ارکان ثالث، کانون داغ اعتراضی در نفت- شهلا دانشفر

کارگر کمونیست ۸۶۸

اعتراضات در میان بخش های مختلف کارگران شاغل در نفت  بویژه کارگران ارکان ثالث گسترده است. اعتراضات کارگران نفت از مهر ماه گذشته آغاز شد و بطور متوالی ادامه دارد. در بخش های دیگر نفت از جمله کارگران پیمانی در شرکت های مختلف نفتی و کارگران بازنشسته در نفت به تناوب شاهد اعتراضاتی بوده ایم.  تحرکاتی چنین گسترده میتواند بستر ساز اعتراضات سراسری در مراکز نفتی باشد و بر گسترش اعتراضات کارگران در سطح جامعه تاثیر بگذارد. از همین رو اعتراضات کارگران نفت تا همین جا توجه بخش های مختلف جامعه را بخود جلب کرده است.  

کارگران ارکان ثالث یک بخش فعال و داغ اعتراضی در نفت هستند که تحولاتی وسیع در اعتراضات کارگری در نفت و به یک معنا در جنبش کارگری را نشان میدهد و بازتابی  از فضای اعتراضی کل جامعه است.

نگاهی به اعتراضات چند ماه اخیر کارگران ارکان ثالث

روز هشتم بهمن ماه کارگران ارکان ثالث شرکت پالایش گاز فجر در اعتراض به پایین بودن مزد و چپاولگریهای پیمانکاران مفتخور تجمع و راهپیمایی کردند. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت ضمن گزارش این خبر و حمایت از خواستها و اعتراضات این کارگران نوشت: ” در این ماههای پایان سال و موعد تعیین حداقل دستمزد سراسری برای سال آینده اعتراض این همکاران  به شورای عالی کار بعنوان یک مشت مفتخور بیکار صدای اعتراض همه ما کارگران بود.  همچنین اعتراض این همکاران علیه استثمار و پیمانکاران با مطالبه حذف پیمانکاران از محیط های کار صدای اعتراض ما کارگران نفت و بخش بسیاری از کارگران شاغل در کشور است. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی درود میفرستد به این همکاران و حمایت خود را از مبارزات این همکاران اعلام میکند. از مبارزات همکاران ارکان ثالث وسیعا پشتیبانی کنیم. متحد بمانیم.

به گزارش شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت (ارکان ثالث) حذف کامل شرکتهای پیمانکاری و تبدیل وضعیت استخدامی، اجرای صحیح طرح طبقه بندی مشاغل و پرداخت بک پی کامل آن، افزایش مزد متناسب با خط فقر و تورم و گرانی سرسام آور بازار از جمله مطالبات فوری این کارگران است.

روز ششم بهمن بیش از دو هزار نفر از کارگران ارکان ثالث که از مراکز مختلف نفت و گاز و پتروشیمی از سراسر کشور به تهران رفته بودند، مقابل نهاد رئیس جمهور اسلامی تجمع کردند و پیگیر خواستهایشان شدند. این تجمع در ادامه  اعتراضات گسترده و پرشور این کارگران در هفت ماه اخیر انجام گرفت و رنگ و بوی فضای اعتراضی امروز جامعه را داشت.  از جمله  فریاد دو شعار نمادین “اتحاد، اتحاد علیه ظلم و فساد”، “معیشت، منزلت، حق مسلم ماست”،  از سوی کارگرن معترض نفت، اتصال اعتراضات این کارگران را به  اعتراضات هر روزه بازنشستگان در کف خیابان و با فریاد همین شعارها و جنبش عظیمی که بر سر معیشت در سطح جامعه جاری است، به نمایش گذاشت و این خود جهشی در مبارزات کارگران نفت و یک اتفاق سیاسی مهم  بود .

 در این روز نیروی انتظامی مستقر در محل در برابر صف متحد کارگران نظاره گر ماند و از سوی دیگر مردم حاضر در محل با علاقه و ابراز خوشحالی اعتراض کارگرن را  دنبال میکردند و خبر آن بازتاب بسیاری در مدیای اجتماعی داشت.  

