۲۰ آذر ۹۸ / ۱۱ دسامبر ۲۰۱۹
تهیه و تنظیم، عزیزه لطفی
هیچ گلولهای نمیتواند فریاد برحق مردم ایران را سرکوب و خاموش کند
زینب جلالیان
متن کامل این نامه به شرح زیر میباشد:
دولت تک فکر هزارچهره جمهوری اسلامی همچنان فریاد آزادیخواهی ایرانیان را با گلوله جواب داده است، اما تاریخ این را نشان داده است که هیچ گلولهای نمیتواند فریاد برحق مردم ایران را سرکوب و خاموش بکند.
من دو هفته است که به دلیل شرایط زندان تنها از طریق رسانههای جمهوری اسلامی در جریان اخبار اعتراضات سراسری این مدت بودهام، در این مدت بارها دیدم که چطور مسئولین جمهوری اسلامی با بیشرمی تمام در رسانههایشان اعلام کردند که تظاهراتکنندگان ایرانی نیستند و با عوض کردن صورتمساله سعی در انحراف افکار عمومی از مساله اصلی دارند که سالها انکارش میکنند.
متاسفانه مسئولین جمهوری اسلامی از سال ۸۸ تا به حال به مردم معترض ایران که چندین بار برای طرح مطالبات برحق خود به خیابانها آمدهاند، برچسپهای بیشرمانهای مانند آشوبگر و داعشی و غیرخودی زدهاند.
این مسئولین تکلیفشان با خودشان معلوم نیست، یک بار میگویند حق مردم است که اعتراض کنند اما نه مردم ایران بلکه مردم کشورهای دیگر، و زمانی که مردم به خیابانهای میآیند با باتوم و دستبند و زندانیکردن و از همه اینها دردناکتر با گلولهباران کردن مردم بیگناه به پیشواز آنها میروند. مردمی که به خاطر شرایط سخت زندگیشان و بهتر شدن این وضعیت فریاد زدهاند اما با گلوله جمهوری اسلامی روبرو شدهاند. بدبختانه مسئولین جمهوری اسلامی نمیخواهند باور بکنند که الان قرن ۲۱ است و نمیشود با جهالت و خرافات، ریا و دروغ بر مردم حکومت کرد.
من به خاطر آن کسانی که در این تظاهراتها بازداشت و شکنجه شدهاند و به خصوص کسانی که جانشان را از دست دادهاند بسیار غمگین و متاثر هستم، بطوریکه این غم بزرگ هرگز از دلهای ما پاک نخواهد شد. من با بند بند وجودم با شما همددردم، چون از سال ۸۶ تا به حال به خاطر آزادی، عدالت و برابری در زندان این ستمگران بهسر میبرم. اما درد من این نیست، درد من از دست دادان عزیزانیست که دیگر فریاد آزادیخواهیشان را نخواهم شنید و هرگز آنها را نخواهیم دید، تنها به این دلیل که با این حکومت خونخوار همراه نشدهاند و با افتخار و سربلندی جان عزیز خویش را فدای آرمانهای آزادیخواهانه کردهاند.
ما تا زمانی که نفس میکشیم نمیگذاریم خون این جوانان پایمال بشود. من هم تا رسیدن به پیروزی در جبهه زحمتکشان و علیه ظالمان خواهم بود.
بدرود
زینب جلالیان
آذرماه ۱۳۹۸، زندان خوی
مادر پویا بختیاری، هیچ مسئولی برای دلجویی حق ورود به منزل ما را ندارد
هیچ مسئولی برای دلجویی حق ورود به منزل ما را ندارد؛ خونه ما به روی همه باز است اما مسئولان حق ورود ندارند؛ نمیخواهم قیافه هیچ کسی را ببینم؛ حکم تیر می دهند بعد با دیه می خواهند ما را آرام کنند؛ نه خیر؛ دیه شون برای خودشون و فرزندان شون باشد؛ باشد روی بقیه اختلاس ها و فسادهاشون. ارزش خون فرزند من هزاران میلیارد است؛ فقط ادامه راه او می تواند خون فرزند من را جبران کند. من محکم و با صلابت در برابر همه ایستاده ام و روز گذشته هم به مدرسه رفته و بعد از ۲۸ سال معلمی از دانش آموزانم خداحافظی کرده ام.
