مندرج در ژورنال شماره ۹۳۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل با “ابراز نگرانی از افزایش اعدامها” در ایران گفت که جمهوری اسلامی در سال گذشته میلادی دستکم ۹۰۱ نفر را اعدام کرده است. بیشتر این موارد مربوط به مواد مخدر بوده و معترضین سال ۱۴۰۱ نیز در میان اعدامشدگان سال گذشته هستند.
خبر دوم: سایت حقوق بشر هرانا اعلام کرده است که دستکم ۵۴ زندانی با اتهامات سیاسی یا امنیتی زیر حکم اعدام هستند. اتهام عمده آنها “بغی” است که واژه قضایی اسلامی برای “شورش مسلحانه” یا “قیام علیه حکومت” است!
یکی از مصداقهای اتهام “بغی، کولبرانی هستند که در سرما و گرما بارهای سنگین حمل میکنند تا لقمه نانی برای زندهماندن تهیه کنند و تعداد زیادی از آنها توسط قاچاقچیان حاکم در ایران کشتار میشوند! یکی دیگر از مصداقها پخشان عزیزی است که بهخاطر فعالیتهای بشردوستانه در اردوگاههای آوارگان تهاجم داعش در شمال شرق سوریه به جرم “بغی” به اعدام محکوم شده است.
حکومت اسلامی حتی اگر در دهه شصت هزاران زندانی را قتلعام نمیکرد؛ حتی اگر در هر خیزش مردم علیه حکومت تعداد زیادی را به گلوله نمیبست؛ حتی اگر هواپیمای مسافربری را به موشک نمیبست؛ حتی اگر به چشمان معترضین شلیک نمیکرد؛ حتی اگر به دانشآموزان معترض حمله شیمیایی نمیکرد و دهها جنایت دیگر را مرتکب نمیشد، همین اعدام قریب ۱۰۰۰ انسان فقط در یک سال، برای محاکمه سران حکومت اسلامی به جرم جنایت علیه بشریت کافی بود!
حکومت اسلامی قبلاً از طرف نهادهای بینالمللی از جمله دیدهبان حقوق بشر به جنایت علیه بشریت محکوم شده است. این مهم است اما فقط محکومیت جنایتکاران حاکم در ایران کافی نیست. حتی گرفتن جان فقط یک انسان جنایت است چه برسد به اینکه فقط در یک سال جان و زندگی نزدیک هزار انسان، هزار مادر یا پدر، هزار فرزند، هزار همسر یا دوست یا همکار و همکلاسی توسط مشتی سایکوپت آدمخوار اسلامی نابود شوند!
باید تلاش کنیم هر نهاد مدافع حقوق بشر، هر نهاد مخالف اعدام، هر نهاد مدعی احترام به زندگی انسانها با مردم ایران که برای نابودی حکومت اعدام بهپاخاستهاند، با جنبش علیه اعدام در ایران، با کارزار “سهشنبههای نه به اعدام” که زندانیان سیاسی در قریب ۳۰ زندان پیش میبرند اعلام همبستگی کنند و خواهان محاکمه سران حکومت در دادگاههای بینالمللی شوند.