اخبار کارگری

 

٣٥ روز از بازداشت بهنام ابراهیم زاده گذشت.

امروز پدر بهنام با در دست داشتن پلاکاردی در مقابل دادگستری تهران خواهان آزادی او شد.

از خواست آزادی بهنام ابراهیم زاده حمایت کنیم

کارگر زندانی آزاد باید گردد

اتحادیه آزاد کارگران ایران

٢٤ دی ٩٧

 

اعتراض رحمان ابراهیم زاده پدر بهنام ابراهیم زاده، مقابل دادگستری تهران

بیش از یک ماه از بازداشت و بی خبری بهنام ابراهیم زاده می گذرد. و مراجعه پدر ایشان به دادگاه تهران از جواب دادن و اطلاع از وضعیت نامبرده خود داری می کنند و می گویند برو ٢ هفته ی دیگر بیا.

 

نامه سرگشاده خانواده بهنام ابراهیم زاده خطاب به همه مردم شریف و آزاده

بهنام مجرم نیست. بهنام مدافع حقوق انسانهاست!

همگان اطلاع دارید که بهنام (اسعد) ابراهیم زاده در شب ٢١ آذر دستگیر شده است. بهنام یک فعال کارگری ویک فعال دفاع از حقوق کودک است. او همیشه مدافع حقوق انسانها بوده است و به خاطر دفاع از همین اهداف قبلا نیز هفت سال را در زندان گذرانده است. بهنام بعد از آزادی نیز همین اهداف را ادامه داده و همواره مشغول کمک به همنوعان و کودکان زلزله زده کرمانشاه و سرپل بوده است. بهنام عزیز ما در تاریخ ٢٩ آبان در دادگاهی غیابی در کرمانشاه با اتهام “تبلیغ علیه نظام” ١٨ ماه حکم زندان گرفته است. مصادیق این اتهام انتشار اخبار مربوط به وضعیت نابسامان مردم زلزله زده سرپل ذهاب و وضع فجیع کودکان در این منطقه قید شده است. ما خانواده بهنام ابراهیم زاده از همگان میخواهیم که در دفاع از بهنام کنار ما باشند و به محکوم کردن او به زندان و دستگیری اش اعتراض .کنند. ما از همگان میخواهیم که کمک کنند که بهنام را آزاد کنیم. بهنام مجرم نیست. بهنام مدافع انسانیت است. جای بهنام زندان نیست. بهنام باید فورا آزاد شود

رحمان ابراهیم زاده(پدر)، عایشه مدرسی (مادر)، زبیده حاجی زاده ( همسر)موسی ابراهیم زاده، عیسی ابراهیم زاده، چیمن ملایی پریزاد خسرویی، اوات ابراهیم زاده و نیما ابراهیم زاده.

٢٢ آذر ٩٧

١٣ دسامبر ٢٠١٨

 

بهزاد علیخانی از کارگران زندانی گروه ملی صنعتی فولاد اهواز آزاد شد

برای آزادی ٣ کارگر زندانی

گروه ملی صنعتی فولاد اهواز

به کمپین اعتراض علیه

تداوم بازداشت آنان بپیوندید

کارگر زندانی آزاد باید گردد

فراخوان به تمامی کارگران و آزادیخواهان: حمایت از کارگران زندانی گروه ملی صنعتی فولاد اهواز

 

کارکنان شهرداری آبادان امروز دوشنبه ٢٤ دی در اعتراض به عدم پرداخت چندماهه معوقات مزدی، درب شهرداری این شهر را مسدود کردند

 

عزت نصری از زندان آزاد شد.

عزت نصری کارگر زندانی ، امروز یکشنبه مورخ ٢٣/١٠/٩٧ با سپری کردن احکام صادره از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب شهرستان سقز، از زندان مرکزی آزاد شد.

قابل ذکر است که تعدادی از دوستان، کارگران و خانواده این کارگر زندانی از ساعت ١٠ صبح لغایت ٢ بعدازظهر در مقابل زندان مرکزی تجمع کردند و به گرمی از این کارگر زندانی استقبال کردند.

تاریخ ٢٣/١٠/٩٧

 

٢٤ دی ١٣٩٧، جمعی از کارگران قطار شهری اهواز در اعتراض به عدم پرداخت حقوق هایشان، در مقابل ساختمان قطار شهری اهواز، دستبه تجمع اعتراضی زدند.

یکی از کارگران معترض گفت: طی ١٩ ماه گذشته مرتبا در حال حال پیگیری مطالبات معوق مانده مزدی خود از مسئولان شرکت پیمانکاری کیسون (مجری این پروژه عمرانی) و سازمان قطار شهری اهواز هستیم اما این شرکت به بهانه نداشتن منابع مالی از پرداخت بدهی های ١٩ ماهه گذشته کارگران خودداری میکند.

