اخبار کارگری

بخش ایران:  نسان نودینیان

بخش بین المللی داوود رفاهی

 

١٤مهر اعتصاب

اعتصاب شرکت سرریگ بندرعباس، به علت عدم پرداخت ٥ماه حقوق و دستمزد. وعدەهای مسئولان که تحقق پیدا نکرد.

 

اعتصاب

کارگران احیاصنعت واگن پارس اراک در اعتراض برای پاسخ نگرفتن به مطالبات شان، برای دومین روز دست به اعتصاب زدند و مقابل استانداری در این شهر تجمع کردند.

 

اعتصابات گسترده در فازهای پارس جنوبی

دوشنبه ١٦ مهر ٩٧ همه کارگران در محل اداره کار منطقه ویژه گرد آمده‌اند.

در همین راستا کارگران فازهای ٩ و ١٠ و جمعی دیگر از کارگران فازهای ده‌گانه دست به اعتصاب زده‌اند. کارگران، خواهان شفافیت کامل حقوق دریافتی و افزایش حقوق و دیگر مواد مندرج در بخشنامه اداره کار منطقه ویژه شده‌اند.

 

تجمع شبانه روزی کارکنان دفاتر سهام عدالت برای دریافت ٤٢ ماه مطالبات مزدی و بیمه ای وارد سومین روز شد. سکوت مسئولان وزارت اقتصاد ادامه دارد.

بیش از ٧٠ نفر از کارکنان دفاتر سهام عدالت کشور که از روز شنبه برای پیگیری مطالبات خود به تهران آمده‌اند، امروز (دوشنبه ١٦ مهر ماه) سومین روز اعتراض خود را ادامه دادند. کارگران میگویند؛ از ابتدای سال جاری تاکنون برای پیگیری مطالباتمان چندین بار در تهران مقابل ساختمان مجلس، وزارت اقتصاد و سازمان خصوصی‌سازی تجمع کرده‌ایم. از روز شنبه (١٤مهر ماه) تاکنون اعتراض‌مان به صورت شبانه‌روزی وارد دور جدیدی شده است. یکی از کارکنان سهام عدالت گفت: حدود ١٥٠٠ نفر هستیم که در ٣٥٣ دفتر سهام عدالت در اقصی نقاط کشور از ١١ سال پیش مشغول کاریم که مطالبات مزدی و بیمه‌ای ما از ٤٢ ماه پیش به تاخیر افتاده و جدا از آن، امنیت شغلی‌مان نیز به خطر افتاده است.

 

پروژه اتوبان سقز بوکان بخاطر اعتصاب تعطیل شد

جمعی از پرسنل شرکت آب و خاک پارس مجری پروژه بزرگراه سقز_بوکان در اعتراض به عدم دریافت حقوق چند ماهه از فعالیت خودداری نمودند .

١٥ مهر ٩٧

 

تجمع کارگران آبفای خوزستان مقابل ساختمان اداره کل

جمعی از کارگران اداره آب و فاضلاب روستایی آستان خوزستان در اعتراض به پرداخت نشدن ٧ تا ١٢ ماه مزد خود، مقابل ساختمان اداره کل آب و فاضلاب روستایی تجمع کردند. این کارگران گفتند: مطالبات صدها نفر از کارگران شبکه آب و فاضلاب روستایی استان خوزستان چند ماه است پرداخت نشده و ما بارها خواستار پرداخت این مطالبات شده‌ایم. آنها افزودند: تاکنون به مشکل ما رسیدگی نشده و در سال‌های اخیر دریافت منظم حقوق به دل‌مان مانده است.

 

یکی از کارگران معترض گفت: حدود یک میلیون و ١٠٠ هزار تومان حقوق می‌گیریم اما در ٧ ماه گذشته پولی دریافت نکرده‌ایم و امرار معاش‌مان با دستفروشی و مسافرکشی می‌گذرد که با وضعیت فعلی اقتصاد کشور درآمد فعلی‌مان کفاف زنگی‌مان را نمی‌دهد.

 

طبق اظهارت وی، شرکت‌های پیمانکاری یک ساعت اضافه‌کاری برای کارگران رد نمی‌کنند و برای امضای قرارداد نیز برگه سفید جلوی‌ آنها می‌گذارند.