در حرکت اعتراضی روز ششم بهمن ماه  در مقابل دفتر پزشکیان شعارهای دیگری نیز از طریق بلندگو پخش میشد و جمعیت با  فریاد رسایی آنها را تکرار میکرد و صحنه پر شوری از اعتراض شکل گرفته بود. جمعیت شعار میدادند “اسمش وزیر کاره، حامی پیمانکاره”، “ما پیمانکار نمیخوایم، ما استثمار نمیخوایم”، “ارکان ثالث بیدار است، از استثمار بیزار است”، “ـوعده وعید کافیه، سفره ما خالیه.”، و ” حقوق عادلانه، حق مسلم ماست”.

کارگران معترض نفت با این شعارها کل بساط بردگی  سرمایه داری وحشی حاکم را به چالش کشیدند. اولین خواست کارگران ارکان ثالث  بر چیده شدن بساط پیمانکاران مفتخور است. مطالبه ای سراسری در نفت و در سطح جامعه که  میتوان گفت صدای ۹۰ درصد نیروی کار کشور است که بصورت پیمانی و موقت به بردگی کشیده  شده اند. در همین راستا بود که  در شانزدهم دیماه نیز کارگرن ارکان ثالث مناطق نفت خیز جنوب در اهواز  با طرح ” ما کارگران اصلی نفت هستیم، نه کارگران ارکان ثالث”، بر برچیده شدن بساط پیمانکاران تاکید کردند.

نکته مهم اینجاست که بلند شدن  صدای رسای اعتراض علیه کار موقت و پیمانی که یک ساختار پایه ای در اقتصاد حکومت است آنهم در مراکز نفتی که نقشی کلیدی در اقتصاد کشور دارند،  اهمیت بسیاری دارد و عملی شدن آن تاثیرات مثبت مهمی بر وضعیت کارگران دارد و چالش جدی علیه حکومت و سرمایه داران و پیمانکاران است. این حرکت در ادامه خود میتواند بستر ساز اعتراضات سراسری و گسترده تری در این مرکز باشد و پژواک و تاثیرات ان بسیار تحول بخش است.

به عبارت روشنتر نفت که سالیان سال میدان چپاول و غارتگری پیمانکاران مفتخور بوده و یکسر این چپاولگریها به خود حکومت وصل  هستند،  نفت که  همواره  در  سیطره سرکوبگران حکومت قرار داشته و اساسا اردوگاههای کاری پادگانی بوده  و  در آنها کارگر زیر سنگین ترین فشار و در نا امن ترین شرایط  کار کرده و صدایش هم جایی بازتاب نداشته است، اکنون مدتهاست که تکانی جدی خورده و امروز در متن فضای انقلابی جامعه  به پا خاسته و علیه کل این وضعیت برده وار و استثمار و بیحقوقی فریادش بلند است.

حذف کامل شرکتهای پیمانکاری، حق تشکل، تجمع و اعتراض، پایان بخشیدن به فضای ارعاب و سرکوب و بازگشت به کار هرچه سریعتر یاسر احمدی نژاد کارگر معترض در ملی حفاری، اجرای صحیح طرح طبقه‌بندی مشاغل و نظام همسان دستمزد با نیروهای رسمی، ساماندهی وضعیت رانندگان، ساماندهی تردد اقماری کارگران اداری و پشتیبانی و عمل به توافقات قبلی در زمینه مرخصی استحقاقی و پرداخت حق کمپ. اینها مهترین خواستهای کارگران نفت است. و میتوان تصور کرد که هر درجه از عملی شدن این خواستها چه تاثیرات شگرفتی بر وضعیت جنبش کارگری خواهد داشت.

 اما کمی به عقب تر برگردیم.

کارگران ارکان ثالث از مرداد ماه امسال علیه بدتر شدن هر روزه وضع معیشتی خود و چپاولگریهای پیمانکاران مفتخور و خلف وعده ها  با اعلام سه شنبه های اعتراضی،  دور گسترده ای از اعتراض را آغاز کردند.  اعلام روزی در هفته از سوی این کارگران شکل سازمایافته تر و قدرتمند تری به مبارات آنها داد. بطوریکه  در مدت شش هفت ماه اخیر دامنه این اعتراضات پالایشگاههای دوازده گانه مجتمع پارس جنوبی،  مناطق نفت خیز جنوب در اهواز، کارگران ارکان ثالث و پشتیبانی پیمانکاری شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران، کارگران ارکان ثالث و پشتیبانی پیمانکاری شرکت پالایش گاز فجر جم را در بر گرفته است و ما شاهد تجمعات  پی در پی و چندین هزار نفره از سوی این کارگران بوده ایم.  

