مندرج در ژورنال شماره ۸۹۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
درست در مقطع اجلاس شورای حکام آژانس بینالمللی اتمی، همانطور که انتظار میرفت اخاذی اتمی جمهوری اسلامی شروع شده است. اخبار رسانهها حاکی از این است که سه دولت فرانسه، آلمان و انگلستان قطعنامهای برای تصویب در این اجلاس ارائه کردهاند. مقامات جمهوری اسلامی که استاد رجزخوانی و حقهبازی هستند به هر کاری که بلدند متوسل میشوند تا چنین قطعنامهای به تصویب نرسد.
اقدامات جمهوری اسلامی در آستانه اجلاس شورای حکام شبیه فیلمی شده است که همیشه در مقطع اجلاس این شورا از اول اکران میشود. همزمان با وعدههایی برای شیره مالیدن سر آژانس، تهدیدهایشان را تکرار میکنند و زمانی که “خطر” رفع شد، پروژههای مخفی هستهایشان را ادامه میدهند تا مقطع اجلاس بعدی.
راه افتادهاند و تهدید میکنند که توقف حجم ذخایر اورانیوم در سطح ۱۸۵ کیلوگرم مشروط به لغو قطعنامه پیشنهادی قدرتهای غربی در نشست جاری شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی است. میگویند در صورت تصویب قطعنامه ، به “پاسخ متقابل” متوسل خواهند شد. تهدیدهای قبلی در باره آمادگی دسترسی به سلاح هستهای را تکرار میکنند و حتی میگویند حکومت میتواند ظرف ۲۴ ساعت به “بازدارندگی نظامی هستهای” برسد که همان دسترسی بمب اتم است.
جمهوری اسلامی هم بهخاطر بحران حکومتی در داخل و هم بهخاطر ضرباتی که در منطقه خورده است، هم بهخاطر تندتر شدن مواضع دول اروپایی و تحولاتی که در هیئت حاکمه آمریکا رخداده است، بهطورجدی نگران قطعنامهای است که میتواند به فعالشدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریمهای پیش از برجام منجر شود و حتی زمینه برای ضربات نظامی به برنامههای هستهایاش فراهم شود.
اما یک چیز روشن است. حکومت اسلامی هم بهخاطر وضعیت بحرانیاش در ایران و هم بهخاطر موقعیت بهشدت ضربه خوردهاش در منطقه نمیتواند از پروژه هستهایاش که قطعاً برای مجهز شدن به سلاح هسته است دست بردارد. میدانند راه نجاتی برای رهایی از بحران حکومتی در داخل و نهایتاً سرنگونی ندارند و تصور میکنند تنها راه برای حداقل به عقب انداختن سرنگونی، بازدارندگی هستهای در منطقه و جهان است. باتوجهبه تمام این فاکتورها، بحران هستهای جمهوری اسلامی منوط به حل بحران حکومتی جمهوری اسلامی است که فقط با سرنگونی ممکن است.