آتنا دائمی، صدای آزادیخواهی و انسانی, آتنا دائمی شایسته وسیعترین حمایت هاست

آتنا دائمی یک فعال علیه اعدام، علیه تبعیض بر زن و مدافع حقوق کودک است. او در نوشته ای قبل از دستگیری اش در مورد علت محکومیتش به هفت سال زندان  تحت عنوان “ممنوع الخروجم، اعتراض دارم، شکایت دارم، چنین مینویسد:” من به اعدام اعتراض کردم، به کشتار در کوبانی و سوریه اعتراض کردم، به رهبر جنایات “کهریزک” را یادآوری کردم ، من به هفت سال زندان محکومم، اما…

آتنا در بیانیه ای در مهرماه ٩٥ به مناسبت ده اکتبر روز جهانی علیه اعدام از اینکه بخاطر مخالفتش با حکام اعدام هفت سال حکم گرفته است، سخن میگوید و با فریاد همچنان میگویم نه به اعدام، چنین مینویسد:

“با یاد تمام عزیزانی که در طول این سی و چند سال جان خود را از طریق اعدام از دست داده اند همچنان می گویم نه به اعدام. فراموش نکنیم که اعدام بازدارنده ارتکاب جرم نیست! اعدام یک زندانی اعدام خاموش خانواده او نیز هست! چند روز دیگر سالگرد اعدام ریحانه جباری ست، دو شب پیش دفتر خاطرات او در دستم بود و میخواندم، باورم نمیشد دیگر نیست، باورم نمیشد آن همه امید به زندگی در یک لحظه و با طناب دار تمام شد… امشب مجددا نامه ای که حامد احمدی برایم نوشته بود خواندم و مجدد گردنبند شهرام احمدی را در دستانم نگه داشتم دیگر زنده نمی شوند و من میسوزم که نتوانستم برایشان کاری کنم. یاد شهرام و بهرام احمدی، حامد احمدی، ریحانه جباری ، محسن امیر اصلانی، شیرکو معارفی، احسان فتاحی، فرزاد کمانگر، شیرین علم هلویی، برادران دهقانی، غلامرضا خسروی … گرامی.

و فراموش نکنیم که در دولت آقای روحانی رکورد اجرا و صدور احکام اعدام ثبت شد و هنوز نزدیک به سی نفر با اتهامات محاربه و سب النبی محکوم به اعدام هستند.”.

آتنا دائمی همچنین یک فعال علیه تبعیض بر زن است. از جمله او در بیانیه ای در اعتراض به گذاشتن شرط حجاب برای برگزاری مسابقات شطرنج جهانی زنان در ایران در سال گذشته بیانیه ای منتشر کرد که امضای بسیاری از فعالین دفاع از حقوق زن را در پی داشت. اعتراضی که به کارزاری علیه سیاست تفکیک جنسیتی در عرصه ورزش زنان تبدیل شد. او در بخشی از این بیانیه که خطابش به فدراسیون بین المللی شطرنج زنان بود چنین مینویسد: “تن دادن به قانون حجاب اجباری نفی حق انتخاب آزاد همه زنان دنیا از جمله زنان ایرانی خواهد بود.در طی ۳۷ سال گذشته زنان بسیاری به دلیل عدم تبعیت از قوانین حجاب اجباری که از پوشاندن موی سر تا رنگ لباس را در بر می گرفته مورد انواع خشونت ها برخورد های خیابانی، بازداشت ها، شلاق ها ، حبس ها و جریمه های نقدی قرار گرفته اند.”. و بعد ادامه داده و مینویسد: “از شما درخواست میکنم که نسبت به تضییع حقوق زنان دنیا از جمله میلیون ها زن ایرانی بی تفاوت نباشید. این سرکوب را تحت عنوان تفاوت های فرهنگی و احترام به فرهنگ ما توجیه نکنید و از میزبان مسابقات بخواهید تا شرایط برگزاری مسابقات طبق استاندارد های بین المللی را در ایران فراهم کند. ما مردم ایران خواهان تحمیل یک قانون تبعیض آمیز به هیچ یک از زنان دنیا نیستیم و زور و اجبار جزء فرهنگ ملت ما نیست. به همین دلیل هم خواهان برگزاری مسابقات شطرنج در کشورمان هستیم و هم خواهان تسلیم نشدن در برابر قانونی که حجاب را به تمام زنان دنیا تحمیل می کند. از شما میخواهیم چنانچه شرایط بین المللی میزبانی ایران فراهم نشد حضور پر افتخار ورزشکاران کشورمان را در کشوری دیگر فراهم کنید”.