 

 

شادگان

٢٢ دی ماه،  کارگران شهرداری شادگان به پرداخت نشدن ٨ ماه حقوق خود تجمع اعتراضی برگزار کردند

 

اتحادیه آزاد کارگران ایران: چهارمین روز اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه

چهارمین روز اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه

امروز شنبه ٢٢ دی ماه کارگران بخشهای مختلف شرکت نیشکر هفت تپه از جمله “کارخانه، تجهیزات، مکانیکی وکشاورزی در اعتراض به عدم پاسخ دهی به تحقق مطالباتشان برای چهارمین روز دست از کار کشیدند

طبق گزارشات رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران کارگران نیشکر هفت تپه از بعد از ظهر چهارشنبه هفته گذشته در پی بدعهدیهای کارفرما و عدم پرداخت حقوق های آبان و آذر و نارضایتی شدید کارگران از چگونگی اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و توزیع برگه های قراردادهای جدید که در سربرگ آن عنوان “قرارداد محدود” قید شده ،دست از کار کشیدند و اعتصاب خود را شروع کردند

براساس همین گزارش پنجشنبه هفته پیش کارفرما در پی آغاز اعتصاب ،شروع به توزیع فیش های حقوقی آبان ماه نمود اما کارگران گفتند “فیش برای ما حقوق نمیشه ”

کارگران از اجرای طرح طبقه بندی مشاغل در این شرکت بشدت ناراضی میباشند به طوری که با اجرای این طرح فقط اقلیت ناچیزی از کارگران تغییر کمی در دریافتی هایشان ایجاد شده است

کارگران نیشکر هفت تپه خواهان پرداخت فوری حقوقهای معوقه و تنظیم قراردادها طبق قراردادهای وزارت کار هستند و به کارفرما و مسئولین هشدار دادند که در صورت عدم پاسخگویی به مطالباتشان دست به اعتراضات گسترده تر خواهند زد.

٢٢ دی ٩٧ – اتحادیه آزاد کارگران ایران

 

 

شنبه ٢٢ دی ماه ١٣٩٧، جمعی از راننده های تعدیلی شرکت حمل و نقل آبادان در اعتراض به پرداخت نشدن مطالبات مزدی خود در مقابل ساختمان این شرکت در تهران تجمع کردند.

راننده‌های معترض می‌گویند: قرارداد شغلی حدود ٨٠ تا ٩٠ نفر از آنها به مرور از سال ٩١ به بهانه اتمام قرارداد کار، فسخ شده و در این فاصله راننده‌های بیکار شده علارغم طرح شکایت در اداره کار غرب تهران هنوز نتوانسته‌اند مطالبات معوقات مزدی خود را دریافت کنند.

یکی از کارگران این واحد حمل و نقل جاده ای در توضیح این ماجرا گفت: شرکت حمل و نقل آبادان حدودا ٣٠٠ راننده قرارداد مشارکتی دارد که از این تعداد حدود ٩٠ نفر از سال ٩١ تاکنون به مرور تعدیل شده اند.

 

 

تنها بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی رحیمیان واقع در شهرستان البرز استان قزوین بدلیل سهل انگاری بیمه ها و تامین اجتماعی در حال تعطیل شدن هست و عده ایی که در این بیمارستان مشغول بکار بودند هم بیکار میشوند .

 

فراخوان جمعی از کارگران هفت تپه; ادامه اعتصاب گسترده تر در روز شنبه

همانطور که در تاریخ ٢٩ آذرماه اعلام کرده بودیم که در بیستم دیماه دست به اعتصاب خواهیم زد طی روزهای سه شنبه و نیز امروز پنجشنبه ٢٠ دیماه، تعدادی از همکاران در محل کارخانه دست از کار کشیده و دست به تجمع اعتراضی زدند.

 

بدینوسیله از تمامی همکاران میخواهیم که در روز شنبه به شکل متحدانه و گسترده تری در اعتصاب شرکت کنند. از همکاران میخواهیم به شایعه پراکنی و تفرقه اندازی برخی عناصر خودفروخته که در کانال های خود به نفع کارفرما گلوی خود را پاره می کنند گوش نکرده و آنها را نزد سایر همکاران افشا کنیم.

همچنین دقت کنیم که برخی کانال ها درباره اعتصاب ما سکوت کرده و راهی دیگر را طی میکنند. اما ما تا رسیدن به مطالبات خود تنها و تنها به راه خود خواهیم رفت.

 

روز شنبه ٢٢ دیماه تمامی همکاران در اعتصاب و تجمع مشارکت خواهند کرد. در قدم نخست تا پرداخت کامل دستمزدهای معوقه اعتصاب را ادامه خواهیم داد.

 

جمعی از کارگران هفت تپه- از بخش های مختلف

پنجشنبه ٢٠ دیماه ٩٧

 

شوراهای صنفی دانشجویان کشور:

فرزند کارگرانیم، کنار “اسماعیل بخشی” می مانیم

هر کجا مشتی گره شد، مشتِ من

زخمی هر تازیانه، پشتِ من

هر کجا فریاد آزادی، منم

من در این فریادها دم می‏زنم

اسماعیل بخشی نماینده‌ی شورای کارگری شرکت نیشکر هفت تپه، طی نامه‌ای پرده از شکنجه شدنش در دوره‌ی بازداشت برداشت و وزیر اطلاعات را به مناظره فراخواند. آنچه اسماعیل بخشی در نامه‌ی خود افشا کرد عصاره و حد نهایی بسیاری از اتفاقاتی بود که در طول یک سال گذشته بر تعدادی از دانشجویان «در کنار دیگر گروه های معترض» رفت. بازداشت‌های بدون حکم دستگیری، ضرب‌و‌شتم هنگام بازداشت، انفرادی‌های طولانی مدت، بازجویی با چشمان بسته و انواع تهدید و ارعاب و ضرب‌وشتم در دوران بازجویی از جمله مصادیق شکنجه و موارد غیرقانونی‌ای بود که در بازداشت برخی فعالین صنفی_دانشجویی نیز اتفاق افتاد و اکنون به میانجی نامه‌ی اسماعیل بخشی برخی از آنان همچون رویا صغیری و سپیده قلیان به افشای آن پرداخته‌اند.