 

آنها گفتند: بدون شک قبول چنین شرایطی از روی ناچاری است و کماکان شرمنده زن و فرزندان خود هستیم.

 

بخشهای مختلف اجتماعی

بیانیه اعلام موجودیت اتحادسراسری بازنشستگان ایران

بازنشستگان ،مستمری بگیران و هم سرنوشتان عزیز

سالیان درازی به امید برخورداری از یک زندگی در خور وشایسته ، به انتظار تدبیر دولتیان نشستیم. دولت ها یکی از پس دیگری بر اریکه ی قدرت نشستند ورفتند. اما شوربختانه درب بر همان پاشنه بی اعتنایی و وعده های توخالی حاکمان در برابر مطالبات وخواستهای برحقمان چرخید.

مذاکره کردیم، تحصن کردیم، اعتراض کردیم وباز اجتماع کردیم اما دریغ ازگوش شنوایی که فریادمان را بشنود. دراین میان نه تنها هیچ گشایشی در وضعیت زندگی ما ایجاد نشد بلکه با بی ارزش کردن پول ملی و تحمیل گرانی های سرسام آورما را درکنار سایر اقشار مزد بگیر به مرجله جدیدی از زندگی فلاکت بارپرتاب کردند. از مشخصه های این مرحله ناتوانی هر چه بیشتر در تامین نیازهای اولیه و حداقلی خود وخرد شدن کمر بازنشستگان ومزدبگیران زیربار سنگین تورم و عدم دسترسی به بهداشت ودرمان مناسب ودر یک کلام سقوط پر شتاب به عمق زندگی فلاکت بار است.

اینک که اراده ای در حاکمان جهت حل مشکلات و توجه به خواسته هایمان وجود ندارد و عامدانه سعی بر به فراموشی سپردن مان دارند، نتیجه گیری ما این است که دوران وعده و وعیدهای توخالی به قصد فریب وتحمیل زندگی به شکل گذشته به پایان رسیده است. راهی نو باید یافت وعملی برای برون رفت از این وضعیت مشقت بارجستجو کرد.

شواهد نشان از آن دارد که در شرایط کنونی ذهنیت واراده ی بازنشسته ها و سایر اقشار جامعه به آن چنان درجه ای ازقوام رسیده است که با همبستگی وهمدلی وهمراهی می توان شعار«داشتن زندگی درخور وشایسته حق ماست» را به شعار محوری و اساسی خود تبدیل و محقق کرد.

با چنین رویکردی است که امروز«اتحاد سراسری بازنشستگان ایران» با هدف ایجاد صفی واحد از تمام بازنشسته هایی که دغدغه ی یک زندگی شایسته ومناسب توام با آرامش، آسایش، رفاه وامنیت خاطر را دارند، اعلام موجودیت می کند. ما برآنیم که اتحاد وهمبستگی وهمراهی ما به عنوان یک سرمایه اجتماعی بزرگ می تواند و باید بر پراکندگی و تشتت صفوفمان فائق آید و ما را در دور کردن دست غارتگران از صندوق هایمان و در دست گرفتن کنترل آنها و تحقق خواسته ها و مطالبات بر حق مان و در نهایت برخورداری از زندگی شایسته یاری دهد.

هرچه گسترده تر باد اتحاد تمامی بازنشستگان

اتحاد سراسری بازنشستگان ایران

 

عکس ‏جنبش اعتراضی علیه بیکاری در ایران‏

 

کارگران

اسماعیل بخشی، نماینده‌ی شورای کارگری هفت‌تپه در مصاحبه ای با نشریه ی «گام» می گوید شوراهای مستقل کارگری در انتخاباتی آزاد و مستقل تشکیل شده و شورا اسلامی کار نمی تواند جانشین آن شود.

 

گام: پروسه تشکیل شورای مستقل کارگران در هفت‌تپه چگونه بود و این طرح چگونه در هفت‌تپه اجرایی شد؟

 

بخشی: ما طرح انتخابات آزاد در هفت‌تپه رو از مدتها پیش داشتیم و از اوایل تیرماه استارت این حرکت در اداره‌ی خودمان که یکی از رادیکال‌ترین اداره‌ها در هفت‌تپه‌ست زده شد، و گام‌به‌گام‌و اداره به اداره این انتخابات برگزار شد.

