بزرگترین شرکتهای اینترنتی دنیا به اعتراضها علیه فسخ احتمالی “بیطرفی اینترنت” که از سوی آمریکا پیشنهاد شده، پیوستهاند.
از شبکههای اجتماعی و فروشگاههای اینترنتی گرفته تا سرویسهای دوستیابی و سایتهای پورنوگرافی، همه میخواهند با نمایش پیامهای اعتراضی و برنامههایی دیگر حساسیت مردم آمریکا را نسبت به این مساله جلب کنند.
بیطرفی اینترنت به معنای آن است که ارائهدهندگان اینترنت باید با همه اطلاعاتی که از طریق خطوطشان منتقل میشود به شکلی بیطرفانه برخورد کنند و نمیتوانند بسته به محتوا، کاربر، وبسایت و یا شکل اتصال به اینترنت، در انتقال بخشهای مختلف اطلاعات تبعیض قایل شوند.
نتیجه اصل بیطرفی اینترنت این است که شرکتهای ارائهدهنده نمیتوانند سرعت دسترسی کاربران به اطلاعات را بنا به ملاحظات تجاری خودشان تغییر بدهند.
در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما کمیسیون فدرال ارتباطات حکم داد که شرکتهای اینترنتی موظف به رعایت بیطرفی هستند. اما همین کمیسیون به تازگی تصمیم به فسخ تصمیم قبلی خود گرفت.
شرکتهایی مثل فیسبوک، آمازون، توییتر و پورنهاب با فسخ بیطرفی اینترنت مخالف هستند و میگویند تبعیض در سرعت به ضرر کاربران است و جلوی خلاقیت و نوآوری را میگیرد.
شان ویتکا، وکیل مرتبط با کارزار حمایت از بیطرفی اینترنت میگوید این اصل مانع از این میشود که شرکتهای بزرگ ارائه اینترنت بتوانند برندگان و بازندگان اینترنت را تعیین کنند.
او میگوید اگر محتوای شرکتهای نوپا با سرعتی مشابه شرکتهای عمده کنونی در دسترس نباشد، دیگر نمیتوان به شکلگیری پدیدههای جدیدی مثل گوگل و فیسبوک فکر کرد.
بیطرفی اینترنتی چیست؟جین ویکفیلد، بیبیسی
هرکسی که تابحال با حسرت به واگنهای درجه یک قطارهای شلوغ بین شهری نگاه کرده، و از خود پرسیده باشد که چرا عده اندکی باید در راحتی و آرامش سفر کنند در حالی که بقیه در ازدحام واگنهای دیگر چپیده اند، شناخت ابتدایی خوبی از مفهوم بیطرفی اینترنتی دارد.
در قطار، بیطرفی اینترنتی با همه مسافران (یا همان دادهها) به یک شکل برخورد میشود و هیچ واگنی ویژه افراد ثروتمندتر وجود ندارد. سابقه این اصل دیرینه که تبادل اطلاعات در شبکه باید با رعایت برابری انجام شود به همان ابتدای آغاز به کار اینترنت بازمیگردد و برای بسیاری تجلی کل اصول اخلاقی لازم برای یک اینترنت باز و رها از کنترل شرکتهاست.
طرفداران بیطرفی اینترنتی میگویند که شرکتهای ارائه دهنده خدمات اینترنتی که مجاری لازم برای انتقال محتوا را فراهم میکنند، تنها باید شبکه را بگردانند و نباید در مورد نحوه جریان اطلاعات به مصرف کنندگان و محتوای آن اظهار نظر کنند؛ البته مادام که قانون زیر پا گذاشته نشود. اما این شرکتها استدلال میکنند که طبقهبندی خدمات اینترنتی، یعنی فراهم کردن مسیری پرسرعت برای کسانی که آماده پرداخت مبلغ بیشتری هستند، در جهان اینترنتی و تشنه اطلاعات امروز امری اجتناب ناپذیر است.بی بی سی