در این‌ میان اما واکنش مسئولان امر چه بود؟ وزیر اطلاعاتی پاسخگو، مجلسی پیگیر و قوه‏‌ قضاییه‌‏ای شفاف همه دست به دست هم دادند تا نشان دهند که هرگز خبری از «شکنجه» در این سیستم نبوده، نیست و نخواهد بود. اگر هم به اصطلاح «درگیری»ها و «خودسری»هایی در این زندان و آن زندان یا این بازجویی و فلان بازجویی صورت گرفته تخلفاتِ ناصواب فردی‏‌ای‏ست که در هر سیستمی پیش‌آمده و ممکن است پیش بیاید و نمی‏توان و نباید به پای کل سیستم سیاسی نوشت! آنچه اتفاق افتاد نام درستش «نمایش زرد» دموکراسی است.

برای ما دانشجویان که به تجربه‏‌ی تاریخیِ سرکوبِ دانشجویان از «انقلاب فرهنگی» تا «بازداشت‏های دی‌ماه» می‏نگریم، تنها واکنش در برابر این «نمایش زرد» چیزی نیست جز طوفانِ خنده ها[ی تلخ]!

شکنجه، اعتراف، زندان و… هر چقدر هم که ذاتی و طبیعی حکومت‏ها باشند، برای ما هرگز طبیعی و عادی نمی‏شوند. از این‏رو تکرار بارها و بارها از شکنجه برای ما چیزی نیست که در برابرش ساکت بنشینیم و به حسابِ «منطق طبیعی سیستم» بگذاریم. آنها دقیقا همین را می‏خواهند که «شکنجه»، «بازداشت» و «زندان» برای ما عادی شود و اصل بودن «حقوق بدیهی انسانی»مان را از یاد ببریم؛ که ما “دانشجویانیم”، “معلمانیم”، “بازنشستگانیم”، “پرستارانیم”، “زنان‌ایم”، “اقوامیم”، “اقلیت‏های دینی‏ ایم”، “روزنامه ‏نگارانیم”، “دانش‏ آموزانیم”، “کارگرانیم”و خواهانِ «آزادی» و «برابری» توأمان در این شبِ تاریک.

بارها شعار دادیم و بر آن هستیم که «فرزند کارگرانیم، کنارشان می‏مانیم» و امروز ما خود به عنوان زخم‌‏خورده‌گان «شکنجه» و «زندان» به خاطر فریاد «برابری و آزادی»، اسماعیل بخشی را همسنگری می‏دانیم که لحظه‌ای تنهایش نخواهیم گذاشت همچنان که کارگران «هفت‏ تپه» و «فولاد» را تنها نگذاشتیم. به او و دیگر کارگران مبارز می‏گوییم که هنوز هم «زمین زیر پای‏تان می‏لرزد»، چه اینکه مشت‏های گره کرده، پاها و حنجره‏‌های آکنده از فریادتان در بدن‏های ما کنشگران صنفی دانشگاهی به عنوان فرزندانتان تکثیر شده‌ است. ما چنانچه در مقاومت علیه امواج پولی‌سازی و خصوصی‌سازیِ همه ساحت‌های زندگیمان هم‌سنگریم، در تحمل حبس و شکنجه نیز هم‌سرنوشتیم و در ایستادن بر حقمان تا آخر هم‌پیمانیم.

فریادهایی که در تمامی این سال‏ها علیه «شکنجه» برآمده‌ است گویای این نکته‌‏اند که مسئله مطلقا جناحی نیست و جناح‌های سیاسی “اصلاح‏طلب” و “اصولگرا” در استفاده از این ابزار برای تداوم منطق اقتصادی – استثماری‌ای واحد، گوی سبقت را از یکدیگر ربوده‏ اند. ما به عنوان «دانشجویان» در تمامی سال‏های گذشته رفیقانی را از میان‏مان زخمی و جان داده در راه مبارزه علیه منطق سود محور و دانشبنگاه‌ساز و خصوصی‌ساز که بقایش در گرو چنین سرکوبی‏ست دیده‌ایم و هنوز هم می‏بینیم. ما نیز همچون اسماعیل پیگیر حقوق بدیهی انسانی‏مان هستیم اما نه ما و نه اسماعیل‏‌ها هرگز نمی‏پنداریم که شکنجه‌گر خود می‏تواند مرجع رسیدگی به «شکایت از شکنجه» باشد!

خطاب حق‏ خواهی ما پیش از هر کس «جامعه»ای‏ست که می‌خواهند زندان و شکنجه را برایش به امری طبیعی بدل کنند و ما می‏کوشیم تا همگان را نسبت به «شکنجه» حساس نگه‌داریم و البته که از به چالش طلبیدن شکنجه‏‌گر دمی فروگذار نخواهیم‌ بود.

ما تن‌های رنج دیده اما از گذشتگان خویش آموخته‌‏ایم که «مقاومت» مهمترین حربه‏ علیه «شکنجه» و «زندان» است. هنگامی که ما در برابر استثمار، نابرابری، سرکوب، سانسور و شکنجه مقاومت‏مان را زندگی می‏کنیم و بر عقیده‌‏ی خویش می‏مانیم حتی اگر ده‏ها اعتراف کذب از ما بگیرند شکنجه‏ گران را ریش‏خند کرده ‏ایم. هنگامی که ما کنشگران صنفی در دانشگاه با همگنان‏مان در «کارخانه» و «آموزش‌وپرورش» اعلام همبستگی می‏کنیم و هنگامی که آنان از ما تشکر می‏کنند، این آن لحظه‏ ی درخشانی‏ست که اعلام می‌کند تازیانه‏ ها دیگر اثری ندارند.

