روزنه rowzane خبری – تحلیلی
مندرج در ژورنال شماره ۹۱۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
محسن رضایی، دبیر شورای‌عالی هماهنگی سران قوای جمهوری اسلامی، در واکنش به سقوط حکومت بشار اسد گفت: “این حادثه نشان می‌دهد که ما باید روی پای خود بایستیم. به هیچ‌کس نمی‌توانیم اعتماد کنیم.”
مدت‌ها بود سران حکومت اسلامی در بلبشویی که خصوصاً بعد از شکست آمریکا در عراق و به قدرت رسیدن جریانات اسلامی در آن کشور پیش‌آمده بود احساس قدرتمندی می‌کردند و این احساس قدرت نیز بی‌دلیل نبود.
جریان قوی تروریستی حشدالشعبی و دیگر نیروهای مسلح وابسته به جمهوری اسلامی در عراق؛ حضور قدرتمند نیروی مسلح حوثی‌ها در یمن؛ وجود حماس در غزه؛ قدر قدرتی حزب‌الله به‌عنوان بزرگ‌ترین سازمان مسلح غیردولتی جهان در لبنان و خلاصه اتحاد و هم‌سنگری دولت بشار اسد با جمهوری اسلامی، دلیل چنین احساس غرور و قدرتی بود که باعث می‌شد جمهوری اسلامی نقش پر رنگی در معادلات منطقه داشته باشد. شکست سهمگین نیروهای نیابتی و نابودی برق‌آسای دولت بشار اسد، رؤیای بزرگ‌ترین قدرت منطقه بودن رژیم را دود کرد و به هوا فرستاد.
تحت این شرایط سیاسی است که محسن رضایی حقیقت عریانی که در بالای حکومت اسلامی چرخ می‌زند را اعتراف می‌کند. احساس واقعی بی‌کسی و تنهایی آن جمع‌بندی‌ای حقیقی است که سران جمهوری اسلامی به آن رسیده‌اند.
دیگر حلقه‌ای از مدافعان و هم‌پیمانان و دوستان حال و آینده‌ای برای جمهوری اسلامی باقی نمانده است. معلوم شده است کاری از روسیه هم بر نمی‌آید. فقط یک رژیم متشتت در محاصره مردمی که شیپور انقلاب را پشت بیت رهبری به صدا درآورده‌اند به جا مانده است.
جامعه ایران این احساس تنهایی سران رژیم را می‌بیند و با روحیه جنگنده‌ای که دارد از این فرصت برای واردآوردن ضربه نهایی؛ ضربه سرنگونی به جمهوری اسلامی استفاده می‌کند. انقلاب در ایران بی شک در دور بعدیِ یورش خود به حکومت از موقعیت به‌مراتب بهتری در جهان برخوردار خواهد شد. انقلاب در ایران با تکیه بر ضعف شدیدتر حکومت ضربات سخت‌تر و برق‌آساتری را به جمهوری اسلامی وارد خواهد کرد.
تنهایی سران حکومت، بستری است که ما مردم “همه با هم”، به تعداد دست‌های همه مردم ایران، کار رژیم را یکسره کنیم. آزادی، برابری، رفاه و خوشبختی در انتظار مردمی است که بر ویرانه حکومت جانیان اسلامی یک حکومت انسانی بنا می‌کنند.
