روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۱۲۰– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
مسعود پزشکیان، در حساب کاربری‌اش در شبکه ایکس گفت: «از حُسن نظر و پشتیبانی رهبری صمیمانه تشکر می‌کنم.»
خامنه‌ای گفته بود: «رئیس‌جمهور را حمایت کنند. رئیس‌جمهور پرکار و پرتلاش و پیگیر است. عناصری این‌جور که پرکار باشند، پرتلاش باشند، پیگیر باشند، اینها را باید قدرشناسی کرد.»
حالا ببینیم یکی از شهروندان فریدون‌کنار در استان مازندران در وصف پرکاری مسئولان چه می‌گوید: این شهروند با عصبانیت از قطعی آب و برق شکایت می‌کند و می‌گوید سه روز است که آب کل محله را قطع کرده‌اند و کسی هم رسیدگی نمی‌کند. می‌گوید خسته از کار آمدم می‌خواهم دوش بگیرم، اما آب نیست.
در سه پاراگراف اول در این یادداشت، دو دنیای کاملاً متضاد کنار هم قرار گرفتند تا کامل‌ترین تصویری که جمهوری اسلامی ساخته است را به تماشا بنشینیم.
تصویر رئیس جمهور مجیزگو که هرچه مملکت خراب‌تر می‌شود و هر چه مسئولان دزدتر و هر چه غم و غصه و نداری مردم فزون‌تر می‌گردد، ایشان سفت و سخت به صندلی ریاست جمهوری اش محکم‌تر چسبیده و خدا را شکر می‌کند که بعله ببینید آقا هم از او تعریف و تمجید می‌کند. فایده این به رخ کشیدن هم طبعاً این است که رقبای تشنه به خون هم در حکومت اسلامی اشتباها سیانوری، چیزی در حلق ایشان فرو نکنند.
تصویر دیگر را خامنه‌ای ارائه می‌دهد. همه نظام را فرامی‌خواند چوب لای چرخ گاری رئیس‌جمهور نکنند. چون تا اینجای کار علیه خامنه‌ای زبان‌درازی نکرده است. ترجمه حرفش این می‌شود که کاردها را غلاف کنید تا با هم به درد بی‌درمان حکومتمان برسیم. می‌داند این مردم در کمین نشسته‌اند تا آقا و بیت اش را بر سرش خراب کنند. می‌دانند در چه وضعیت پراکنده‌ای بسر می‌برند و حکومتشان دیگر بیش از ین طاقت جنگ درون حکومتی ندارد.
کامل‌ترین و عمومی‌ترین تصویر از آنِ همین شهروند فریدون‌کنار است که با عصبانیت تمام در برابر دوربین از درد و رنجی می‌گوید که این رژیم به جانشان انداخته است. این تصویر آنچنان همگانی است که جمهوری اسلامی را بارها تا مرز سرنگونی عقب رانده است. این عصبانیت و نقد و افشاگری را به اتحادی پایدارتر و سراسری‌تر تبدیل کنیم. هر کس که متشکل نیست اقدام کند. از نزدیک‌ترین عضو خانواده تا همسایگان و همکاران، تا مردم شهر و سراسر کشور. من و تو و ما می‌توانیم ورق را برگردانیم به نیروی تک – تک خودمان باور داشته باشیم.
