اسماعیل بخشی، علی نجاتی و سپیده قلیان را آزاد میکنیم! “توپ, تانک, مستند دیگر اثر ندارد”

خواست آزادی اسماعیل بخشی، علی نجاتی و سپیده قلیان در سراسر کشور موج میزند. اسماعیل بخشی در زندان نیز به حلقه اتحاد در سراسر ایران تبدیل شده است. بخشهای مختلف کارگران، دانشجویان، زنان، بازنشستگان، معلمان و همه مردم از گرایشات مختلف برای آزادی او و علی نجاتی و سپیده قلیان به صف شده اند و خواست آزادی آنها را به شکلی ابراز میکنند. این جنبش آزادیخواهی علیه ارتجاع منفور حاکم میتواند همانگونه که کارگران فولاد اهواز فریاد زدند “ریشه ظلم را بکند”. این یک دوره جدید، یک نقطه عطف در فضای سیاسی جامعه است که با هیچ ترفندی نمیتوانند آنرا به عقب برگردانند.
اگر جمهوری اسلامی تصور میکند با زندانی کردن کارگران معترض و حق طلب میتواند صدای آزادیخواهی را خاموش کند بگذار در سفاهت خود دست و پا بزند. جامعه دارد به پیش میرود. فیلمی که تحت عنوان طراحی سوخته ساختند، سیاست دستگیری و بعد ازادی و بعد دستگیری مجدد، اینها همه نشان میدهد که چقدر صف حاکمین از فشار اعتراضات ما به هم ریخته است. چقدر از شبح کمونیسم وحشت زده شده اند. چقدر انسانیت و حق طلبی و آزادیخواهی گلویشان را گرفته است و حکومت ارتجاع سرمایه داران را به بن بست کشانده است.
دیروز بازنشستگان شعارهای زیبایی دادند که پاسخ کل جامعه را به حاکمین رساند. همان شعارها را باید محکم تکرار کرد “توپ، تانک مستند، دیگر اثر ندارد”، و “شکنجه، مستند، دیگر ثر ندارد”
با ادامه زندانی کردن اسماعیل بخشی و علی نجاتی و سپیده قلیان حکومت اسلامی دارد تاکید میکند که کارگران و مردم برای دست یابی به ابتدایی ترین حقوق انسانی و رفاهی خویش راهی جز به زیر کشیدن این حکومت و کل حاکمیت سرمایه داران مفتخور ندارند. این راه را ما مردم مدتهاست آغاز کرده ایم و تا آخر طی خواهیم کرد و پرچم طبقه کارگر و آزادی و یک جامعه انسانی و سوسیالیستی را در سراسر این کشور خواهیم برافراشت. مفتخوران حریص و جنایتکار و مرتجع جایشان در راس این جامعه نیست. باید بروند. این را بدون هیچ تردیدی موج سوسیالیستی و کارگری و انسان دوستی ای که فضای جامعه را گرفته متحقق خواهد کرد.