روزنه rowzane خبری – تحلیلی
مندرج در ژورنال شماره ۸۷۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
براساس برآوردهای صندوق جهانی پول، اقتصاد ایران تا پنج سال آینده به تدریج ضعیف‌تر خواهد شد و از تمام کشورهای خاورمیانه به جز چند کشور جنگ‌زده و در وضعیت بحرانی شدید دیگر نظیر افغانستان، تونس، لیبی، فلسطین و لبنان با کمترین رشد اقتصادی روبرو خواهد بود.
این اقتصاد ادامه سیاست جمهوری اسلامی در ایران و جهان است؛ ادامه سیاست مرگ بر آمریکا و شیطان بزرگ و اقتصاد به دریا ریختن اسرائیل. این اقتصاد ادامه تجهیز و فعال نگهداشتن تروریست‌های منطقه‌ای وابسته به حکومت است. اقتصاد در این حکومت یعنی هر کس که زورش بیشتر می‌رسد بیشتر بدزدد و به نهادهایی “فرهنگی” – اسلامی و وابسته به سران جمهوری اسلامی بصورت نجومی پول پرداخت شود. این اقتصاد یعنی مفت و مجانی سند مرغوب‌ترین زمین‌ها را به نام امام‌جمعه‌هایی مثل صدیقی زدن و در عوض دست “آفتابه‌دزد” را قطع کردن است. این اقتصادی فقط در خدمت حفظ بقای حکومت است. اقتصادی در خدمت چپاول و غارت ته مانده زندگی مردم.
با این وضعیت رژیم واقعاً به بن‌بست رسیده است. راهی برای ترمیم آن سیاست که می‌خواست باتکیه‌بر آن جنبش اسلام سیاسی در جهان به یک قدرت قابل‌اعتنا تبدیل شود ندارد. نمی‌تواند دست از شعار توخالی شیطان بزرگ بردارد و نمی‌تواند بدون اقتصاد درهم‌تنیده جهانی به عمر خود ادامه بدهد. پس‌کشیدن از هر شعار اساسی که هویت رژیم را ساخته است باعث پیشروی بیشتر مردم می‌شود.
در این اوضاع یک فاکتور دیگر جلوی رژیم قد علم کرده است. اعتراضات معیشتی رو به گسترش که کل رژیم را به چالش می‌کشد و رگ حیات جمهوری اسلامی را می‌فشارد. این اعتراضات باید گسترده‌تر شود و طیف‌های هر چه بیشتری از مردم را در بر بگیرد. ایران کشوری ثروتمند است و همه مردم می‌توانند در این کشور در رفاه زندگی کنند. باید قدرت را از دست سرمایه‌داران بیرون کشید و همه دارایی‌های اجتماعی را صرف زندگی همه شهروندان کرد.
جنبش برای معیشت انسانی بخش جدایی‌ناپذیر انقلاب زن زندگی آزادی است؛ جنبش همه شهروندان علیه بربریت و فقر و علیه دیکتاتوری که زندگی مردم را در چنبره خود می‌فشارد. اقتصادی که در سایه جمهوری اسلامی درهم‌شکسته تنها با انقلاب اجتماعی شکوفا می‌شود و در خدمت مردم قرار می‌گیرد.
