بیش از ۶۰۰ نویسنده، هنرمند و کنشگر مدنی روز یکشنبه اول آبان با انتشار بیانیهای نسبت به بازداشت گسترده اهالی قلم و هنر در کشور ابراز نگرانی کرده و خواستار آزادی «بیقید و شرط و فوری» آنها شدند.
یانیهی نویسندگان، هنرمندان و کنشگران در اعتراض به اسارت و تهدید نویسندگان و هنرمندان
فهرست نگرانکننده و روبهافزایشی از اعضای جامعهی ادبی و اهل قلم در میان است که جایجای کشور ضربتی بازداشت میشوند و سخت میشود هیچ خبر موثقی از حال و وضع و سلامتشان به دست آورد. و چه جای تعجب از این نگرانیهای مالامال، وقتی درست درمیانهی خشم و خروش عمومی، زندانهای کشور در آتش و باران گلولهها غرقه میشوند، و همزمان، شیر اینترنت به روی خلائق عاصی بسته، و فضا هرچه گلآلودهتر، طوری که جامعه تا مرز فروپاشی جمعی برود و، افزون بر هرچیز، در متن این سکوت هولآورِ تحمیلی، نه جانِ اسیر در بند، نه جوان، نه نوجوان، نه کودک، از گزند ارادهی صاحبات قدرت به تضمین بقای خویش به هر قیمتی که شده ایمن نیست. صرفاً تا نمونههایی داده باشیم، مشتی نمونهی خروار، فیالمجلس میدانیم امیرحسین بریمانی (نویسنده و روزنامهنگار) در زندان فشافویه گرفتارست، کاوه و یاشار دارالشفا، و رضا خندان مهابادی، نویسندهی در بند و عضو کانون را به زندان بدنام رجاییشهر منتقل کردهاند. و در پس آن زندانِ در آتش سوخته و غرق در گلوله و انفجار نیز دوستان نویسندهای نظیر آتفه چهارمحالیان، کیوان مهتدی، ندا ناجی و نازنین محمدنژاد، کیوان باژن، آرش صادقی در وضعیّتی به سر میبرند که هیچ جزئیات و مختصات آن بر ما، اعضای جامعهی ادبی، معلوم نیست و الهه محمدی و نیلوفر حامدی، روزنامهنگارانی که بهخاطر گفتن حقیقت دربارهی چگونگی فاجعهی قتل مهسا امینی در بندند. در کنار اینها، ژینا مدرس گرجی، فعال اجتماعی و کتابدار در سنندج، ریزان احمدی، شاعر، مترجم، و فعال حقوق زنان، سید نوید سید علی اکبر، نویسندهی شناختهشدهی حوزهی ادبیات کودک، بنفشه کمالی، ویراستار و دانشآموختهی ادبیات از دانشگاه یزد، فرشید قربانپور، مدیر کتابفروشی مجازی سورن، منصوره موسوی، نویسنده و پژوهشگر مطالعات زنان بازداشتشده در مشهد، کرمالله سلیمانی، نویسنده، نمایشنویس و کارگردان تئاتر، بازداشتشده در گچساران، مژگان کاوسی، پژوهشگر، مترجم، و زندانی سیاسی سابق که در نوشهر بازداشت شدهست، محمد خانی، مترجم و فعال مدنی (که از طریق گزارشهای وکیلاش اخبار بسیار نگرانکنندهای دربارهی جان تیرخورده و در خطر او مخابره میشود)، خسرو صادقی بروجنی، مترجم (که گویا با تمام مرخصی پیش از فاجعه به اوین بازگشذته بود)، و بهروز یاسمی، شاعر، ماندانا صادقی، روزنامهنگار آبادانی و رضا محمدی، همسر شاعر و نویسندهی او، پوران ناظمی، نویسنده، محمد زارعی، نویسنده و نمایشنامهنویس، همه در زندان به سر میبرند. و یقیناً فهرست اسامی در همین حد و حدود نیست و تکمیل آن به حداقلهایی نیاز دارد که نظر به این اوضاع اسفبار و ویرانگر، در انسداد نزدیک به کامل و دایمیِ اینترنت در ایران و عدمشفافیت عمدیای که حاکمیت بر کلیت فضا تحمیل کرده، نمیتوان عجالتاً به گستردگیِ واقعیِ دامنهی بازداشت غیرقانونی نویسندگان و دیگر فعالان حوزهی نوشتن راه برد.
ما در صدر تا ذیل حاکمیت دیگر چیزی نمیبینیم و نمییابیم که بخواهیم دستمایهی گفتگو کنیم. بنابراین، اول از همه خطاب به مردم شریف و مبارز و حادثهآفرین ایران که این روزها شمایل آزادی جهانی شدهاند و نیز سپس به همصنفهای خود در هرجای جهان که هستند صریحاً اعلام میکنیم که ما امضاکنندگان این بیانیه و اعضای جامعهی ادبی که اوج رفتارهای سرکوبگرانه و مالامال از ستم و بیداد و خشونت در این نظام را سالیان به رأیالعین دیدهایم و امروز هم با دیدگانی ناباور، شاهد شدت بیسابقهی آن علیه جامعهی مدنی هستیم، جان یاران در بند خود را در هر شهر و استانی که گرفتار آمدهاند در خطر جدی میبینیم و ضمن خواستاریِ آزادی بیقیدوشرط و فوری همهی همقلمان، حکومت را در هر اتفاقی که برای هریک از اعضای جامعهی ادبی رخ دهد، مستقیماً مسئول خواهیم دانست.
پسنوشت: شایان ذکرست که فهرست اسامی نویسندگان و روزنامهنگاران در بند، از زمان نگار اولیهی این بیانیه، مدام افزایش یافته و تا زمان انتشار آن ادامه داشتهست، و همانطور که در بیانیه قید شد، این نگرانی شامل یاران نویسندهای که پیش از این در بند شدهاند هم میشود، چراکه تغییرات بحرانی روزمره در شرایط کشور و اخبار فجیعی که از برخی زندانها میرسد این نگرانی را صدچندان میکند. بنابراین، فهرستی را که میدانیم در آن سهواً و بهخاطر اختلال در اطلاعرسانی آزادانه از قلم افتادهاند در ادامه میآوریم تا مردم ما بدانند بر جامعهی فرهنگی و ادبی چهها رفته و میرود: اسامی نویسندهها و روزنامهنگاران آسیبدیده: