اخیراً دولت لیبرال سیاستهای جدیتری علیه رژیم اسلامی ایران و مقامات و وابستگان آن از خود نشان داده است. برخی از این اقدامات بهقرار زیر هستند: اخراج برخی از نمایندگان و وابستگان رژیم اسلامی و بررسی اخراج تعداد بیشتری از آنها. اخراج سلمان سامانی معاون وزیر کشور در دوره روحانی. ممنوعیت ورود دهها نفر از مقامات ارشد حکومت و بررسی و تحقیق در مورد حدود ۱۰۰ نفر از دارندگان اقامت کانادا مشکوک به ارتباط با رژیم اسلامی.
پیشتر دولت کانادا حدود دههزار نفر از اعضای سپاه پاسداران را از آمدن به کانادا ممنوع کرد. دادگاه عالی انتاریو حمله موشکی به هواپیمای اوکراینی را یک عمل تروریستی اعلام و جمهوری اسلامی را به پرداخت بیش از ۱۴۲ میلیون دلار غرامت به ۸ نفر از خانوادههای پرواز اوکراینی محکوم کرد. در سال ۲۰۱۳ هم دولت محافظهکار کانادا سفارت رژیم جمهوری اسلامی را بست.
فشار انقلاب زن زندگی آزادی و انعکاس جهانی آن، تظاهرات ۵۰ هزار نفری مخالفان رژیم در تورنتو، فشار انجمن خانوادههای پرواز، اقدامات وکلای سرشناس در کانادا، حمایت رژیم اسلامی از گروه تروریستی حماس و البته نیاز حزب لیبرال به رأی ایرانی – کاناداییها از جمله دلایل چنین سیاستهایی هستند.
این اقدامات البته لازم ولی بههیچوجه کافی نیست. یک خواست مهم ما مخالفین حکومت اسلامی قرارگرفتن سپاه پاسداران اسلامی در لیست تروریستی است. اینها گامهایی هست که باید برای بایکوت کامل و آفریقای جنوبیزه کردن رژیم اسلامی و سرنگونیاش برداشت.
هیچ جنایتی شامل مرور زمان نمیشود. حدود ۴۰۰ هزار ایرانی فقط در ایالت انتاریو زندگی میکنند. مرتضی طلائی، رئیس پلیس تهران، توسط یکی از ایرانیان خارج کشور شناسائی و مجبور به ترک کانادا شد. شناسایی این افراد برای فردای بعد از سرنگونی رژیم هم لازم و ضروری خواهد بود. فردای سرنگونی رژیم اسلامی هیچ کشوری نباید به محل امنی برای سران و جنایتکاران رژیم تبدیل شود.
اگر جنایتکاران نازی از طریق عملیات سری کماندوهای اسرائیلی شناسایی و مثلاً از آرژانتین به اسرائیل برای محاکمه برده میشدند، امروز باتوجهبه حضور میلیونها ایرانی در کشورهای مختلف میتوانیم بهراحتی آدمکشان فراری حکومت اسلامی در هر کشوری را شناسایی کنیم تا در دادگاههای بینالمللی محاکمه شوند. کاری که حتی پیش از سرنگونی آغاز شده است.