در آغاز اعتراضات چند روزه معلمان روز شنبه ۹ و یکشنبه ۱۰ بهمن ماه ، ده ها هزار معلم دستکم در ۲۰۰ شهر و منطقه و ناحیه برای پیگیری مطالباتشان دست از کار کشیدند و در دفاتر مدارس دست به تحصن زدند. اعتراضات معلمان وسیع و مداوم است. معلمان خواهان رفع تبعیض و بیعدالتی، افزایش حقوق، اجرای قانون رتبه بندی مشاغل، اجرای همسان سازی بازنشستگی، آزادی معلمان زندانی و خاتمه دادن به بازداشت معلمان و پرونده سازی برای فعالین صنفی و همچنین آموزش رایگان برای دانشآموزان هستند.
یکی از دلایل بر دوام بودن این اعتراضات و سراسری بودن آنها این است که معلمان تشکل سراسری دارند. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان که در شهرها و نواحی مختلف کانون هایی را دارد ،موفق شده است که معلمان را علیرغم کارشکنی های دولت و نیروهای امنیتی ، متحد و متشکل کند. آنچه که در این اعتراضات تبلور پیدا می کند ثمره اتحاد و تشکل سراسری معلمان است که طبعا می تواند برای بخش های دیگر جامعه نیز الگو باشد.
مسئله بعد طرح خواستهایی است که کل جامعه را نمایندگی می کند. خواستهایی مثل آموزش رایگان و مخالفت با خصوصی سازی مدارس. طرح این خواستها دانش آموزان و والدین را با معلمان همراه کرده است. در چتر یک بسیج و حمایت عمومی قدرت ضربه زدن رژیم به معلمان کاهش می یابد.
معلمان فقط برای خودشان نمی جنگند، پرچم خواستهایی را بدست دارند که به همه ما مربوط است. وسیعا از آنها حمایت کنیم.