بدین ترتیب آتنا صدای اعتراض همه زنان و مردان مبارزی است که به تبعیض جنسیتی اعتراض دارند و علیه حجاب ایستاده و خواستار آزادی و یک زندگی انسانی هستند.

آتنا دائمی به علاوه یک فعال دفاع از حقوق کودک است. “معصومه نعمتی” مادر “آتنا دائمی” در هشتمين روز اعتصاب غذای دخترش، طی فراخوانی به همگان از این وجه از چهره مبارزاتی آتنا سخن میگوید و میخواهد که صدای آتنای او باشیم. او مینویسد:

“هشتمين روز اعتصاب غذای دخترم

صدای آتنای من باشید!

دخترم آتنا از نوجوانی دغدغه دیگران و مشکلات جامعه را داشت وقتی مدرسه اش تمام شد وارد جمعه شد یکی از دغدغه هایش کمک به کودکان بی سرپرست بود و سعی میکرد از نظرمالی کمکشان کند با اینکه شرایط مالی خانواده مان متوسط بود.

برای همین سرپرستی ٥ کودک را پذیرفت و برایشان تلاش میکرد . و برای کمکهای بیشتر به نمایشگاههای “همت عالی” رفت و در آنجا با موضوع کودکان کار آشنا شد و بعنوان فعال حقوق کودکان کار شروع بکار کرد

با دوستانش هر هفته به پارک لاله می رفتند و در آنجا به کودکان کار هنر آموزشی می دادند و با این کودکان نقاشی می کشیدند و لحظات شادی را برایشان فراهم می کردند و قصد داشتند از تمام این کارهای هنری که انعکاس دردها و مشکلات و حتی رویاها و آرزوی کودکان کار بود در باشگاه انقلاب نمایشگاهی برپا کنند و مجوز هم گرفته بودند که با دستگیریشان این نمایشگاه کنسل شد.

و حالا آتنای من که کودکان کار و زندگی‌شان دغدغه‌ی جوانی‌اش است در زندان است و در اعتراض به حکمی که قوه قضاییه بی‌دلیل برای خواهرانش داده در هشتمین روز اعتصاب غذایش به سر می‌برد!

آتنا دائمی،  این فعال دفاع از حقوق انسانها و چهره محبوب مردم به هفت سال زندان با اتهاماتی چون «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به خميني و خامنه ای و اختفای ادله جرم» محکوم شده است. او ابتدا به ۱۴ سال زندان محکوم شد و بعد از اعتراضات بسیار بود که  این حکم در دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ٧ سال تقلیل یافت. بعد هم برای اجرای این حکم آتنا در روز ششم آذر ٩٥ بازداشت و به اوین انتقال یافت. آتنا  به نحوه دستگیری اش که با توهین به وی و به خانواده اش همراه بود و مورد ضرب و شتمش قرار دادند، اعتراض کرد. اما نه تنها پاسخی نگرفت، بلکه دو خواهر او انسیه و هانیه به اتهام «ممانعت از اجرای حکم و توهین به مأموران نظام» هر یک به سه ماه و یک روز حبس تعلیقی برای یکسال محکوم شدند. این حکم را به خواهران آتنا دادند، تا او را زیر فشار روحی بیشتر قرار دهند. اما آتنا صدای اعتراضش را بلند تر کرد. او طی بیانیه ای این پرونده سازی ها را محکوم و در اعتراض به صدور حکم زندان برای خواهرانش اولتیماتوم به اعتصاب داد. او در بیانیه اش چنین مینویسد: “هر از گاهی از گوشه و کنار دنیا می شنویم که تعدادی جنایتکار یا تروریست مردم را به گروگان میگیرند تا به اهدافشان که انتقام گیری یا کسب ثروت است دست یابند. اما در ایران برعکس همه جا این مجریان قانون هستند که مردم، اموالشان و خانواده‌های زندانی سیاسی را به گروگان می گیرند تا در جامعه با ایجاد رعب و وحشت و خفقان به خواسته شان که بقای خود است، برسند.”.