سیاست های ارتجاعی و زن ستیز جمهوری اسلامی بار دیگر قربانی گرفت…
هفتم آذرماه سال جاری، زن جوانی به نام لیلا عبدی چیانه” ساکن شهرستان مهاباد به دلیل آنچه که اغلب در مورد خودکشی ها، “اختلافات خانوادگی” عنوان میشود به زندگی خود پایان داده است. اما عامل و ریشه اصلی پدیده خودکشی وجود سیستم و قوانین ارتجاعی ضد زن در جمهوری اسلامی است.
بازداشت نادیا سبحانی به اتهام فیلم برداری از اعتراضات آبان ماه در جوانرود…
طی روزهای گذشتە مزدوران ادارە اطلاعات جوانرود یک دختر ٢٥ سالە را به اسم نادیا سبحانی را به اتهام فیلم برداری از اعتراضات آبان ماه در این شهر بازداشت کردە و به مکان نامعلومی منتقل کردند و تا لحظه دریافت این خبر، هیچ اطلاعی از وضعیت او در دست نیست.
این منبع مطمئن در ادامە اعلام کرد کە، پیگیری های خانوادە سبحانی برای مطلع شدن از سرنوشت دخترشان بی نتیجە ماندە و تنها یک منبع از اطلاعات جوانرود بە آنها گفتە است ”فرزند آنان بە سنندج منتقل شدە است“.
پروین محمدی راهی زندان کچوئی کرج شد!
پروین محمدی نائب رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران پس از بازداشتهای متوالی و آزادی موقت با کفالت و پس از اعمال فشارهای فراوان به وی و کفیل خود با مراجعه به دادستانی شهر کرج دستگیر شده و برای تحمل یک سال حبس تعزیری روانه زندان شد.
بر اساس گزارشات وی به زندان کچوئی کرج انتقال داده شده است.
پروین محمدی در روز ۱۶ آذر روز دانشجو دستگیر و زندانی شد، فعالین کارگری و پروین محمدی همواره همانند دانشجویان در کنار خواست و مطالبات کارگران بودند، آنان نیز از دانشجویان حمایت کردهاند و مطالبات مشترک طبقاتی خود را فریاد زدهاند.
شهناز اکملی : در بازجویی گفته بودند فراموش کن که پسری داشتی
شهناز اکملی مادر مصطفی کریم بیکی که در سال ۸۸ در سن ۲۶ به ضرب گلوله به قتل رسید میگویداحضاريه به دستم رسيد و مهلت قانوني آن پنج روز است ، در بازجويي گفته بودند فراموش كن پسری داشتي و گفتم نميتوانم فراموش كنم و اين سزای مادری است كه نميتواند فراموش كند پسری داشته است.
سمیه شهبازی در زندان سپیدار اعدام شد
سازمان حقوق بشر ایران؛ روز چهارشنبه ۱۳ آذر ماه ۱۳۹۸: حکم اعدام سمیه شهبازی جهرویی که به اتهام قتل عمد به قصاص نفس محکوم شده بود در زندان سپیدار اهواز به اجرا درآمد. به گفته خانواده، فردی که سمیه به قتل رساند قصد تجاوز به وی را داشت.
اعدام این زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی مقامات رسمی و یا رسانههای داخل ایران اعلام نشده است. از ابتدای سال ۲۰۱۹ تاکنون اعدام ۱۱ زن در شهرهای مختلف ایران، توسط سازمان حقوق بشر ایران به ثبت رسیده است.
ایسکرا ۱۰۱۸