روز چهارم دیماه تجمعی گسترده و پنج هزار نفره ای از سوی کارگران ارکان ثالث در  مقابل ساختمان ستاد مجتمع  گاز پارس جنوبی برگزار شد. در این روز کارگران ارکان ثالث پالایشگاههای مجتمع پارس جنوبی  پس از بی‌پاسخ ماندن ۱۶ تجمع اعتراضی مجزای هفتگی و دو تجمع یکپارچه در تاریخ ۶ و ۲۰ آذرماه، سومین تجمع اعتراضی و پرشور خود را برگزار کردند و  با فریاد شعارهای “از شعار تا عمل، وعده‌های بی‌ثمر”، “یک کلام یک کلام، مزد بدون تبعیض، والسلام والسلام” حق و حقوق خود را طلب کردند.  در این روز همزمان کارگران ارکان ثالث و پشتیبانی پیمانکاری شرکت پالایش گاز فجر جم نیز در اتحاد و همبستگی با همکاران خود در پالایشگاه های مجتمع گاز پارس جنوبی دست به تجمع زدند.

کارگران ارکان ثالث در بیستم آذرماه نیز در یکی دیگر از سه‌شنبه‌های اعتراضی خود تجمع بزرگ پنج هزار نفره ای همراه با خانواده هایشان در مجتمع پارس جنوبی برپا کردند.  اعتراضی حماسی که  با شعار “این آخرین پیام است، بدون ما کار شما تمام است” اولتیماتوم محکمی به حکومت دادند.  تجمع بزرگ قبلی آنها در همین ابعاد و باز هم همراه با خانواده ها در ششم آذر ماه انجام گرفت که سرفصل جدیدی در اعتراضات کارگران در نفت بود. در آن تجمع کارگران با شعارهای “شورای کارفرمایی نمیخوایم نمیخوایم”، “از شعار تا عمل، وعده های بی ثمر”، “مدیر ضد کارگر نمیخوایم نمیخوایم” نهادهای دست ساز حکومتی و مدیریت را به چالش کشیدند.

در مناطق دیگر نفتی نیز در دوم دیماه راهپیمایی کارگران ارکان ثالث در شرکت نفت و گاز گچساران را شاهد بودیم که با شعارهای  “تا حق خود نگیریم، از پا نمینشینیم”، “تولید عالی، سفره خالی” دست به تجمع و راهپیمایی و اعتراض زدند . همچنین در یازدهم دیماه  کارگران  پالایش گاز فجر جم و  شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران و در شانزدهم و بیست و سوم دیماه  کارگران مناطق نفت خیز جنوب در اهواز دست به تجمعات اعتراضی زدند.

همین نمونه ها نشان میدهد که ابعاد اعتراضات در نفت و توسط کارگران ارکان ثالث چگونه است. ابعاد گسترده اعتراضات در نفت و بوِیژه اعتراضات کارگران ارکان ثالث، از جمله پر جمعیت شدن تجمعاتی اعتراضی آنها و راهپیمایی هایشان و شرکت به تناوب خانواده ها در اعتراضات، و در کنار آن اعتراضات کارگران رسمی نفت این بخش با ثبات تر شاغل در این مرکز مهم کارگری، رویدادی  نوین است و به اعتراضات در نفت قدرت بخشیده و توجه ها را بسوی خود کشیده است.

اعتراضات گسترده در نفت همچنین توازن قوا را به نفع اعتراضات سراسری در نفت و  متاثر از آن در سطح جامعه تحول و بهبود بخشیده است.

اعتراضاتی در چنین ابعاد در مرکز مهم کارگری نفت آنهم در فضای انقلابی جامعه و در شرایطی که بخش های مختلف مردم متحدانه علیه بساط سرکوب و اعدام حکومت ایستاده و تداوم انقلاب را فریاد میزنند، حاوی درستها و آموزه های زیادی است و چشم انداز پیشروی های مهمی را در جنبش کارگری و فضای اعتراضی جامعه نوید میدهد. اینجا تاکید من بر حمایت گسترده از مبارزات کارگران در نفت است. تاکید من بر حمایت بخش های مختلف کارگران در نفت از مبارازت یکدیگر وتکثیر تجربه شوراهای سازماندهی اعتراضات در تمام بخش های نفت و رفتن بسوی تشکل سراسری در این مرکز مهم کارگری است.