نگاهی به گفته ها، نوشته ها و مبارزات آتنا چهره دوست داشتنی او را به روشنی نشان میدهد. آتنا به راستی یک رهبر جنبش برای آزادی و انسانیت است. اعتراض امروز آتنا نیز بطور واقعی اعتراض به دستگاه قضایی و سیستم سرکوب آن است و این صدای اعتراض همه مردم است. آتنا دائمی شایسته وسیعترین حمایت هاست.

آتنا دائمی اکنون در بند زنان اوین در اعتصاب غذا بسر میبرد. وضعیت جسمانی خوبی ندارد. با حمایت گسترده از مبارزات او و از خواستهای انسانی اش، به او اطمینان دهیم که صدای اعتراض وی در همه جا و در سطح جهان هستیم و از او بخواهیم که به اعتصاب غذایش خاتمه دهد.

مادر آتنا دائمی بعد از ملاقاتی که با دخترش در زندان داشته چنین مینویسد:

“بعد از ملاقات دیروز بیتاب تر و بیقرارتر شدم. فکر می کردم به داد دخترم می رسند فکر می کردم الان که وقت ادعاها و وعده های آبادی و سامان دادن این مملکت است صدای آتنایم را می شنوند!!!

صدای آتنایم را می شنوند که هوش و حواس جوانیش ، زندگی کودکان کار و خیابان بود و در سر پرشور جوانیش ، سودای بهبود زندگی کودکان کار را داشت حتی با دستهای خالیش!

صدای آتنایم را می شنوند که غمش،غم کودکی که زیر تیغ اعدام است و شادیش شادی جوانی که نجات یافته بود از چوبه ی دار ، به بهانه ی جرم مواد مخدر!

صدای آتنایم را می شنوند که تپش قلبش با کوبانی و مقاومتشان و مشتش کوبنده، علیه کشتار و بیرحمی و جنایت داعش و داعشیان!

صدای آتنایم را می شنوند که می خواهد ابتدایی ترین حقوق یک شهروند و اینجا زنان، برای انتخاب پوشش را به رسمیت بشناسند!

اما نخیر خبری از مسئولین نیست بیش از اینها سرشان گرم شعارهای تبلیغاتی شان هست و صدای من مادر نگران و پدر غمگین آتنا را نمی شنوند پس رو به همه ی دنیا، رو به همه ی مجامع بین الملی و نهادهای حقوق کودکان و حقوق زنان و حقوق بشر و همه ی رسانه ها که صدای آتنای من باشید. مدام در گوشم نخوانید که الان بخاطر انتخابات زمان مناسبی نیست!

جان دخترم در خطر است صدای دخترم باشید که سکوت در مقابل اعتصاب آتنا بخاطر اعلام برائت و حکم بی دلیل قضایی از خواهرانش ظلم در حق من است! صدای آتنا باشیم”.

با حمایت گسترده مان، در کنار این خانواده باشیم و با انعکاس صدای اعتراضشان در سطح جهانی به فراخوان مادر آتنا که چنین همدوش فرزندش برای آزادگی و انسانیت می جنگد، پاسخ مثبت و شایسته ای دهیم.

٧ سال حکم صادر شده برای آتنا و احکام زندان برای خواهران وی انسیه و هانیه دائمی باید فورا لغو شود. پرونده های امنیتی تشکیل شده برای آنان باید فورا بسته شود. فشار و تهدید از روی این خانواده  باید برداشته شود و آتنا دائمی و تمامی زندانیان سیاسی و فعالین اجتماعی فورا و بدون قید و شرط آزاد شود.