ما در کنار اسماعیل‏ ها علیه «کالا شدن» حیات اجتماعی، علیه «استثمار»، علیه «زور» و «فریب» با تمام توان مبارزه خواهیم کرد و با وجود تمامیِ زندان‏ها، حکم‏ها و شکنجه‌ها می‏کوشیم تا از «دانشگاه» فریادِ برابری طنین‌انداز شود و نه خوش‏خدمتی‏های جناحی. در این میان با وفاداری به سنتی که از جایگاهِ آن امروز سخن می‏گوییم همه ی قربانیان را به مقاومتی همبسته، کنار هم و در یک کلام «شورایی» فرا می‏خوانیم.

شوراهای صنفی دانشجویان کشور

 

پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد خطاب به مسئولین جمهوری اسلامی:

به برخوردهای امنیتی با فعالین کارگری پایان دهید!

سازمان سراسری کارگران سوئد، اتحادیه کارگران ترانسپورت سوئد و دیگر اتحادیه های تحت پوشش ال.او سالهاست که از نزدیک و بطور منظم مبارزات و اتفاقات کارگری در ایران را دنبال کرده و در موارد متعددی اعتراض خود به نقض حقوق پایه شهروندی و کارگری را به سمع شما رسانده اند. یکی از این موارد دستگیری، آزار و اذیت و شکنجه فعالین کارگری بوده است. بنا به مشاهدات ما در کشور شما هر اعتصاب و هر مطالبه قانونی یک حرکت برعلیه امنیت ملی تلقی می شود و بادستگیری اذیت و اعمال خشونت روبرو می شود .

متاسفانه در روزهای اخیراز دستگیری وحشیانه و با حمله شبانه به منازل کارگران و اعمال شکنجه در زندان تعدادی از کارگران معترض شرکت نیشکر هفت تپه و گروه ملی صنعتی فولاد اهواز با خبر شده ایم. از جمله می توان به دستگیری و شکنجه اسماعیل بخشی و علی نجاتی در رابطه با اعتراضا ت کارگران شرکت نیشکر هفت تپه و مصطفی عبیات، کاظم حیدری، طارق خلفی، محمدرضا نعمت پور، بهزاد علیخانی، کریم سیاحی، میثم علی قنواتی و غریب حویزاوی در رابطه با اعتراضا ت کاگران فولاد اهواز اشاره کرد. تعدادی از این کارگران پس از آزادی از زندان موراد اعمال شکنجه در زندان را به اطلاع عموم از جمله مقامات مختلف قضایی، اجرایی و قوه مقننه رسانده و تعدادی از آنان هنوز در زندان بسر می برند.

کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق و مزایا و نیز برای مطالبه بازگشت این واحد به بخش دولتی ماه گذشته اقدام به برپایی تجمعات اعتراضی کرده‌ بودند.

دستگیری و شکنجه کارگران این شرکت ها که در اعتراض به نقض ابتدایی ترین حقوق خویش از جمله عدم پرداخت به موقع دستمزدها اعتصاب کرده اند، باور نکرنی است.

چه حقی از این مشروع تر که کارگران خواهان پرداخت به موقع دستمزد کاری که انجام داده اند باشند؟

آیا وظیفه هر دولتی حمایت از این حق قانونی در مقابل کارفرمایان نیست؟

آیا وظیفه دستگاه قضایی هر مملکت پیگیری قضایی شکایت، مجازات متخلقین و بازپسگیری حقوق ضایع شده شهروندان و کارگران نیست؟

در کشور شما دستگاههای دولتی نه تنها به وظایف اولیه هر نهاد دولتی عمل نمی کنند بلکه معترضین به حقوق ضایع شده را زندانی و شکنجه می کنند. ما بشدت به این اعمال شما معترضیم و آن را محکوم می کنیم. از نظر ما هر گونه برخورد امنیتی با مسائل کارگری نقض ابتدایی ترین حقوق برسمیت شناخته شده بین المللی است. به این برخوردها فورا پایان دهید!

ما از شما می خواهیم که به ادعاها و شکایات این کارگران در یک دادگاه منصفانه و علنی و با حضور وکلای آنان رسیدگی کنید. ما از شما می خواهیم که:

به دستگیری فعالان کارگری پایان دهید.

ما از شما می خواهیم که به تهدید، اذیت و آزار و شکنجه فعالین کارگری پایان دهید!

ما از شما می خواهیم که به برخورد امنیتی با فعالین کارگری که رویه مرسوم در کشور شما است پایان دهید!

ما خواستاریم که تشکل های کارگری مستقل ، به عنوان نماینده قانونی کارگران برسمیت شناخته شوند

حقوق کارگران و دیگرحقوق بشردر ایران رعایت شود،ما با کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری و فدارسیون جهانی اتحادیه ها همکاری خواهیم کرد با تا رعایت عدالت درباره کارگران ایران تضمین شود.

٨ ژانویه ٢٠١٩

پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد – ایران

 

ما هم شکنجه شدیم

 

ما کارگران اعتصابی پرریس سنندج دسته جمعی مورد ضرب و شتم و آزار قرار گرفتیم.