البته وقتی می‌گوییم شورای مستقل کارگری در هفت‌تپه تشکیل شد،برخی گمان می‌کنند که این شورا همان شورای غایی‌ست که به حد اعلا رسیده.خیر! ما ابتدای راهیم و زمان میبرد که حتی بین خود کارگران هفت‌تپه این موضوع تفهیم شود که کار شورایی چه هست. ما قادر به برگزاری مرتب مجمع عمومی نیستیم؛ برای همین به جای یک انتخابات چندین انتخابات برگزار شد در تمام ادارات در جغرافیای هفت‌تپه و ٢٢نماینده انتخاب شدند که در جریان مستقیم خواست‌ها و مطالبات کلی کارگران قرار بگیریم. من‌ مدعی نیستم که شوراهای کارگران هفت‌تپه عینا منطبق بر تئوری‌ و تعریف شوراهاست که درمورد آن به تفصیل صحبت شده؛ بلکه طبق روان‌شناسیِ فضای فکری و فرهنگی و واقعیت‌های موجود در فضای کارگری هفت‌تپه، تفکر شورایی خودش را نشان داد و غالب شد.

 

برخورد کارفرما با انتخابات کارگران بخصوص بعد از اعتصاب چه بود؟

در ابتدا این انتخابات از سمت کارفرما جدی گرفته نشد و گمان می‌کردند انتخابات فرمالیته‌ست.اما بعد دیدند که انتخابات خیلی جدی برگزار شد و نماینده‌های محکم ‌و پیشرو روی کار آمدند که در اقدام‌ نخست فراخوان اعتصاب دادند‌ و خودشان سردمدار اعتصاب بودند.

اعتصابی که یکی از درخشان‌ترین اعتصابات تاریخ هفت‌تپه بود و شعاری از آن بیرون آمد که تن‌ خیلی‌ها‌ را لرزاند. شعارِ «شوراهای مستقل کارگری و مردمی.»

در نهایت اعتصاب به پایان رسید و سپس اول با این ‌حربه که انتخابات قانونی نبوده سعی در کارشکنی برای شورا داشتند که نمایندگان‌ با ماده و تبصره‌های مندرج در قانون اثبات کردند که انتخابات کاملا قانونی انجام شده‌ است.

سپس با هماهنگی و هدف مشخص از جمله مقابله با بنده (منظور منیت نیست، بلکه اشاره به این واقعیت است که دشمنانی از خارج‌از هفت‌تپه مثلا قصد تخریب بنده بخاطر طرح شعار شوراها را دارند) تمام ارگان‌های امنیتی و دولتی، کارفرما، اداره کار بسیج شدند برای راه‌اندازی انتخابات شورای اسلامی در هفت‌تپه. این درحالی‌ست که شورای اسلامی که گزینه هست برای انتخاب نماینده و نه یک‌ تکلیف! پس چرا این‌ همه فشار برای برگزاری این‌انتخاب هست؟

 

به نظر شما علت تاکید کارفرما و دولت برای تاسیس شورای اسلامی به جای شورای مستقل کارگران چیست؟

 

هدف کارفرما اول تخریب نمایندگان پرقدرت و رادیکال هفت‌تپه‌ست؛ نمایندگانی که هرگز از حقوق کارگران کوتاه نیامده‌اند. قبلا کارفرما تلاش می‌کرد مشکلات کارگران را در یک‌ جلسه در سطح شهرستان رفع و رجوع کند، اما در اعتصاب ١٥ روزه؛ چهار جلسه بی نتیجه در شورای تامین دو تا در شهرستان شوش و دو تا در استان برگزار شد که نمایندگان‌ انقدر اعتماد به نفس داشتند که جلسه شورای تامین استان را در حضور تمام‌ مدیران استانی ترک کنند. این خیلی باعث نگرانی حضرات کارفرما شد.

از طرف دیگر شعار کارگران هفت‌تپه، انتخابات آزاد و شورای مستقل بود. نهاد‌های دولتی حامی کارفرما از دو کلمه استقلال و آزادی هراس دارند؛ درصورتی که غافل از این نکته هستند که هرچه یک تفکر و اندیشه و نگاه اجتماعی و سیاسی و فرهنگی بیشتر سرکوب شود؛ رادیکال‌تر می‌شود.

