مندرج در ژورنال شماره ۸۵۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
سهشنبه دهم مهرماه، میلاد محمدی فرزند دایه مینا سلطانی پس از یازده روز تحصن در تورنتو کانادا وقتی شنید مادرش آزاد شده و در مسیر بازگشت به خانه است شادی خود را جلوی دوربین به مادرش و دیگر دادخواهان اینگونه ابراز داشت:
“مادر عزیز، جهان فریاد تو را شنید و صدای تو شد”.
دایه مینا سلطانی، مادر شهریار محمدی جانباخته خیزش انقلابی در بوکان، طی دو سال گذشته بارها توسط نیروهای سرکوبگر تهدید شده بود. وی در ۲۲ شهریور ۱۴۰۳ در ادامه موجی از بازداشت خانوادههای جانباختگان راه آزادی با خشونت بازداشت و به محلی نامعلوم برده شد.
جنبش دادخواهی یکی از جنبشهای تأثیرگذار در میان دیگر جنبشهای اعتراضی در جامعه امروز ایران است. تهدید و یا بازداشت از سوی نیروهای سرکوبگر رژیم هیچ یک نتوانسته در عزم و اراده دادخواهان در مسیر مبارزه در راه آزادی دیگر دادخواهان که همچنان در زندان به سر میبرند خللی ایجاد کند.
آزادی دایه مینا سلطانی پس از اعلام گوهر عشقی، مبنی بر قصد تحصن مقابل دفتر سازمان ملل در تهران، و تحصن پیروزمندانه میلاد محمدی به مدت یازده روز در تورنتو کانادا در اعتراض به بازداشت مادرش درسهای گرانبهایی برای جنبش دادخواهی به همراه دارد. تحصن بهعنوان یک شیوه مؤثر در مبارزات حقطلبانه یکی از همین درسهاست. اتحاد و همبستگی میان خانوادههای دادخواه، نظیر حمایت گوهر عشقی در تهران و تحصن میلاد محمدی همراه با فعالین دیگری از جنبش دادخواهی در تورنتو کانادا نمونهای از این همبستگی پیروزمندانه است. حفظ اتحاد و یکپارچگی حین مبارزه و در مسیر تحقق مطالبات در داخل و حمایت خستگیناپذیر فعالین سیاسی در خارج کشور نمونه دیگری از رمز موفقیت مبارزه علیه نیروهای سرکوبگر رژیم است.
اکنون این وظیفه بر دوش همه ما فعالین و مبارزان راه آزادی گذاشته شده که صدای دادخواهان باشیم. نام “دادخواهان در بند” را در مبارزات و مطالبات حقطلبانهمان با صدایی رسا اعلام کنیم و خواستار آزادیشان باشیم. با نوشتن نام “دادخواهان در بند” در شعارنویسیهایمان مردم معترض را که از ستم و بیعدالتی رژیم قرونوسطایی به ستوه آمدهاند آگاه کنیم.
آزادی دایه مینا گامی پیروزمندانه در راه آزادی دیگر دادخواهان و همه زندانیان سیاسی و عقیدتی است. پیروزیهای بیشتر در مبارزه متحدانه دادخواهان در راهاند. بهپیش.