 

ساعت یک بعداظهر روز چهارشنبه چهارم شهریور ماه ١٣٨٥، سه دستگاه اتوبوس و صدها نفر از نیروهای یگان ویژه و لباس شخصی، با تجهیزات ضد شورش تمام محوطه اعتصاب (چادر اعتصاب ) را به محاصره خود در آوردند و کارگران اعتصابی پرریس را ضرب و شتم کردند.

 

در روزهای بعد و به دنبال انعکاس خبر سرکوب کارگران پرریس سنندج، در داخل و خارج از کشور و محکومیت آن از سوی مجامع کارگری، فرمانده نیروی انتظامی کردستان منکر برخورد خشونت آمیز با کارگران شد. رئیس اداره کار سنندج هم در مصاحبه ای با روزنامه محلی” سیروان “، مدعی شد که سرکوب کارگران شایعه ای بوده که توسط یکی از نمایندگان کارگران انتشار یافته است.

 

 

کارگران

اسماعیل بخشی: به مردم دروغ نگویید!

اسماعیل بخشی نماینده ی کارگران هفت تپه، در نامه ی کوتاهی که امروز منتشر شد، تاکید کرده است که هیچ یک از مسئولان حکومتی با او هیچ گفتگویی نکرده اند. این نامه به دنبال آن منتشر شد که سخنگوی فراکسیون اصلاح‌طلبان و نیز رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی مدهی شدند جلساتی با او برگزار کرده اند. سه روز پیش اعلام شد که هیاتی از سوی قوه ی قضائیه نیز برای بررسی شکنجه ی اسماعیل بخشی به خوزستان می رود. همزمان حسن روحانی نیز دستور داده بود که موضوع شکنجه ی اسماعیل بخشی «به سرعت» مورد بررسی قرار گیرد.

اسماعیل بخشی در نامه ی کوتاه خود ضمن قدردانی از حمایت های مردم گفته است که هیچ مقام دولتی و حکومتی برای شنیدن حرف های او به سراغش نیآمده است.

متن نامه ی اسماعیل بخشی:

به مردم عزیز میهنم سلام میکنم و از اینکه تا این لحظه بنده را مورد حمایت و محبت خود قرار دادند سپاسگذارم.

به همه ی عزیزان اعلام می‌کنم اینجانب تا این لحظه با هیچ گروه تحقیقی چه از طرف دولت، مجلس و قوه قضاییه در رابطه با پرونده ی شکنجه ام در دوره ی بازداشتم در وزارت اطلاعات، هیچ گفتگویی نداشته و حرفهای مرا نشنیده اند.

حرفی ندارم فقط می‌گویم: به مردم دروغ نگویید!

 

نسبت  کادر پرستاری به جمعیت در ایران یک چهارم متوسط جهانی است.

نسبت  کادر پرستاری به جمعیت در ایران یک چهارم متوسط جهانی است. پرستاران ایران ١٠ برابر پرستاران اروپایی تحت فشار کاری قرار دارند .به ازای هر ١٠٠ تخت بیمارستانی ١٠٠ پرستار در کشور وجود دارد و نسبت کادر پرستاری به جمعیت رقم ١.٦ است؛ درحالیکه در اروپا به ازای هر ١٠٠ تخت بیمارستانی ١١٠٠ کادر پرستاری وجود دارد و نسبت کادر پرستاری به جمعیت رقمی حدود ١٠ است.

 

بیانیه جمعی از معلمان ایران در حمایت از اسماعیل بخشی و اعتراض به خط سرکوب فعالان صنفی و مدنی

سیصد گل سرخ یک گل نصرانی/ ما را زسر بریده می ترسانی؟

گر ما ز سر بریده می ترسیدیم/ در مجلس عاشقان نمی رقصیدیم

معلمان عدالت‌خواه

کارگران مبارز

دانشجویان آزادی‌خواه

مردم شریف ایران

 

با توجه به گذشت چهل سال از انقلاب در حالی که خواست انقلابیون راستین و مردم آزاده ایران از میان برداشتن مظاهر دیکتاتوری و وجود آزادی اعتراضات و اجتماعات بوده و هست؛متاسفانه شاهد برخوردهای قهری و خشن با معترضان اقشار مختلف از جمله معلمان و کارگران هستیم.

پس از دستگیری خشونت بار معلم عدالتخواه، محمد حبیبی، که با ضرب و شتم و به کار بردن الفاظ رکیک صورت گرفت، امروز شاهد رنج نامه کارگر زحمتکش، اسماعیل بخشی هستیم که به شرح شکنجه های وحشیانه در دوران بازداشت در اداره اطلاعات پرداخته است.

ما ،گروهی از فرهنگیان ایران ،ضمن محکوم کردن این رفتارهای غیر انسانی و غیر قانونی حمایت خود را از آقای اسماعیل بخشی اعلام می داریم و تاکید می کنیم با پخش برنامه هایی که یادآور “برنامه هویت” دوران سعید امامی است نمی توان حقیقت را وارونه کرد.

ما سخنان اسماعیل بخشی را باور داریم و خواستار مجازات آمران و عاملان شکنجه هستیم.

چرا که بسیاری از همکاران ما توهین و ضرب و شتم معلمان شاغل و بازنشسته بخصوص محمد حبیبی را دیده یا شنیده اند.

 

وقتی نیروهای امنیتی به خود اجازه می دهند در برابر دیدگان ما و در مقابل دوربین ها اینگونه معلمان زن بازنشسته را مورد خشونت قرار دهند؛ کتف یکی را بشکنند و با ضربه مشت ابروی دیگری را بشکافند، و با تیز بر کیف بانوی معلمی را پاره نمایند یا بازنشسته شریف هاشم خواستار را ربوده در بیمارستان روانی بستری نمایند و به هیچ کس پاسخگو نباشند،پس تصور شکنجه کارگر مظلومی مانند اسماعیل بخشی پشت درهای بسته و دور از انظار عمومی دور از ذهن نیست.