برای همین اصرار به برگزاری انتخابات شورای اسلامی دارند. شورایی که اساس‌نامه‌ آن از پیش نوشته است و به هیچ‌ عنوان از طرف کارگران تهیه نمی‌شود و کارگران ‌نقشی در تدوین آن ندارند. طبق این اساس‌نامه‌، روح شورا و روح کارگران تماما در اختیار کارفرما و نهادهای امنیتی زیر نظر اداره کار قرار می‌گیرد و بنابراین تبدیل به یک‌ مجمع نمایندگان‌ کاملا آرام و مصلحت جو می‌شود که به هیچ‌عنوان ‌مناسب فضای رادیکال اعتراضی هفت‌تپه نیست.

و نکته‌ی مهم دیگر اینکه تاسیس شورای اسلامی هم کار برخورد با نمایندگان کارگری را تسهیل می‌کند یعنی تلاش برای اینکه هیچ هجمه‌ایی برای برخورد با نمایندگان کارگری متوجه نهاد امنیتی نشود. تحت این عنوان که مثلا بخشی نماینده کارگران نیست و کارگران هفت‌تپه شورای اسلامی دارند. بعد از برگزاری این انتخابات نهاد امنیتی قطعا سرکوب نمایندگان آزاد را آغاز می‌کند. به این بهانه که دیگر شما نماینده‌ی کارگران نیستید.

 

در صورت تشدید فشار های امنیتی از سمت کارفرما و دولت برای انتخابات شورای اسلامی؛ تصمیم شورای مستقل کارگری که مورد تایید کارگران هم هست چه خواهد بود؟

بنده در استانداری پرسشی مطرح کردم که‌ چرا در حالی که قانون سه نوع انتخابات را مجاز دانسته این همه تقلا می‌شود برای شورای اسلامی؟! و حتی به نمایندگی از کارگران‌ اعلام کردیم در صورت ادامه تلاش‌ها برای برگزاری انتخابات شورای اسلامی، کارگران از تمام توافق‌ها خارج می‌شوند که با وساطت استاندار اصرارها خاتمه یافت.

اما این بحث را چندی پیش با رییس اداره‌ی کار شوش داشتیم که درنهایت ایشان اعلام کرد که مکلف به برگزاری این‌انتخابات می‌باشد که با مخالفت شدید از سمت ما مواجه شد.

از طرفی احتمال می‌رود عده‌ایی معدود از کارگران هفت‌تپه با وجود اعتقاد به فعالیت سندیکایی صرفا برای ایجاد تقابل با بنده بعنوان نمایندگان کارگری، از برگزاری انتخابات شورای اسلامی حمایت کنند.

این حق کارگران است که انتخاب کنند چه نوع نماینده‌ایی داشته باشند. ما با هر شکلی از کارشکنی علیه شورای مستقل کارگران هفت‌تپه مخالفت صریح خواهیم کرد. و با صدور بیانیه‌ایی رسمی این انتخابات از طرف شورای مستقل نمایندگان تحریم خواهد شد.

شورای مستقل کارگران که روحی‌ست در دل نمایندگان ازاد کارگری، فعالیت خود را ادامه خواهد داد.

 

گزارش

اعتصاب در ٣٠ شهر ایران

روز دوشنبه ١٦ مهرماه کسبه و بازاریان بسیاری از شهرهای ایران در اعتراض به مشکلات اقتصادی نظیر بی‌ثباتی نرخ ارز، گرانی، فقر، بیکاری، رکود بازار و افزایش نرخ تورم دست به اعتصاب زدند.

در کردستان این اعتصاب صورت آشکارتری داشت و نیروهای امنیتی با ارسال پیام‌هایی تهدیدآمیز به بازاریان اعتصابی سعی در شکستن این اعتصاب کردند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، اعتصاب های امروز در پی انتشار فراخوان های قبلی در فضای مجازی صورت گرفت.

در چند ماه اخیر، ریال، واحد پول ملی ایران بیش از دو سوم ارزش خود را از دست داده و مشکلات اقتصادی بسیاری را به همراه داشته است. اعتصاب کسبه و بازاریان در اعتراض به مشکلاتی نظیر بی‌ثباتی نرخ ارز، گرانی، فقر، بیکاری، رکود بازار و افزایش نرخ تورم شکل گرفته است.

