مندرج در ژورنال شماره ۸۷۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت اسلامی میگوید برای برطرفشدن نیازهای دفاعی کشور باید ۲۰۰ درصدی به بودجه نظامی کشور اضافه شود. او گفت: “گاهی اوقات تصور میشود که باید تمام بودجه را صرف مردم کنیم و اینگونه القا میشود که هرچه بیشتر به مردم پول داده شود، وضعیت بهتری خواهیم داشت.”
در این کشور هر روز و ساعت اعتراضی نسبت به فقر و گرانی و فلاکت اقتصادی سازمان داده میشود و چهره ایران با اعتراض و اعتصاب و مبارزه برای معیشت بازشناخته میشود. در ایران صندوقهای بازنشستگی یکی پس از دیگر غارت شده و ورشکسته میشوند؛ حقوقها بطور وحشتناکی زیر چندین برابر خط فقر است و بخش وسیعی از مزدبگیران کارهای دو شیفه انجام میدهند تا نان شبشان را تامین کنند و اگر خیلی خوشبخت باشند بتواند هزینه مسکن را که سر به فلک میزند مقداری تامین کنند. در ایران مردم هر چه بیشتر کار میکنند کمتر از حق زندگیکردن برخوردار میشوند. در عوض رژیم در تلاش برای سرنگوننشدن مدام بر بودجه نظامی میافزاید.
شناخت از ماهیت این رژیم در شعارهای اعتراضی و اعتصابات بازتاب روشنی یافته است. مردم میدانند پول هست اما به جیب یکمشت متتخور اسلامی سرازیر میشود و سر از حساب آقازادهها و مراکز ترویج خرافه در میآورد. مردم میبینند میلیاردها دلار صرف گسترش عدوات جنگی میشود تا موشک بالستیک و پهپاد و… تهیه کرده و به اینجاوآنجا شلیک کنند و به دست نیروهای ضد بشر نیابتی خود برسانند.
حالا هم بهانه جدید، این فضای جنگی است که رژیم در شیپور آن میدمد. رژیم از این فضا سود میبرد تا باز هم سفره مردم را خالیتر کند و به این منظور قرار است ۲۰۰ درصد بر بودجه سرسامآور تا کنونی خود بیفزاید. در جواب به این رژیم فقر و فلاکت عمومی باید بیش از همیشه بر شعارهای مشترک اجتماعی همه مردم تأکید گذاشته شود. “جنگافروزی را رها کن، فکری به حال ما کن”، یکی از این شعارها است. باید با وسیعترین شکل ممکن همه مردم را درگیر مبارزه بر سر معیشت و رفاه عمومی کرد. همه شهروندان جامعه در ایران در این مبارزه عمومی برای زندگی انسانی ذینفعاند. دستهای بیشتری باید به هم داده شود.