ما ،فعالان صنفی، که بارها شاهد این رفتارهای وحشیانه و فراقانونی بوده ایم ،بر صدق گفتار آقای اسماعیل بخشی شهادت می دهیم و خواهان پایان دادن به خشونت و شکنجه تمام زندانیان و آزادی زندانیان صنفی و سیاسی هستیم.

اسامی امضا کنندگان اولیه بر اساس حروف الفبا :

١-آذر گیلانی ٢-آرام قادری ٣-آرام محمدی -٤آرش خضری ٥-آوات رضوی ٦-احمد ایران پناه ٧-احمد قربانی  ٨-ادیب قادری ٩-اصغر امیرزادگان ١٠-ابراهیم محمدی ١١-اسکندر لطفی ١٢-اصغر حاجب ١٣- الناز رحیمی ١٤-الهام بهزادی ١٥-امین قنواتی ١٦-انور فرج زاده ١٧- اولدوز هاشمی١٨-برهان حسینی ١٩-بهرام احمدی ٢٠-بهزاد قوامی ٢١-بهمن خدایار ٢٢-بیژن نجفی ٢٣-پروین اسفندیاری ٢٤-پروین حیدر ٢٥- جعفر ابراهیمی ٢٦-جعفر فاطمی رضوان ٢٧-حسین شاه پری ٢٨-حمیده زارعی ٢٩-حمیده منوچهری ٣٠-خالد عبداللهی ٣١-خدیجه پاک ضمیر ٣٢-رحیم امیری ٣٣-رحیم لطف اللهی ٣٤-رضا سیدی پور ٣٥- روزبه نعمتی ٣٦- زهرا امیری ٣٧-زهرا سلطانی ٣٨-زهرا فیاض ٣٩-زهره سیدی ٤٠-زیبا خانی٤١-زینب سپهری ٤٢-زینب علیزاده ٤٣-ژاله صیرفی ٤٤-ژیلا خیر ٤٥- سارا سیاهپور ٤٦-سلیمان عبدی ٤٧-سولماز طالبی پور ٤٨-سهراب مهدی پور ٤٩-سیاوش اعظمی ٥٠- شبنم بهارفر٥١-شعبان محمدی ٥٢- شهرزاد قدیری ٥٣-شهناز سیروس ٥٤-شیما فراهانی ٥٥-صادق شریعتی ٥٦-صدیقه پاک ضمیر ٥٧-صدیقه مالکی فرد ٥٨-صلاح آزادی ٥٩-عالم بها غلامحسین زاده اقلیدی٦٠-عبدالله صیادی ٦١-عبدالله نظری ٦٢- عزیز قاسم زاده ٦٣-عصمت فرهادی ٦٤-علی اکبر باغانی ٦٥-علی حاجی ٦٦-علی نجفی ٦٧- عنایت وثوقی ٦٨-فهیمه بادکوبه ٦٩-کژال کریم نژاد ٧٠-کورش بابا مرادی ٧١-لیلا ملکی ٧٢-لیلا عنایت زاده ٧٣- محبوبه فرحزادی ٧٤-محسن عمرانی ٧٥-محمدرضا بهنام نژاد ٧٦-محمدعلی زحمتکش ٧٧-محمد تقی فلاحی

٧٨-مرضیه زارعی ٧٩-مریم زارعی ٨٠- مریم حق شناس ٨١-مریم زیرک ٨٢-مریم رنود ٨٣-مژگان طاهر خانی ٨٤-مسعود زینال زاده ٨٥-مسعود شفیعی ٨٦-مصطفی تحسین ٨٧-منصوره عرفانیان ٨٨–منصوره فرحزادی ٨٩–منیژه رفیعی ٩٠-مهدی فتحی  ٩١-مهرنوش حیدرزاده ٩٢-مهناز شاه زیدی ٩٣-مهناز میرزایی٩٤-مینو کیخسروی ٩٥-میلاد خورشیدی ٩٦- مختار اسدی ٩٧-نسرین بهمن پور ٩٨-وحید میرشکار ٩٩-هیوا قریشی ١٠٠-یاسر ریگی

 

 

اخبار کولبران

بیست و چهارم دی‌ماه، “عثمان رمضانی” اهل روستای “داودآباد” از توابع سردشت در آب رودخانه روستای “زله” غرق و جان خود را از دست داد. عصمان رمضانی در حین کولبری به دلیل آب خروشان رودخانه دچار این حادثه شده است.

 

چهارم دی‌ماه؛  “یاسین رحیمی” فرزند ناصر اهل روستای “بله‌سن” از توابع بانه در آب غرق شد. یاسین رحیمی  در حین کولبری به داخل رودخانه “زلی” سقوط و غرق شده بود.

 

سه کولبر در مرزهای ارومیه و بانه مورد حمله و شلیک نیروهای جکومت اسلامی قرار گرفتند.

عقیل ابراهیمی ٢٦ ساله، از اهالی مرگور ارومیه در حالی که راهی ارتفاعات مرزی چل‌مر‌شهیدان بوده، در جریان تیراندازی نیروهای مرزبانی حکومت اسلامی از ناحیه‌ پا زخمی شده است.