اعتصاب در روز دوشنبه در بسیاری از شهرهای ایران از جمله سنندج، تهران، کرمانشاه، اندیشه، ایرانشهر، مشهد، اصفهان، تبریز، برازجان، گرگان، زنجان، بانه، مریوان، سقز، اراک، چابهار، هیرمند، کنارک، گرگاب، ارومیه، زاهدان، کازرون، گناوه، پارس آباد مغان، سردشت، پیرانشهر، رفسنجان، میاندوآب، رشت، پاوه و ابهر شکل گرفت.

همزمان با این اعتصاب حضور پررنگ و پیشگیرانه نیروهای امنیتی نیز در بسیاری از شهرها دیده می‌شد. گزارشات حاکی از جو امنیتی سنگین در شهر سنندج بوده است.

روابط عمومی اتاق اصناف استان کردستان با ارسال پیام‌هایی برای کسبه و بازاریان اعتصابی سعی در تهدید و به پایان رساندن این اعتصاب داشته است.

روز دوشنبه علی فاضلی، رییس اتاق اصناف ایران در گفتگو با خبرگزاری ایسنا علت تعطیلی مغازه‌ها را “مناسب نبودن وضعیت و راکد بودن بازار” اعلام کرد.

 

در شش ماه گذشته ٥ هزار نفر در قزوین بیکار شده‌اند

در شش ماه گذشته تا انتهای شهریور ٩٧، ٤٨٢٠ کارگر در استان قزوین بیکار شده‌اند.

 

اطلاعیه پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد در مورد دستگیری رانندگان و کامیون داران اعتصابی:

رانندگان کامیون و کامیون داران دستگیر شده باید فوری و بی قید و شرط آزاد گردند!

در پی اعتصاب سوم رانندگان کامیون از اول مهر ماه بیش از دویست نفر از رانندگان و کامیون داران دستگیر شده و بنا به اطلاعات رسیده این دستگیری ها همچنان ادامه دارد. اتهامات مطرح شده از جانب مسئولین مختلف حکومت جمهموری اسلامی ایران به دستگیر شدگان از جمله اغتشاش و اقدام علیه امنیت ملی اتهاماتی واهی است و کوچکترین ربطی به خواستهای واقعی اعتصاب کنندگان ندارد.

اعتراض اصلی اعتصاب کنندگان این است که درآمد آنها قادر به تامین معیشت کافی نیست. رانندگان به شرایط سخت و زیان آور شغلی شان اعتراض دارند و خواستار بازنشستگی پیش از موعد شده اند. حذف دلالان و واسطه ها از چرخه بارگیری که باعث کاهش درآمد آنان شده و ایجاد استراحتگاه مناسب در مسیر راه از دیگر خواست های اعتصاب کنندگان است. کوچکترین اثری از طرح این خواست ها در اتهامات وارده از جانب مقامات قضایی ایران بر دستگیر شدگان وجود ندارد.

واقعیت این است که تورم در ایران بویژه در ماههای اخیر بطور سرسام آوری بالا رفته و قیمت کالاها از جمله قیمت قطعات یدکی کامیون ها چند برابر شده است. از طرف دیگر دستمزد رانندگان و درآمد کامیون داران بطور اندکی تغییر کرده است. کامیون ها با لاستیک های کهنه و مضمحل و قطعات ضایع بکار گرفته شده که منجر به بالا رفتن سوانح رانندگی شده است. اگر رانندگان نیز اعتصاب نمی کردند بسیاری از کامیون ها خود از حرکت باز می ایستادند.

پاسخ جمهوری اسلامی ایران و مقامات قضایی و امنیتی آن به این اعتصاب، با وجود دیدن این واقعیت و اطلاع دقیق از خواستهای اعتصاب کنندگان تهدید، ارعاب و دستگیری بیش از دویست نفر از اعتصاب کنندگان بوده است.

پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد – ایران ضمن حمایت از خواستها و اعتصاب رانندگان و کامیون داران معتقد است که اعتراض، گردهمایی و اعتصاب حق مسلم و ابتدایی برسمیت شناخته شده جهانی است و برخورد مقامات قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی با اعتصاب کنندگان محکوم است. ما خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه بازداشت شدگان از این اعتصاب هستیم.

پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد – ایران

٥ سپتامبر ٢٠١٨

 

بدهی خودروسازان به قطعه‌سازان از ١٥ هزار میلیارد تومان گذشت/ ١٥٠ هزار نفر در صنعت قطعه سازی بیکار شدند

آرش محبی‌نژاد، دبیر انجمن صنایع همگن قطعه‌سازی:  در شرایطی که قطعه‌سازان دچار مشکل کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش هستند، بدهی خودروسازان به قطعه‌سازان از مرز ١٥ هزار میلیارد تومان عبور کرده و به نزدیک ٢٠ هزار میلیارد تومان رسیده است. به دلیل این شرایط در چند ماه اخیر تعداد قابل توجهی از واحدهای قطعه‌سازی به تعطیلی کشانده شده و بیش از ١٥٠ هزار نفر از نیروهای شاغل در این واحدها نیز تعدیل یا تعلیق شده‌اند.

 

کارگران شهرداری شادگان ٨ ماه مزد طلبکارند

پرداخت دستمزد کارگران فضای سبز پیمانی شهرداری شادگان حدود ٨ماه به تاخیر افتاده است.

این کارگران گفته‌اند: مهم‌ترین عامل پرداخت نشدن مزدشان کمبود نقدینگی و نبود منابع مالی در شهرداری است. همچنین بخشی از بیمه کارگران به تامین اجتماعی پرداخت نشده است.

این کارگران می‌گویند: در منطقه‌ای محروم با شرایط سخت، مشغول خدمت‌رسانی به شهرورندان هستیم اما مسئولان شهری شهر شادگان هیچ فکری به حال ما نمی‌کنند.

به گفته یکی از کارگران شهرداری شادگان، این کارگران روز گذشته (١٥ مهر ماه) در پیگیری مطالبات مزدی خود مقابل ساختمان شهرداری تجمع کردند اما این اقدام مسئولان شهری را وادار به پرداخت مطالبات کارگران نکرد.ه است.

طبق اظهارات این کارگران، آنها پیش از این در تاریخ نیز ٢٣ اردیبهشت در اعتراض به پرداخت‌ نشدن ٩ ماه حقوق خود در برابر شهرداری دست به اعتراض زده بودند.

 

اخراج بیش از ١٠٠ کارگر در مهاباد و سنندج

طی روزهای گذشتە بیش از صد کارگر شهرداری مهاباد از کار اخراج و یک شرکت مرغداری نیز بیش از سی تن از کارکنان خود را در سنە (سنندج) از کار اخراج کردە است.

این کارگرها در حالی اخراج شدەاند کە بیش از ٦ ماه بود کە حقوق معوقە خود را دریافت نکردە و تلاشهایشان در این رابطە بی نتیجە ماندە است.

از سوی دیگر، شرکت ”مرغ مادر واروک“ سنە ٣٦ تن از کاگران خود را اخراج کردە است.

مسئولین این شرکت دلیل اخراج این ٣٦ تن را نبود بودجە اعلام کردەاند.

 

بین المللی

بخش بین المللی داوود رفاهی

 

١ـ  ÷برزیل – تظاهرات زنان علیه نامزد دست راستی انتخابات ریاست جمهوری

صدها هزار نفر که بیشتر آنان زن بودند در روز شنبه ٢٩ سپتامبر در شهرهای بزرگ برزیل علیه ژایر بالسونارو، نامزد پیشتاز انتخابات ریاست جمهوری این کشور، تظاهرات کردند. بزرگ‌ترین تجمع‌ها در کلان‌شهرهای ریودوژانیرو و سائوپائولو انجام شدند.

برگزارکنندگان تظاهرات اعلام کردند که در این دو شهر بزرگ برزیل بیش از ٢٠٠ هزار نفر در تظاهرات علیه نامزد پیشتاز انتخابات ریاست جمهوری این کشور شرکت کردند.

