اخبار و گزارشات هفتگی از وضعیت زنان

اخبار و گزارشات هفتگی از وضعیت زنان

۲5 دی ۹۸ /   15  ژانویه ۲۰۲۰

تهیه و تنظیم، عزیزه لطفی

سها مرتضایی به اعتصاب غذای خود پایان داد

سها مرتضایی، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم انسانی و دبیر وقت شورای صنفی مرکزی دانشجویان دانشگاه تهران  روز یکشنبه ۲۲ دی ماه به اعتصاب غذای خود پایان داد. سها مرتضایی بیست و دو روز پیش در اعتراض به عدم امکان تامین وثیقه در زندان دست به اعتصاب غذا زده بود. این فعال دانشجویی در تاریخ ۲۶ آبان امسال در جریان اعتراضات سراسری آبان ماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سپاه در زندان اوین و نهایتا به زندان قرچک ورامین منتقل شده بود.

من کیمیا علیزاده، نه تاریخسازم، نه قهرمانم، نه پرچمدار کاروان ایران

کیمیا علیزاده یکشنبه 22 دیماه در مراسم یادبود قربانیان سقوط هواپیمای اوکراینی در آیندهون هلند شرکت کرد و به همراه سایر شرکت کنندگان با حضور خود اعتراض و نفرتش را به جمهوری اسلامی نشان داد. این در حالی است که کیمیا در روزهای گذشته نیز در صفحه اینستاگرامش از علل خروجش از ایران و تجربیاتش به عنوان یک زن تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، این چنین لب به سخن گشوده بود:

با سلام آغاز کنم، با خداحافظی یا تسلیت؟

سلام مردم مظلوم ایران، خداحافظ مردم نجیب ایران، تسلیت به شما مردم همیشه داغدار ایران.

شما مرا چقدر می‌شناسید؟ فقط آنطور که در مسابقات، در تلویزیون، یا در حضور مقامات دیده‌اید.

اجازه دهید حالا آزادانه، هویت سانسور شده‌ام را معرفی کنم.

می‌گویند کیمیا پس از این چیزی نخواهد شد. خودم از این هم فراتر می‌روم و می‌گویم قبل از این هم چیزی نبوده‌ام من کیمیا علیزاده، نه تاریخسازم، نه قهرمانم، نه پرچمدار کاروان ایران

من یکی از میلیون‌ها زن سرکوب شده در ایرانم که سال‌هاست هر طور خواستند بازی‌ام دادند. هر کجا خواستند بردند. هر چه گفتند پوشیدم. هر جمله‌ای دستور دادند تکرار کردم. هر زمان صلاح دیدند، مصادره‌ام کردند. مدال‌هایم را پای حجاب اجباری گذاشتند و به مدیریت و درایت خودشان نسبت دادند.

من برایشان مهم نبودم. هیچکداممان برایشان مهم نیستیم، ما ابزاریم. فقط آن مدال‌های فلزی اهمیت دارد تا به هر قیمتی که خودشان نرخ گذاشتند از ما بخرند و بهره‌برداری سیاسی کنند، اما همزمان برای تحقیرت، می‌گویند: فضیلت زن این نیست که پاهایش را دراز کند!

من صبح‌ها هم از خواب بیدار می‌شوم پاهایم ناخودآگاه مثل پنکه می‌چرخد و به در و دیوار می‌گیرد. آنوقت چگونه می‌توانستم مترسکی باشم که می‌خواستند از من بسازند؟ در برنامه زنده تلویزیون، سوال‌هایی پرسیدند که دقیقاً بخاطر همان سوال دعوتم کرده بودند.

حالا که نیستم می‌گویند تن به ذلت داده‌ام. آقای ساعی! من آمدم تا مثل شما نباشم و در مسیری که شما پیش رفتید قدم برندارم. من در صورت تقلید بخشی از رفتارهای شما، بیش از شما می‌توانستم به ثروت و قدرت برسم. من به اینها پشت کردم. من یک انسانم و می‌خواهم بر مدار انسانیت باقی بمانم.

در ذهن‌های مردسالار و زن‌ستیزتان، همیشه فکر می‌کردید کیمیا زن است و زبان ندارد! روح آزرده من در کانال‌های آلوده اقتصادی و لابی‌های تنگ سیاسی شما نمی‌گنجد. من جز تکواندو، امنیت و زندگی شاد و سالم درخواست دیگری از دنیا ندارم.

مردم نازنین و داغدار ایران، من نمی‌خواستم از پله‌های ترقی که بر پایه فساد و دروغ بنا شده بالا بروم.

کسی به اروپا دعوتم نکرده و در باغ سبز به رویم باز نشده. اما رنج و سختی غربت را بجان می‌خرم چون نمی‌خواستم پای سفره ریاکاری، دروغ، بی عدالتی و چاپلوسی بنشینم. این تصمیم از کسب طلای المپیک هم سخت‌تر است، اما هر کجا باشم فرزند ایران زمین باقی می‌مانم. پشت به دلگرمی شما می‌دهم و جز اعتماد شما در راه سختی که قدم گذاشته‌ام، خواسته دیگری ندارم.”