 

در مرز بانه؛ ٢٠ دی ماه هدایت محمدی ٣٥ ساله از اهالی بخش آرمرده و ساکن شهر بانه و چهارشنبه ١٩ دی ‌ماه «حسن رسولی» ٤٠ ساله در منطقه‌ مرزی بانه هدف تیراندازی قرار گرفته و زخمی شده اند.

 

 

بین المللی

بخش بین المللی داوود رفاهی

١ــ فرانسه – تداوم اعتراضات “جلیقه زرد ها” در سال جدید

معترضان به سیاستهای اقتصادی دولت فرانسه که به “جلیقه زردها” مشهورند، روز شنبه ٥ ژانویه برای هشتمین هفتۀ پیاپی به خیابانهای پایتخت و دیگر شهرهای این کشور از جمله لیون، گرونوبل، روئن، بوردو و تولوز آمدند.

راهپیمایی‌های این روز، اولین تجمع بزرگ جلیقه زردها در سال جدید میلادی محسوب می‌شد و محل اصلی گردهمایی معترضان نیز عمدتا مکان‌های نمادین شهرهای بزرگ بود.

اعتراضات جلیقه زردها در حالی ادامه دارد که دولت فرانسه بارها آن را محکوم کرده و خواستار پایان دادن به اعتراضات شده است.

در این روز معترضان پاریسی مقابل ساختمان بزرگ شهرداری جمع شدند و از آنجا به سمت پارلمان حرکت کردند. آنها همچنین در خیابان مشهور شانزه‌ لیزه دست به تشکیل تجمع بزرگی زدند.

جلیقه زردها در شعارهایشان خشم خود را از دستگیری بسیاری از چهره‌های برجستۀ این جنبش اعلام کردند؛ آنها از گروههای مدافع حقوق بشر خواستند تا تحقیقاتی را دربارۀ اقدام دولت فرانسه در “حمله به آزادیهای مردمی” آغاز کنند.

معترضان تاکید کردند که به برگزاری این تجمعات در سراسر سال ٢٠١٩ میلادی ادامه خواهند داد. بسیاری نیز خواستار استعفای رئیس جمهوری فرانسه بودند.

در پاریس همچنین مراسمی در بزرگداشت قربانیان این اعتراضات برگزار شد. بنا بر اعلام مقامات فرانسه در سال ٢٠١٨ میلادی دست‌کم ٩ نفر در جریان اعتراضات جلیقه زردها کشته شده‌اند.

٢ــ مجارستان – تداوم تظاهرات اعتراضی در این کشور

هزاران نفر از مردم مجارستان در اعتراض به قانون جدید کار در این کشور در خیابان‌های بوداپست تظاهرات کردند. این اعتراضات که از پیش از آغاز سال نو میلادی شکل گرفته بود، روز شنبه ٥ ژانویه با شدت بیشتری دنبال شد. مردم مجارستان در اعتراض به قانون جدید کار که از آن تحت عنوان “قانون برده‌داری” یاد می‌کنند، به خیابان‌های بوداپست آمده‌اند.

پیش از این هم چندین تظاهرات در واکنش به طرح ویکتور اوربان، نخست‌وزیر این کشور برگزار شده بود. حالا بزرگترین اتحادیه کارگری مجارستان هم تهدید کرده است که روز نوزدهم ژانویه اعتصاب خواهد کرد.

حدود ده‌هزار نفر عصر شنبه در سرمای شدید هوا بیرون ساختمان پارلمان تجمع کردند. آنها شعار می‌دادند: “ما تبدیل به برده نخواهیم شد ” و با اشاره به حزب حاکم ” فیدز ” فریاد می‌زدند: “فیدز کثیف”

تغییر در قانون کارکه در ماه دسامبر توسط پارلمان تصویب شد، با انتقاد شدید مردم مواجه شده و بزرگترین اعتراضات خیابانی را در یک‌سال اخیر به وجود آورده است.

مخالفان این قانون را “قانون برده‌داری” خوانده‌اند چرا که در این قانون کارفرمایان می‌توانند از کارمندان خود بخواهند تا ٢ ساعت بیشتر در روز برای آنها کار کنند. با این قانون عملا کارمندان سالانه بیش از ٤٠٠ ساعت اضافه کاری خواهند داشت و در مقابل کارفرما اجازه دارد پرداخت مبلغ اضافه کاری به نیروی کار را تا سه سال به تاخیر بیندازند.

اتحادیه‌های کاری چنین قانونی را به قانون برده‌داری تعبیر کرده‌اند و دولت اوربان را متهم کرده‌اند که به بهای کار بیشتر کارگران می‌خواهد منافع شرکت‌ها را تامین کند.

 

 

٣ــ فرانسه – نارضایتی ٧٥ درصد مردم از سیاست‌های دولت

نتایج یک نظرسنجی نشان می‌دهد سه چهارم فرانسوی‌ها از عملکرد امانوئل ماکرون در اداره کشورشان ناراضی هستند. این نظرسنجی که روز پنجشنبه سه ژانویه منتشر شد نشان می‌دهد مردم فرانسه خواهان این هستند که دولت با اقداماتش درآمد مردم را افزایش دهد.

در دو ماه گذشته موجی از تظاهرات خیابانی جنبش “جلیقه زردها” در سراسر فرانسه آغاز و شدت گرفته و رئیس جمهوری فرانسه را مجبور کرده از برخی از اقداماتش از جمله افزایش مالیات سوخت عقب‌نشینی کند. همچنین آقای ماکرون متعهد شده که اصلاحات دیگری را هم در کشور به انجام برساند و حداقل حقوق‌ها را افزایش دهد.

