نشریه ژورنال شماره ۱۰۲۹ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
روزنامه هممهین روز ۱۱ اردیبهشت گزارشی درباره گسترش ارسال پیامک به زنان در اصفهان و شیراز و تهران منتشر کرده که در آن به نقل از یکی از زنان آورده است: “نمیدانم کدام دوربین و در کجا و چه ساعتی تصویری از من ثبت کرده است؟ من مالک هیچ خودرویی هم نیستم و نمیدانم چطور امکان دسترسی به شماره تلفن من از طرف این ستاد وجود دارد؟”
وقتی در اصفهان زنانی که پیاده در شهر تردد میکردند پیامک حجاب دریافت کردند، گمانهزنیهایی درباره اینکه آنها با کارت مترو یا کارت بانکیشان شناسایی میشوند صورت گرفت. یکی از احتمالات رصد آنتنهای موبایل بود که سایت فیلتربان در گزارشی که روز ۲۸ فروردین منتشر کرد، به این موضوع اشاره کرد.
این یک جنگ روانی با جامعه و زنان بی حجاب است. وقتی چماق و اسید و جریمههای سنگین و کتک کاری وسط خیابان و بازداشت به جایی نرسید حالا به این نتیجه رسیدهاند وضعشان آنقدر خراب و در هم و بر هم است که نمیتوانند به جنگ علنی زنان در خیابان بروند. زنان با چند ده میلیون نیرو با میلیونها مرد حامی زنان بی حجاب در ایران علیه حجاب اسلامی سنگر مستحکمی ساختهاند و جمهوری اسلامی از قدرت این موج سهمگین حرکت اجتماعی پشم و پیلهاش ریخته است.
قانون حجاب که همین چند ماه پیش در مجلس کذایی و ضدبشری اسلامیشان تصویب شده بود با موانع اجرایی عدیدهای روبرو شد و پزشکیان، رئیس قوی مجریه این حکومت هم صافوساده گفت در توان ما نیست که به جنگ زنان بیحجاب برویم. با زبان بیزبانی خطاب به صفوف حکومتی در مجلس و نیروی انتظامی و… گفت اگر اصرار در اجرای این قانون را دارید باید منتظر باشید تا یک جمعیت عظیم به شکل وسیع و سراسری در دفاع از بیحجابی به خیابان بریزد.
حالا بعدازاین همه تجربه مفتضحانه در به بند کشیدن زنان و تحمیل حجاب، این سمبل بردگی زنان و این پرچم خونین حکومت اسلامی و به چشم دیدن شکست پشت شکست، به این نتیجه رسیدهاند که پیامک تهدیدآمیز بفرستند. طوری که هیچ ارگانی هم جرئت نکند مسئولیت آن را بپذیرد و دولت هم بگوید بدون اطلاع ما است.
اگر آن جنگ رو در روی اسید و چماق در تقابل با زنان شکستخورده است، ما زنان و همه مردم این جنگ مضحک روانی ارسال پیامک را در هم میکوبیم.