اخبار و گزارشات هفتگی از وضعیت زنان

 ۱۵ اسفند ۹۷ / ۶ مارس ۲۰۱۹

 اخبار و گزارشات هفتگی از وضعیت زنان

 احضار فعالین کارگری و مدنی سنندج به نهادهای امنیتی

در چند روز گذشته احضار فعالین کارگری و مدنی سنندج با اسامی مظفرصالحی نیا، خالد حسینی و سیمین چایچی در آستانه ۸ مارس روز جهانی زن به نهادهای امنیتی اطلاعات احضار و تهدید شدند.

 

متن کامل نامه زینب جلالیان بمناسبت هشت مارس

زینب جلالیان زندانی سیاسی در نامه‌ای سرگشاده که به مناسبت ٨ مارس نوشته این روز را به تمام زنان جهان تبریک می‌گوید و از تداوم مبارزه علیه ستمگران سخن گفته است.

متن کامل نامه زینب از این قرار است:

“با همه احساس قلبیم ۸ مارس را به مادر صبورم، زنانی که چشم به راه عزیزانشان هستند و همه زنان جهان تبریک عرض میکنم.

وقتی نگاهی به تاریخ می‌اندازیم، می‌بینیم در طول تاریخ همیشه زنان آزادیخواه بر علیه رژیم‌های دیکتاتور مبارزه کرده‌اند و این زنان شجاع هشت مارس را هم با خون خودشان در تاریخ به ثبت رسانداند.

ای ستمگران، نظاره‌گر بودید و هستید، دیدید نمی‌شود با قتل‌ عام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حق خواهی ما را بگیرید. وقتی یک زن جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمی‌تواند او را به زانو در بیاورد.

من زمانی به این حقیقت پی‌بردم که در چنگال ستمگران جمهوری اسلامی بودم. لباسهای مرا بر روی تنم پاره کردند، چشم‌هایم را بستند، دست و پایم را با زنجیر به تخت آهنی بستند و شکنجه وحشتناک مرا شروع کردند. با کابل به زیر پاهایم شلاق زدند، پاهایم خیلی وحشتناک ورم و کبود شده بودند. این قدر مرا شکنجه کردند که دیگر هیچی را احساس نمیکردم، تمام تنم بیحس شده بود، دیگر اختیار جسمم را نداشتم، شلوارم را خیس کرده بودم.

آری، شرم‌آور است اما نمیدانم برای من یا برای آنان که این بلاها را به سر من آورده بودند. ای وجدانهای بیدار، حق قضاوت با شماهاست، آیا من که آرزویی به جز آزادی و برابری بشر ندارم و آنهایی که به خاطر منافع خود این همه شکنجه را بر من اعمال کردند،گناهکارند؟! یا من؟!.

خودتان قضاوت کنید، من مثل ده سال پیش تن سالمی ندارم و کلیدهای زندان مرا صیقل داده‌اند، وقتی شکنجه‌گران مرا شکنجه میکردند تنها چیزی که برایم مانده بود فکر و اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز و آینده داشتم.

اگر بگویم قلم از نوشتن درد و رنجم قاصر است، مبالغه نکرده‌ام، چون من فقط یک قسمت کمی از شکنجه‌هایم را برای شما بازگو کردم. امیدوارم در این روز عزیز خاطر شما را مکدر نکرده باشم.

گاهی وقتها به این فکر می‌کنم کجای دنیا هستم یا اصلا کجای زمان گیر کرده‌ام که هر چقدر تلاش می‌کنم راه گریزی پیدا نمیکنم آیا حق من این است؟!  که شاهد به دار کشیدن همنوعان و نزدیکانم باشم و دم نزنم؟! عجیب روزگاریست، اگر باد تندی می‌وزید، قلبم از تندی باد می‌لرزید اما امروز این همه بادهای سیاه و ناسوز را چه کنم؟!

