به دنبال فاجعه انفجار در معدن ذغال سنگ طبس که منجر به مسمومیت ده ها کارگر و جانباختن ۵۳ کارگر شد، کارگران بهرغم آسیبهای جدی جسمی و روانی و همچنین نبود تجهیزات ایمنی، به کار بازگردانده شدهاند. این در حالی است که پس از گذشت بیش از ۴۰ روز از این حادثه، سنسورهای ایمنی در معدن نصب نشده و شرایط کار همچنان خطرناک است.
طبق گزارشات تعدادی از کارگران معدن طبس که ۴۰ روز پیش در انفجار این معدن با گاز متان مسموم شدند، حافظهشان را از دست دادهاند. مواردی از آن عبارتند از:
– علیرضا کدهای در اثر هشت ساعت استنشاق گاز متان، دچار آسیب مغزی شده و حافظهاش را از دست داده است و به گفته همسرش او دیگر کسی را نمیشناسد و چنان بیقرار شده که یک بار یکی از دندانهایش را درآورده و گذاشت توی دستش.به دلیل بیقراری نمیتواند در ماشین بنشیند، و کسی هم برای تامین هزینه ادامه مداوا جوابگو نیست.
-امید سلطانیان حافظهاش را از دست داده و تامین اجتماعی استعلاجیاش را نپذیرفته و حقوق مهرماه این کارگر آسیب دیده را هم پرداخت نکردهاند.
– مهدی راوندی تا سه روز بعد از فروریختن معدن در کما بود و حافظهاش را از دست داده است. همسرش که نظافتچی مدرسه است میگوید هیچ چیزی یاد شوهرش نمیماند. در ۴۰ روز گذشته کسی پیگیر کارشان نبوده و حتی نمی پرسند که هزینه درمان و دارو چقدر شده است.
– مهدی علیزاده، هوشیاری ندارد و مجتبی حسینپور دچار سردردهای مزمن و آسیب ریه شده است.
بدین ترتیب هیچ نهادی مسئولیت پیگیری درمان و حمایت از این کارگران را بر عهده نگرفته است. سایر کارگران نیز با مشکلات تنفسی و سردردهای مزمن ناشی از حادثه درگیرند، در حالی که درخواستهای آنها برای دریافت حقوق نیز بیپاسخ مانده است و این جانیان حتی مزد این کارگران را هم نپرداخته اند.
کاظم نخعی از اهالی بخش انابد شهرستان بردسکن نیز که در بیمارستان صدوقی یزد بستری بود، در چهارم آبان جان خود را از دست داد. و همسر وی اعتراض خود را از اینکه در این مدت هیچ مسئولی از بردسکن، یزد یا طبس پیگیر وضعیت همسرش و خانواده آنها نشده ابراز کرد.
نکته مهم دیگر اینکه علیرغم این ابعاد ازجنایت هنوز در معدنجوی طبس سنسور ایمنی نصب نشده است و کارگران را مجبور کردهاند که سر کار بروند. از جمله محمد بهمنی، کارگر آسیبدیده این معدن میگوید ” همان معدن دوباره راه افتاده و کارگران در همان جا مشغول کار هستند و بااینحال که هنوز بخشی از کارگران در بستر بیماری هستند ، کارگران در معدن با همان وضعیت مشغول کار هستند و پیمانکار و مسئولین همه مشغول کار هستند و کسی تغییر نکرده است.”
این خبرها همگی از ابعاد فاجعه در معدن طبس و ادامه جنایت در آنجا حکایت میکند. در این فاجعه انسانی که در نتیجه انفجار گاز متان در عمق ۷۰۰ متری معدنجوی طبس در یکم مهر ماه روی داد، ۵۳ کارگر جان خود را از دست دادند و بیست نفری هم زخمی شدند.
قبل از وقوع فاجعه، کارگران مدیریت را از وجود بوی متان در فضای معدن مطلع کرده بودند، اما این جنایتکاران با تهدیه به اخراج، به اعمال معدن فرستاده و راهی مرگ کردند. در اعتراض به این جنایت آشکار است که ۷۰۰ کارگر این معدن بخاطر عدم ایمنی کاری و به قتل رسیدن همکارانشان که قربانی منافع کثیف سودجویانه مشتی سرمایه دار مفتخور و سیستم سراپا فساد و چپاول حاکم شدند، به صورت دستهجمعی استعفا دادهاند. با اعتراض این کارگران همراه شویم و صدای کارگران معدن طبس و خانواده های جانباختگان معدنجو باشیم.
مرگ ۵۳ کارگر معدنجوی طبس قابل پیشگیری بود و صاحبان معدن بخاطر سودجویی های کثیفشان و در پناه حمایت حکومتیان خالق چنین جنایتی بودند. یک قتل عام واقعی. جنایتی که همچنان ادامه دارد. باید جلوی ادامه این فاجعه را گرفت. معدنجوی طبس تا زمانی که تجهیزات لازم ایمنی در آن فراهم نشده، باید فورا تعطیل و در این فاصله کارگران آن از حقوق ماهانه برخوردار باشند. آسیب دیدگان معدن طبس باید از درمان رایگان برخوردار شوند و مزد ماهانه آنها منظما پرداخت گردد و خانواده جانباختگان این فاجعه برای تامین معاش خود از مقرری ماهانه مکفی برخوردار باشند. همچنین طلبهای مزدی این کارگران فورا پرداخت شود .
معدن طبس زیر مجموعه هلدینگ اقتصادی گلگهر و بانک سپه، وابسته به بنیاد مستضعفان و تحتنظر خامنهای که زیر چتر حفاظتی مافیایی این بنیاد پیمانکار و مسئولینش علیرغم ارتکاب چنین جنایت هولناکی سر جایشان نشسته و مشغول ادامه ثروتاندوزی کثیفشان هستند و کارگران را هر روزه به کام مرگ میفرستند. این جانیان باید مورد محاکمه قرار گیرند.
فاجعه معدن طبس را فراموش نمیکنیم. همراه با معدنچیان طبس و خانواده های جانباختگان در این معدن باشیم و فریاد کیفرخواست و دادخواهی آنها را همه جا بازتاب دهیم.