا را کنسل کند. وزارت خارجه ایتالیا البته سفیر جمهوری اسلامی را احضار کرده و بعد از مقداری سکوت و پس از اطلاع از وضعیت ناهنجار شرایط سلول انفرادی این خبرنگار خواهان آزادی فوری او و همچنین دریافت تضمین کامل درباره شرایط بازداشت او شده است. هنوز زود است که گفته شود دولت ایتالیا با آزادی عابدینی موافقت خواهد کرد یا نه اما درهرصورت تصور من این است که اینبار دولتهای اروپایی، که میدانند جمهوری اسلامی در ضعیفترین دوران حیات خود به سر میبرد و بهشدت به رابطه با غرب و کاهش تحریمهای اقتصادی نیاز دارد، فشار بیشتری به جمهوری اسلامی وارد خواهند کرد.
دولت ایتالیا میتوانست بهجای قانعکردن مادر چچلیا و فشار به رسانهها که شلوغش نکنند، بلافاصله اعلام کند که چنانچه این خبرنگار فوراً آزاد نشود سفارت جمهوری اسلامی را تعطیل خواهد کرد. دول غربی میتوانستند با بیانیهای جمعی جمهوری اسلامی را محکوم کنند و اعلام کنند که بلافاصله سفارتهای جمهوری اسلامی را تعطیل خواهند کرد. در این صورت جمهوری اسلامی هم مجبور میشد چچلیا را آزاد کند و هم از تکرار گروگانگیری خودداری کند.
آنچه روشن است این است که نه مردم ایران و نه افکار عمومی بینالمللی این اقدامات ضدانسانی را نه نشانه اقتدار، بلکه نشانه استیصال و ورشکستگی حکومت میدانند. اگر یک نظرخواهی آزادانه در ایران و یا هر نقطه جهان انجام شود اکثریتقریببهاتفاق مردم عمیقاً از این اقدام ضدانسانی اعلام انزجار خواهند کرد.