جنگ، کینه، ریا، قتل، کشتار و شکنجه و این کارها همگی در عادی‌ترین زمان انجام میگیرد و ستمگران برای هر کدام از جنایت‌های خود دلیل یا توجیهی دارند و این برای من از همه دردناکتر است.  پس ای زنان جسور و فداکار بگویید سخنی را که آتش در گفتنش دودل است. من آرزوی مرگ برای هیچ کسی حتی ستمگران را ندارم، بیایید با هم بر علیه ستمگران مبارزه کنیم تا با تلاشهایمان ستمگران را از سرزمین مادریمان بیرون کنیم، تا فردا شرمنده آن زنانی که به خاطر آزادی و برابری جان عزیزشان را ازدست دادند، نباشیم.

من زینب هستم، زینب جلالیان، زن کُردی که شاهد صدها جنایت جمهوری اسلامی در زندان و شاهد تهمت، اهانت، شکنجه و از همه بدتر شاهد اعدام ١٠ نفر از هم بندیهایم بوده‌ام. آیا دردی بزرگتر از این هست؟! تازه این ظالمان از من می‌خواهند ابراز پشیمانی بکنم، مگر ممکن است منی که این همه ظلم و زور را با چشمانم دیده‌ام اظهار پشیمانی کنم؟ باور کنید هر وقت ستمگران، ظلم و شکنجه را بر من بیشتر می‌کنند، من جسورتر و مقاوم‌تر می‌شوم.

زن- زندگی-آزادی

بدرود

زینب جلالیان/ زندان خوی”

 

انفجار مین در بخش موسیان دهلران جان دختری را گرفت

روز شنبه یازدهم اسفندماه، در پی انفجار مین به جا مانده از جنگ ایران و عراق در بخش موسیان روستای نصر شهرستان دهلران، یک دختر ١٥ ساله جان خود را از دست داد

مرگ این دختر ١٥ ساله در پی انفجار مین در حالی است که سازمان مردم نهاد ماف کوردستان در بیستمین سالگرد لازم‌الاجرا شدن کنوانسیون بین‌المللی مین ضد نفر اوتاوا بر پاکسازی مناطق آلوده به مین و مهمات منفجرنشده در استان‌های ارومیه، سنندج، کرماشان، ایلام و خوزستان و آموزش خطرات مین به عامه مردم تأکیدکرد
بنابر تحقیقات رسمی، ایران دومین کشور آلوده به مین در دنیاست و جدای از آمارهای ضد و نقیض در مورد تخمین تعداد مین در چهار میلیون و دویست هزار هکتار از زمین‌های آلوده ایران مسئولان آنرا بیش از ١٦ میلیون مین و مهمات عمل نکرده بعد از پایان جنگ در استان‌های ارومیه، سنندج، کرماشان، ایلام و خوزستان اعلام کرده‌اند. حکومت ایران حتی بعد از جنگ ٨ ساله با عراق، به صورت مداوم و روزانه اقدام به مین‌گذاری در کردستان به بهانه حضور احزاب و گروه‌های مسلح کرده است.

زن جوانی اهل بوکان که توسط همسرش بە دار آویختە و بە کما رفتە بود، جان سپرد

روز شنبە١ اسفند منیرە آبومهرنیا زن ٣٥ سالە اهل بوکان کە بە دلیل اختلافات خانوادگی توسط همسرش با هویت محمد محمودی بە دار آویختە شدە و بە کما رفتە بود، پس از ٢٤ ساعت در یکی از مراکز درمانی بوکان جان سپرد. این زن جوان کە باردار نیز بود جنین ٨ ماهەاش هم سقط شدە بود.

محمد پس از بە دار آویختن هسمرش فراری شدە و تا زمان تنظیم این خبر دستگیر نشدە .

 

یک زن در شهرستان جوانرود از توابع استان کرمانشاه بە زندگی خود پایان داد

شامگاه یک شنبە ٥ اسفند ٩٧ یک زن اهل جوانرود با نام سرگل عزیزی ٤٤ سالە بە دلیل اختلافات خانوادگی بە زندگی خود پایان داد.

خودکشی این زن در حالی است کە دختر جوان وی نیزبه اسم بهارە مرادپور پاییز سال گذشتە بە دلیل آنچه که گفته میشود “مشکلات خانوادگی” واز طریق خوردن قرص بە زندگی خود پایان دادە بود.

