از بیرون رانده، در درون مانده!

تنش میان جمهوری اسلامی و آمریکا و اخیرا هم انگلستان، به توقیف های تلافی جویانه دریایی و سپس به رجزخوانی های سران و توپ و تشرهای توخالی انجامید. تا اینجا که چنین بوده است و به نظر می رسد با کاروان های مذاکره ای که به راه افتاده، این روند فرسایشی به یک نرمش قهرمانانه بینجامد.

البته بده بستان هایی هم در کار بوده و خواهد بود. گفته می شود که کشتی توقیف شده ی ج.ا در جبل الطارق که تحت نظارت دولت انگلستان اداره می شود، قرار بود با آزادی نازنین زاغری – شهروند ایرانی بریتانیایی محبوس در ایران- معاوضه شود که تا کنون به نتیجه نرسیده است. و یا با کارچاق کن های ایرانی که به اتهام دورزدن تحریم های آمریکا علیه جمهوری اسلامی در زندان های آن کشور هستند معاوضه شوند. اینها و خط و نشان هایی که دو طرف برای همدیگر می کشند، پرده ای از نمایش قدرت و چنگ و دندانی است که جناح های سرمایه داری جهانی به هم نشان می دهند. دو طرف دعوا از این آتشی که بپا کرده اند، می خواهند به نفع خود استفاده کنند.

ترامپ به انتخابات چهارساله ی دوم نزدیک شده است و در ایران هم، انتخابات مجلس در پیش است. فقر و گرانی و فساد حکومتی در ایران به جایی رسیده که حاکمیت در بحران عظیم مشروعیت دست و پا می زند. تروریسم رژیم اسلامی در بیرون از مرزها نیز به طرز آشکاری در عراق و افغانستان و سوریه و لبنان و یمن و آفریقا و در جای جای دیگر دنیا زیر فشار قرار گرفته است. رژیم اسلامی بدنبال مفری می گردد تا خود را از این باتلاق نجات دهد. زورش به بیرون نمی رسد، به درون فشار می آورد. کارگران زندانی هفت تپه  و بازداشت شدگان اول ماه امسال را برای زهره چشم گرفتن و  برای نمایش در دادگاه آماده کرده است. اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، علی نجاتی، عاطفه رنگریز،  ندا حاجی، انیشا اسداللهی، الناز اللهیاری، محمدی فر و امیر امیرقلی در این سناریو قرار گرفته اند. فعالان محیط زیستی که بیش از یکسال است در زندانند قرار است محاکمه شوند. جمهوری اسلامی از شلوغی و گرد و خاکی که بپا کرده، سواستفاده می کند و هر هفته چند نفر از زندانیان را اعدام می کند. فعالان زن و مادران زندانیان سیاسی را بازداشت می کند. نمونه های تازه اش بازداشت فعالان ندای زنان ایران ( اکرم نصیریان- ناهید شقاقی- مریم محمدی) و بازجویی از چند زن دیگر است که به بازداشت این زنان اعتراض کرده بودند. و یا بازداشت مادر سهیل عربی -زندانی سیاسی- به اتهام مصاحبه با خبرگزاری هاست. اخیرا هم وزیر اطلاعاتش اعلام کرده که ۱۷ نفر از جاسوسان آمریکایی دستگیر کرده است!

جانیان اسلامی برای ادامه ی جنایاتش شیوه های ددمنشانه ای به کار می برد؛ زندانیان سیاسی را به دست زندانیانی که در بندهای قاتلان منتظر حکم اعدام یا ابد هستند در نزاع های ساختگی می کشد. و گاهی برای این قاتلان حرفه ای و خطرناک جلسات محاکمه هم برپا می کند. این ها و صدها روش دیگر، فقط از رژیم های مخوفی مانند جمهوری اسلامی بر می آید. رژیمی که مردم خرخره اش را گرفته اند و نفسش را بند آورده اند. این رژیم تبهکار و آدمکش، همه ی این کارها را برای نجات خودش انجام می دهد. واقعا چه کاری مانده است که این رژیم ضد بشر انجام نداده باشد؟

کوس سرنگونی اش مدت هاست که توسط کارگران و معلمان و دانشجویان و زنان و رانندگان و بازنشستگان و دستفروشان و بیکاران نواخته شده است. آغاز یک پایان شروع شده است!

انترناسیونال 826

آرش دشتی

دوم مرداد 1398