روزنه rowzane خبری – تحلیلی
«متن پیام از کردی به فارسی»
مصطفی علیپور پدر زندانی سیاسی هوشمند علیپور هستم که بمدت ۵ سال است پسرم هوشمند در زندان سنندج در زندان می‌باشد.
به خاطر شرایطی که در کردستان و ایران اتفاق افتاده و به علت قتل مهسا (ژینا) امینی و شرایط سخت زندان زندانیان زندان سنندج دست به اعتراض زدند و با یورش نیروهای امنیتی به داخل زندان مورد شکنجه و سرکوب شدیدی قرار گرفتند و سپس هوشمند و چند زندانی دیگر را ( از ۹مهر ) به مکان نامعلومی انتقال داده‌اند و هیچ اطلاعی از وضعیتش نداریم.
گویا آنها را اداره اطلاعات سنندج به بازداشتگاه این اداره منتقل و در سلول انفرادی حبس کرده‌اند.
خانواده ما چندین بار با رئیس زندان تماس گرفته‌اند ولی آنها اظهار بی‌اطلاعی کرده‌اند و گفته‌اند ما هیچ خبری از هوشمند نداریم و بعدا به شما اطلاع خواهیم داد.
و تا این لحظه ما هیچگونه خبری از وضعیت سلامت و یا مکانی که هوشمند در آنجا نگهداری می‌شود را نداریم.
در حال حاضر من نمی‌دانم سرنوشت و وضعیت زندگی و سلامت جسمانی فرزندم چگونه است؟
آیا زنده است یا نه؟ سرنوشت او و همراهانش در چه وضعیتی است؟
من از این طریق از تمام مردم کردستان و ایران و سازمانهای بین المللی و مخصوصا سازمانهای حقوق بشر دنیا درخواست میکنم که جمهوری اسلامی را زیر فشار حداکثری بگذارند که عزیزان ما کجا هستند و چه بلایی به سرشان آورده‌اند و در چه شرایط و وضعیتی در زندان بسر میبرند؟
همچنین میخواهم این را هم به اطلاع همه شما برسانم که سال گذشته در این روزها بود که پسر دیگرم ژیان علیپور که در منطقه آلان – سردشت و مشغول کولبری بود را از فاصله یک متری با شلیک گلوله اعدام کردند.
ما در شرایط بسیار دشوار و سختی قرار داریم و برای شرایط همه زندانیان دیگر هم بسیار نگران و ناراحت هستیم.
از سازمان ملل میخواهیم وضعیت زندانیان را جدی بگیرند و جمهوری اسلامی را وادار کنند که مسوولان حقوق بشر سازمان ملل زندان‌ها را بررسی کنند و مطمئن شوند که جانشان تهدید نمی‌شود و زنده هستند و برخورد زندانبانان را با زندانیان از نزدیک ببینند.
در آخر از پدران و مادران، خواهران و برادران میخواهم امروز وقت آن فراررسیده که برخیزید و به میدان بیایید و این تراژدی و زندگی فلاکتباری را که جمهوری اسلامی بر شما تحمیل کرده را کنار بزنید و کار را یکسره کنید.
کولبران، شما هم که در این شرایط اسفناک، متحمل رنج و سختی و فلاکتی هستید که مجبورید با کول بار حمل کنید و زندگی شما هم بسیار سخت و دشوار است، به میدان بیائید تا دیگر لازم نباشد تن به این زندگی سخت و دشوار بدهید.
همه ما همدرد هستیم و این درد، درد مشترک ما و شماست.
باید تلاش کنیم برای یک دنیای بهتر، برای روزهای بهتر و یک زندگی بهتر!!
به امید روزهای خوب برای همگی ..
جمعه ۶ آبان ۱۴۰۱