تهدید و فشار خانواده کشته‌شدگان هواپیمای اوکراینی ساکن ایران

اعضای خانواده برخی از کشته‌شدگان سرنگونی هواپیمای مسافربری اوکراینی، که در ایران زندگی می‌کنند، گفته‌اند که تماسهای مکرری از شماره‌های ناشناس برای تهدید و تحت فشار گذاشتن با آن‌ها گرفته می‌شود.

یکی از اعضای خانواده مسافر قربانی این پرواز گفته است: “ما را تهدید می‌کنند که اگر با رسانه‌های بیگانه مصاحبه کنید در تحویل جنازه تاخیر صورت می‌گیرد.”

او همچنین گفته است که خانواده‌‌اش برای “امضا و نشر بیانیه حمایت از نظام که توسط سپاه پاسداران تهیه شده” نیز تحت فشار قرار گرفته است.

یکی دیگر از اعضای این خانواده نیز گفته است که آنان تحت فشار قرار گرفته‌اند تا دیدارهایی اجباری با مقامات دولتی و نظامی و حضور در نشست‌های خبری برنامه ریزی شده توسط سپاه انجام دهند.

در عین حال به این خانواده‌ها فشار آورده می‌شود که در مراسم‌های حکومتی که برای قربانیان گرفته خواهد شد شرکت کنند.یکی از اعضای این خانواده‌ها همچنین گفته است که ماموران امنیتی اقدام به کنترل رفت و آمدهای آنان و تماس‌هایشان کرده‌اند.

نسرین ستوده و نرگس محمدی خواهان استعفای سران نظام شدند

نسرین ستوده وکیل زندانی در نامه‌ای از زندان در ارتباط با سقوط هواپیمای اوکراینی در اثر شلیک موشک سپاه پاسداران، تصریح کرده: قطعا نمی‌خواهیم نظاره گر سرنوشتی باشیم که مردان نظامی و سپاهی برایمان رقم می‌زنند و قطعا نمی‌خواهیم با تظاهر به صلح طلبی به استقبال جنگ برویم.

نرگس محمدی نیز در نامه مشابهی در این باره نوشته است در تنهای زندان زنجان بر مظلومیت جان باختگان پرواز هواپیمائی اوکراینی گریستم. از فریبکاری مسئولان در کتمان حقیقت ماجرا انگشت به دهان شدم

نرگس محمدی چندی پیش با ضرب و شتم از زندان اوین به زندان زنجان منتقل شد.

این دو عزيزان خواهان استعفای تمامی کسانی شده‌اند که در این ماجرا مسئولیتی داشته‌اند.

نامه نسرین ستوده از زندان اوین در ارتباط با سقوط هواپیمای مسافربری اوکراین به دست سپاه پاسداران

مدت‌های مدیدی است سرنوشت یک ملت به دست نیروی نظامی سپرده شده است که هواپیمای مسافری را با هواپیمای جنگی تشخیص نمی‌دهد و روزهای متمادی به افکار عمومی دروغ می‌گوید. نیرویی که هر آنچه اراده می‌کند، انجام می‌دهد بی‌آنکه مواخذه شود. نیرویی که سالهاست به عنوان امنیتی‌ترین نهاد این مملکت عمل می‌کند و کشور را در منتها الیه ناامنی قرار داده است و بر طبل جنگ می‌کوبد تا آوار آن را بر ملتی تحمیل کند که نظاره‌گر سرنوشت تلخ خویش است. چهل سال مرگ بر کشورهای مختلف دنیا گفته شد و بیش از هر کشوری در کام مرگ فرو رفتیم.

ذرات نفرت و مرگ، از دنیایی که ما ساختیم، به سوی ما سرازیر شده است و بیش از هر زمانی ما را در سراشیبی نابودی قرار داده است. قطعا نمی‌خواهیم نظاره گر سرنوشتی باشیم که مردان نظامی و سپاهی برایمان رقم می‌زنند و قطعا نمی‌خواهیم با تظاهر به صلح طلبی به استقبال جنگ برویم.

پرواز 752 هواپیمایی اوکراین با 176 سرنشین توسط سپاه پاسداران سرنگون شد و ما باز هم سرمایه‌های انسانی بیشتری را از دست دادیم.

استعفا و محاکمه‌ تمامی مقامات و دست اندرکاران این جنایت هولناک در دادگاهی صالح، گامی است در جهت اجرای عدالت و جلوگیری از فجایع بعدی.

ضمن تسلیت و همدردی با خانواده‌ها و بازماندگان قربانیان فاجعه‌، اعلام می کنم با وجود در بند بودن، به سهم خود تا کشف حقیفت و اجرای عدالت در کنارشان خواهم بود.

نسرین ستوده

زندان اوین / 21 دی ماه 98

ایسکرا  ۱۰۲۳