زنان برزیلی در شبکه‌های اجتماعی کمپین بزرگی با شعار “او نه” علیه ژایر بالسونارو به راه انداخته بودند و به همین دلیل بود که بسیاری از زنان در حرکت اعتراضی برای جلوگیری از شرکت او در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردند؛ انتخاباتی که قرار است روز هفتم اکتبر سال جاری میلادی (٢٠١٨) برگزار شود.

طبق نظرسنجی‌های انجام گرفته، ژایر بالسونارو، سیاستمدار راست افراطی برزیل، در انتخابات ریاست جمهوری در دور اول پیشتاز خواهد بود. اما به گفته رسانه‌های برزیل، او در دور دوم انتخابات شانسی برای پیروزی نخواهد داشت.

یکی از سازمان‌دهندگان تظاهرات در ریودوژانیرو، در این باره گفت: “یا هم‌الان با هم متحد می‌شویم یا در آینده با هم سوگواری خواهیم کرد … ما نباید اجازه دهیم که فاشیسم در برزیل رشد پیدا کند. ”

ژایر بالسونارو، میلیونر ٦٣ ساله برزیلی از حزب سوسیال لیبرال، در این کشور به عنوان “دونالد ترامپ برزیل” مشهور است. او با سخنان نژادپرستانه، زن‌ستیزانه و ضد همجنس‌گرایانه توجه‌ همگان را به  خود جلب کرده است.

بالسونارو که در گذشته سروان ارتش بوده، از رژیم دیکتاتوری نظامی برزیل که از سال ١٩٦٤ تا ١٩٨٥ حدود ١٩ سال بر این کشور حاکم بود دفاع می‌کند. او خواستار ساده کردن قوانین مالکیت اسلحه در برزیل است و مخالف سرسخت سقط جنین.

حزب چپ‌گرای کارگر برزیل در ابتدا لولا دا سیلوا، رئیس جمهور پیشین این کشور را به عنوان نامزد این حزب برای انتخابات معرفی کرده و از مردم خواسته بود به او رای دهند. اما دادگاه عالی انتخابات با نامزدی او مخالفت کرد. لولا اکنون به اتهام فساد مالی و پولشویی برای گذراندن دوران محکومیت ١٢ ساله خود در زندان است.

 

٢ــ ارژنتین – اعتراض سندیکاهای کارگری به صندوق بیل المللی پول

به گزارش خبرگزاری “گاردین”، اقدام صندوق بین‌المللی پول مبنی بر کمک مالی به سقف ٥٧ میلیارد دلار به دولت آرژانتین موجب مخالفت سندیکاهای کارگری شده است.

به گفته سندیکاهای کارگری آرژانتین، دولت با افزایش سققف استقراض از صندوق بین‌المللی پول، ناچار است که اقدامتی ریاضتی خود را تشدید کند. پیش از این سقف کمک صندوق بین‌المللی پول ٥٠ میلیارد دلار بود، اما با اصرار رئیس جمهوری آرژانتین “ماریسیو مکری” ٧ میلیارد دلار به آن اضافه شد. صندوق بین‌المللی همچنین قرار است یک خط اعتباری ٥٠ میلیارد دلاری تا سال ٢٠١٩ به آرژانتین اختصاص دهد.

ریاضت اقتصادی تحمیلی از سوی این نهاد پولی، از این جهت مورد مخالفت سندیکاهای کارگری و احزاب چپگرا قرار می‌گیرند که مبنای فریز دستمزدها، کاهش کیفیت خدمات عمومی از جمله حمل و نقل، آموزش، بهداشت و خصوصی‌سازی در این کشور است.

 

٣ــ آمریکا – شرکت امازون نیز مجبور به پذیرش افزایش دستمزد‌ها شد.

آمازون حداقل حقوق کارکنان این شرکت در آمریکا را ساعتی ١٥ دلار تعیین کرده است. در بریتانیا هم حقوق کارمندان آمازون در لندن از ٨.٢٠ پوند در ساعت به ١٠.٥٠ پوند افزایش خواهد یافت و در خارج از لندن هم از ٨ پوند به ٩.٥٠ پوند در ساعت خواهد رسید.

این تصمیم در پی اعتراضات گسترده به شرایط کاری در این شرکت از جمله در مورد شرایط کار در انبارهای آمازون گرفته می شود. آمازون همچنین در زمینه میزان مالیاتی که پرداخت می کند مورد انتقاد قرار گرفته است.