 

آخرین وضعیت آتنا دائمی محرومیت از دریافت خدمات درمانی

آتنا دائمی، کنشگر مدنی در زندان اوین از مشکلات بینایی رنج می‌برد، بر اساس نسخه پزشک، او باید فورا تحت درمان قرار گیرد ولی اعزام این زندانی با مخالفت مسئولان زندان همراه است. مسئولان زندان اوین با اعزام آتنا دائمی علیرغم داشتن مشکلات بینایی وی مخالفت می‌کنند. او مدت‌هاست که با سرگیجه‌ و سردردهای مدام و بی‌حسی در ناحیه چشم راستش مواجه است.  پیش از این پزشک بهداری زندان قرچک در اردبیهشت‌ماه ۹۷ برای او درخواست انجام ” ام آر ای” را نوشته است ولی با این حال او تاکنون به مراکز درمانی خارج از زندان برای معاینه منتقل نشده است. از سوی دیگر گزارش شده که دادیار ناظر بر زندان درخواست خانواده او برای ملاقات را مدت‌هاست نپذیرفته است.

 

دادستانی شوش با انتقال سپیده قلیان به بیمارستان مخالفت کرده است.

مخالفت» دادستان با اعزام سپیده قلیان به بیمارستان با وجود وضعیت به شدت نگران کننده

بر اساس این گزارش، سپیده قلیان هفته پیش در ملاقات با خانواده‌اش وضعیت روحی و جسمی به شدت نگران‌کننده‌ای داشته است.

غزاله باقری طاری، به ۵ سال حبس محکوم شد

غزاله باقری طاری،ساکن تهران به ۵ سال حبس تعزیری محکوم و این حکم طی هفته جاری به وی ابلاغ شده است.  جلسه دادگاه وی اواخر آذرماه امسال در دادگاه انقلاب تهران برگزار شده بود.  وی در تاریخ ۲۹ مهرماه سال گذشته توسط نیروهای امنیتی بازداشت و ۲۳ روز بعد با تودیع قرار وثیقه آزاد شده بود.

اتهام مطروحه علیه وی اقدام علیه امنیت کشور عنوان شده است.

پیش ترغزاله باقری طاری، ۲۳ روز پس از بازداشت در تاریخ ۲۲ آبان‌ماه ۹۶ با قرار وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شده بود.

 

محرومیت آرش صادقی و گلرخ ایرایی از ملاقات منظم با یکدیگر

آرش صادقی، کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج و همسر وی گلرخ ابراهیمی ایرایی که در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد، طی سال جاری تنها دوبار اجازه ملاقات با یکدیگر را داشته‌اند. آغاز این محرومیت همزمان بوده است با انتقال تنبیهی آرش صادقی از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج. محرومیت این دو زندانی سیاسی از ملاقات منظم در حالی است که در قانون پیش‌بینی‌هایی برای ملاقات بین اعضای زندانی خانواده‌ها شده است، حتی اگر آنها در زندان های جداگانه تحمل حبس کنند.

آغاز این محرومیت همزمان است با ۲۶ مهرماه ۹۶ که آرش صادقی از بند ۳۵۰ زندان اوین به دستور چهارمحالی، رئیس زندان به صورت تنبیهی به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد.

از جمله این ملاقات‌ها، ملاقات‌های ماهانه موسوم به “بین زندان” است که مردان اعضای خانواده که در زندان‌های سطح تهران و البرز نگهداری می‌شوند به زندان‌هایی چون اوین برای دیدار با بستگان دربند خود منتقل می‌شوند.

این محرومیت از ملاقات منظم در حالی است که وضعیت جسمی آرش صادقی پس از ابتلای او به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندروسارکوما، جراحی با تاخیر، محدودیت در اعزام به بیمارستان باعث افزایش نگرانی خانواده صادقی و گلرخ ابراهیمی ایرایی شده است.

تهیه وتنظیم عزیزه لطفی

ایسکرا ۹۷۸