آیا حل بحران آب ممکن است؟ کیوان جاوید

نشریه ژورنال شماره ۱۰۹۴ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

به دلیل بحران آب دست‌کم ۱۱ استان برای روز چهارشنبه اول مرداد تعطیل اعلام شده‌اند. درعین‌حال سازمان هواشناسی روز دوشنبه اعلام کرد که دمای هوا در برخی شهرهای خوزستان و ایلام به ۵۰ درجه سانتی‌گراد رسیده و استان تهران روز اول مرداد با هدف “صرفه‌جویی در آب و برق” تعطیل اعلام شده است.

طبق گفته مسئولان حکومتی، به دلیل مدیریت نادرست آب ۲۴ استان مستقیماً درگیر بحران بی آبی هستند.  اما در وانفسای بی آبی صحبت‌های پزشکیان که گفته: “تصمیمات اشتباه گذشته ما را به این نقطه رسانده است” نمک بر زخم مردم  پاشید. تنها راهی که این نوکر نظام فکر می‌کند می‌تواند دولت خود را از این منجلاب نجات بدهد همین حواله‌دادن مشکلات به دولت‌ها و ارگان‌های دوره قبل است. این سیاستی ورشکسته و منزجرکننده‌ای است که همه دولت‌ها در جمهوری اسلامی برای شانه خالی‌کردن از مسئولیت به خورد مردم داده‌اند.

بحران آب در ایران حل‌شدنی است. هر چند ابعاد این ویرانی بسیار بزرگ است، اما با صرف مقادیر فراوانی پول و بهره‌گیری از بهترین امکانات علمی و تکنولوژی به‌روز شده می‌شود فوراً به داد جامعه رسید.

راه ساده است. بجای ادامه هزینه سازی چند صد میلیارد دلاری در صنعت ویرانگر تأسیسات اتمی، کل این بودجه باید صرف تأمین آب و همچنین برق در ایران شود. این سرمایه و نتیجه کار مردم است که به دست جلادان جمهوری اسلامی خرج تأمین نیروهای نیابتی تروریستی و ساخت موشک‌های بالستیک می‌شود. این سرمایه موجود در ایران نتیجه رنج‌کشیدن مردمی است که به دست جمهوری اسلامی به یغما می‌رود و درعین‌حال زندگی مردم را به جهنم تبدیل کرده است.

در برابر این تاراج زندگی و نابودکردن زندگی مردم، می‌توان به میدان آمد. شعار و خواست فوری ما می‌تواند بسیار ساده باشد. ما انرژی هسته‌ای نمی‌خواهیم. آب و برق و گاز ما را تامین کنید. تأمین این نیازمندی‌های حیاتی در زندگی مردم در حال حاضر در ارزان‌ترین حد ممکن، امکان‌پذیر است. برای رفع تشنگی و فرار از جهنم گرمای کشنده، خیابان‌ها را اشغال کنیم. هم‌صدا شویم و با این خواست‌ها درهمه جا، در بیانیه ها و شعارنویسی ها و در تجمعات به میدان بیاییم.