آمازون با ارزش حدودا یک تریلیون دلار یکی از بزرگترین شرکت های جهان به حساب می آید.

پرداخت حقوق پایه جدید از روز اول نوامبر شروع خواهد شد، و شامل همه کارمندان یعنی تمام وقت، پاره وقت، موقتی و فصلی می شود.

این تصمیم بر ٢٥٠ هزار کارمند در آمریکا، ١٧ هزار کارمند در بریتانیا و هزاران کارگر فصلی تاثیر خواهد گذاشت.

تیم روچ دبیرکل اتحادیه کارگران “جی ام بی” بریتانیا از این تصمیم استقبال کرد اما گفت این کافی نیست: “با توجه به این که صاحب این شرکت پولدارترین آدم جهان است انتظار می رود که بیشتر دست در جیبش بکند، اما این هم شروع خوبی است.”

آقای روچ گفت که ٩٠ درصد اعضای “جی ام بی” از آمازون از “درد دایمی هنگام کار” شکایت می کنند. این اتحادیه می گوید آمازون اجازه نمی دهد زیر سقف این شرکت فعالیت کند.

فرانسیس اوگرادی دبیر کل “تی یو سی” (کنگره اتحادیه های کارگری) در بریتانیا گفت: “اگر آمازون به طور جدی به رسیدگی به وضع محیط کار می اندیشد باید اتحادیه های کارگری را به رسمیت بشناسد. اعلامیه امروز فقط یک شروع است… و نباید به عنوان یک اقدام بزرگ سخاوتمندانه تعبیر شود.”

اقدام آمازون بعد از اعتصاب های گسترده کارگری در سراسر اروپا اعلام می شود. خدمه آمازون از جمله در آلمان، اسپانیا و لهستان نیز چندین بار برای بهبود شرایط کار دست به اعتراض زده بودند.

افزایش حقوق برای کارمندان آمازون همزمان با جنبش اتحادیه های کارگری فروشندگان برای افزایش حقوق به حداقل ١٥ دلار در ساعت صورت می گیرد.

پیش از این دو فروشگاه بزرگ تارگت و والمارت هم مجبور به افزایش حقوق کارمندان شده اند.

سناتور دمکرات برنی سندرز که از منتقدان آمازون است ضمن استقبال از این تصمیم به رویترز گفت که سایر شرکت ها در بخش های صنایع غذاهای فوری، خطوط هوایی و فروشگاه ها باید همین روند را دنبال کنند.

 

٤ــ هند – اعتراض گسترده کشاورزان و حمله پلیس به آنها

کشاورزان ایالت اوتار پرادش در شمال هند در اعتراض به سقوط قیمت محصولات خود بزرگراه منتهی به دهلی نو، پایتخت این کشور را بستند. پلیس برای جلوگیری از اعتراض کشاورزان به مقابله با آن‌ها روی آورد.

به‌گزارش رویترز، این اعتراضات سه ‌شنبه ٢ اکتبر رخ داد و ٥٠ هزار کشاورز در آن شرکت داشتند. ایالت اوتار پرادش یکی از مناطق تولیدکننده اصلی گندم و نیشکر در هند است.

کشاورزان معترض همچنین خواهان لغو قروض، و اقدامات سختگیرانه‌تر در برابر کارخانه‌های قند به ‌منظور پرداخت هزینه‌های مربوط به نیشکر خود هستند.

دراماندا مالک، یکی از رهبران کارگران مزارع به رویترز گفته است: ” به ‌رغم درخواست‌های مکرر ما دولت به کشاورزان کمک اساسی‌ نکرده است. ما چاره‌ای نداشتیم جز این ‌که تصمیم بگیریم به سمت دهلی نو برویم و وضعیتمان را برجسته کنیم ”

مأموران پلیس با گاز اشک‌آور و خودروهای آب‌پاش به مقابله با کشاورزان پرداختند تا مانع از عبور آن‌ها از موانع و حرکتشان به سمت دهلی نو شوند. برخی از کشاورزان در جریان حمله زخمی شدند.

کشاورزان از غروب روز دوشنبه در شهر شروع به اعتراض کردند و این اعتراضات موجب شد که مقامات اجتماع بیش از چهار نفر را ممنوع کنند.