در این نظرسنجی که از سوی موسسه اودوکسا برای روزنامه فیگارو و تلویزیون دولتی فرانسه انجام شده است تنها ٢٥ مردم مردم این کشور از سیاست‌هایی که امانوئل ماکرون در طی مدت زمامداری‌اش پیاده کرده راضی هستند.

این نظرسنجی از بین ١٠٠٤ نفر از مردم و در روزهای دوم و سوم ژانویه انجام شد. مقایسه نتایج این نظرسنجی با مورد مشابه در آوریل ٢٠١٨ با میزان ٥٩ درصدی نارضایتی مردم از عملکرد دولت ماکرون نشان می دهد طی ٩ ماه، ١٦ درصد بر میزان ناراضیان افزوده شده است.

این نظرسنجی همچنین نشان می‌دهد که ٥٤ درصد فرانسوی‌ها معتقدند اصلی‌ترین اولویت دولت باید تدوین راهکاری برای افزایش قدرت خرید مردم باشد.

٤ــ آلمان – اعتصاب در فرودگاه‌های برلین

بر اثر اعتصاب سراسری کادر امنیتی فرودگاه های “تگل” و “شونفلد” در برلین، ده‌ها پرواز لغو شدند.

به گزارش “برلینر مورگن پُست” بر اثر اعتصاب سراسری کادر امنیتی فرودگاه های” تگل” و “شونفلد   واقع در برلین، ده ها پرواز روز دوشنبه ٧ ژانویه لغو و یا با تأخیر برگزار شد.

اتحادیه کارگری “وردی “در آلمان پیشتر در بیانیه ای از کادر امنیتی فرودگاه های مذکور خواسته بود تا به عنوان اولین هشدار به این اقدام مبادرت ورزیده و اعتراض خود را به دست مزدهای پایین شان اعلام کنند.

پیش بینی می‌شود شروع دور جدیدی از اعتصاب‌ها در فرودگاه های آلمان به اختلال در عملکرد این فرودگاه‌ها و برهم خوردن برنامه پروازی برای مسافران منجر شود.

اتحادیه کارگری “وردی” ضمن مخالفت با افزایش ٣ درصدی پرداخت‌ها و دستمزدها، خواستار افزایش ٣٠ درصدی حقوق شده است.

٥ــ افغانستان – جان باختن ٣١ کارگر معدن طلا

فرماندار یکی از شهرستان های “بدخشان” در شمال شرق افغانستان اعلام کرد که ٣١ جوینده طلا با فروریختن تونل هایی که در کنار رودخانه حفر کرده بودند، جان باختند.

این حادثه در شهرستان “کوهستان” زمانی رخ داد که به دلیل بارش برف تونل های حفر شده کنار رودخانه خیس شده و بر سر توسط جویندگان طلا فرو ریخت.

در این حادثه ٣١ نفر کشته و ١٣ تن دیگر زخمی شدند .

هزاران نفر از مردم بدخشان در شمال شرق افغانستان به دلیل نبود شغل مناسب در ته رودخانه از طریق ماسه شویی که در اصطلاح محلی به آن “زرشویی” می گویند ذرات طلا به دست می آورند و سپس می فروشند.

هرچند این شیوه سنتی درآمد خیلی اندکی برای کارگران این معدن دارد اما به دلیل فقر و بیکاری در اوضاع کنونی افغانستان مردم از روی اجبار به این کار مشغول هستند تا معیشت خود و خانواده هایشان را تأمین کنند.

 

٦ـــ آلمان – اعتصاب کارکنان فرودگاه های دوسلدورف، کلن و اشتوتگارت

اعتصاب نیروهای حراست در فرودگاه‌های آلمان بیش از ٦٤٠ پرواز را لغو کرده است.

این اعتصاب که روز پنجشنبه ١٠ ژانویه آغاز شد در فرودگاه‌های شهرهای دوسلدورف، کلن و اشتوتگارت به صورت هماهنگ انجام شده است.

اتحادیه مرکزی کارکنان حراست فرودگاه‌های آلمان روز چهارشنبه ٩ ژانویه اعلام کرده بود که فرودگاه‌های دوسلدورف، کلن و اشتوتگارت روز پنج‌شنبه کار نخواهند کرد.

اتحادیه کارکنان حراست فرودگاه‌ها در آلمان که ٢٣ هزار عضو در سراسر این کشور دارد خواستار افزایش دستمزد کارکنان است.

در حال حاضر حقوق کارکنان این بخش به طور متوسط ١٧ یورو برای هر ساعت تعیین شده و معترضان خواستار آن هستند که این میزان به ٢٠ یورو در ساعت برسد،‌ امری که به معنای افزایش ١٧ درصدی حقوق کل کارکنان است.

شرکت فرودگاه‌های آلمان می‌گوید از ١٠٥٤ پرواز، بیش از ٦٤٣ پرواز در این فرودگاه‌ها لغو شده است. گفتنی است به طور میانگین روزانه ١١٥ هزار مسافر در این ٣ فرودگاه سفر می‌کنند.

اتحادیه بخش عمومی آلمان اعلام کرده به نمایندگی از ٢٣ هزار نفر شاغل در بخش حراست فرودگاه‌های آلمان در حال مذاکره برای افزایش دستمزد و حقوق این کارمندان است. قرار است این مذاکرات بار دیگر از ٢٣ ژانویه از سر گرفته شود.

 

بخش ایران:  نسان نودینیان

بخش بین المللی داوود رفاهی