اعتراضات و اعتصابات در دومین سالگرد انقلاب زن، زندگی، آزادی – سؤالی از شهلا دانشفر

مندرج در ژورنال شماره ۸۲۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

ژورنال: در آستانه دومین سالگرد انقلاب زن زندگی آزادی قرار داریم. جدا از اعتصاب بزرگ پرستاران، در بخش‌های مختلف طبقه کارگر، از جمله نفت و گاز و واگن پارس و غیره هم اعتصابات و اعتراضات متعددی در جریان است. موقعیت و نقش اعتصابات و اعتراضات کارگری در آستانه دومین سالگرد انقلاب زن زندگی آزادی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ مشخصاً اهمیت این اعتصابات و اعتراضات در آستانه دومین سالگرد انقلاب زن زندگی آزادی چیست؟

شهلا دانشفر: اعتراضات و اعتصابات کارگری در بخش‌های مختلف طبقه کارگر گسترده است. اعتراضاتی که اشکال تعرضی‌تر و سراسری‌تری به خود گرفته و مستقیماً بر فضای سیاسی شهرها تأثیرگذار است.

دور جدید اعتراضات پرستاران در ده‌ها شهر و تجمعات و راهپیمایی‌هایشان در خیابان‌ها با فریاد شعارهای آنها بر فضای اعتراض در خیابان‌ها تأثیر گذاشت. پرستاران اولتیماتوم داده‌اند که اگر پاسخ نگیرند دست به اعتصاب مجدد خواهند زد.

اعتراضات در نفت در ابعادی گسترده‌تر و اجتماعی‌تر وارد فاز جدیدی شده است.

اعتراضات کارگران رسمی نفت به تعرضات معیشتی حکومت از مهرماه گذشته آغاز شده و اکنون در مراکز مختلف نفت و گاز فشرده‌تر جریان دارد. اعتصاب، تجمع و راهپیمایی مشترک کارگران رسمی نفت با کارگران ارکان ثالث و شرکت‌های پیمانکاری در سایت یک عسلویه، سایت دو کنگان و پالایشگاه فجر و راهپیمایی آنها در ۱۳ شهریور با فریاد شعار “حقوق عادلانه حق مسلم ماست” یک اتفاق مهم است و در کنار اعتصابات کارگران پروژه‌ای، نشانگر حرکت اعتراضات در نفت به‌سوی اعتصابات سراسری است.

اعتراض به بدتر شدن وضع بد معیشتی، کاهش دائمی سطح حقوقها و فساد و چپاولگری مدیران و پیمانکاران محورهای مشترک این اعتراضات هستند.

اتفاق مهم دیگر در این اعتراضات تجمع و راهپیمایی کارگران رسمی نفت و خانواده‌هایشان در شهرک‌های مسکونی جم در بوشهر است. آن‌هم در جایی چون صنعت نفت که بازتابی سراسری دارد. اعتراضاتی ازاین‌دست، اعتراضات در نفت را به خیابان وصل می‌کند و می‌تواند الگویی برای کارگران در دیگر مراکز کارگری همچون واگن پارس اراک باشد که علیه اخراج‌ها و وضع بد معیشتی و کاری نزدیک چهل روز است جریان داد و کارگران با تجمعات و راهپیمایی‌هایشان جلب‌توجه وسیعی کرده‌اند.

بعلاوه شاهد اعتراضات گسترده در دیگر مراکز کارگری از جمله معادن، شهرداری‌ها، راه‌آهن، مخابرات و نیز اعتراضات گسترده کشاورزان به‌ویژه در اصفهان علیه وضع بد معیشتی و قطعی آب و نابودی کشت و کارشان هستیم.

و بالاخره تجمعات اعتراضی باشکوه بازنشستگان است که از پایان سال ۱۴۰۰ تا کنون به‌صورت هفتگی تداوم داشته و با فریاد “اتحاد، اتحاد، علیه فقر و فساد” بلندگوی رسای اعتراض جامعه هستند. درد مشترکی که در انقلاب زن زندگی آزادی خود را در شعار “فقر فساد گرونی میریم تا سرنگونی” بازتاب داد.

این اتفاقات به‌روشنی نشانگر گستردگی اعتراضات کارگری و حرکت آن به‌سوی اعتصابات سراسری است. اعتراضاتی در این ابعاد آن‌هم در آستانه دومین سالگرد انقلاب، با قدرت و گستردگی‌اش می‌تواند گرمابخش تنور اعتراضات مردمی در خیابان باشد. اعتراضاتی بر سر معیشت که بسترساز اتحاد کل جامعه در عرصه‌های مختلف مبارزاتی و علیه کل جهنم جمهوری اسلامی و برای به پیروزی رساندن انقلاب است.