نشریه ژورنال شماره ۱۱۰۲ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
“با اخراج اجباری اتباع افغانی، تهران به مشکل پاکبان و نظافت شهر برخورده!” ناصر امانی عضو شورای شهر تهران اعلام کرد: “اخیراً با بازگرداندن اتباع با مشکل کاهش شدید نیروی پاکبان مواجه شدهایم. اگر این روند ادامه یابد، نظافت شهر با بحران جدی مواجه خواهد شد.”
او در ادامه میگوید: “در یک منطقه پیمانکار ۱۸۵ نیرو داشته که الان تنها ۳۵ نفر نیرو باقیمانده، ۳۰ نفر از این افراد باز هم اتباع هستند و وضعیت نظافت مناسب نیست؛ شهرداری تهران برای جذب پاکبان فراخوان زده، اما در یک ناحیه فقط یک ایرانی مراجعه کرده است.”
چه خبری بهتر از این میتواند ادعاهای فاشیستهای اسلامی ایران و اپوزیسیون راست رژیم مانند سلطنتطلبها را سکه یک پول کند؟ چه چیزی میتواند روشنتر از این نشان دهد که حمله به افغانستانیها، اخراج و دربهدر کردن آنها حمله مستقیم به کل جامعه است؟
چهار دهه از توان و انرژی و زندگی میلیونها افغانستانی برای تأمین نیروی کار ارزانتر برای سختترین مشاغل در ایران استفاده شده و میشود و دست آخر آنچه نصیب این خیل عظیم انسانهای شریف شده است مشتی اراجیف و تبلیغات فاشیستی در جهت مهندسیکردن یک تصویر تبه کاران از این مردمان زحمتکش است. تمام تلاش روزنامهها و دستگاههای تبلیغی رژیم اسلامی در چند دهه گذشته این بوده است که هر بزهکاری ریزودرشت را به مهاجرین افغانستانی نسبت بدهند و هرگز از سهم آنان در تولید ثروت اجتماعی کلامی به میان نیاورند.
سالها وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی را بر گردن این محرومترین بخش جامعه انداختند تا نقش دزدسالارانه و چپاولگرانه خود را لاپوشانی کنند. واقعیتهای سیاسی و اقتصادی ایران بی شک نقش واقعی و پُر اهمیت کارگران و زحمتکشان افغانستانی در ایران را واضحتر از این نشان خواهد داد. اما در این شرایط خطیر وظیفه تک – تک ما دفاع از زندگی و کرامت انسانی این مردمان شریف است. در مقابل تعرض رژیم و اخراج افغانستانیها باید به هر شکلی اعتراض کرد.
مسئله فقط این نیست که این انسانهای زحمتکش فقط به دلیل تأثیری که بر تولید یا رفاه عمومی جامعه میگذارند باید مورد حمایت بیدریغ قرار بگیرند. دفاع از همه حقوق اجتماعی مهاجرین افغانستانی در ایران، دفاع بیقیدوشرط از کرامت و هویت انسانی است.