نشریه ژورنال شماره ۱۰۹۰ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
یکی از ساکنان فلکه اول گوهردشت با انتشار یک کلیپ در شبکههای اجتماعی میگوید: “هر روز از ساعت یک تا سه بعدازظهر برق نداریم. از پریروز، آب هم از ساعت یک قطع میشود و حتی امروز تا ۹ شب آب این منطقه وصل نشد.”
جمهوری اسلامی هنوز فکر میکند با نمایش مسخره تشنگی امام حسین و یارانش میتواند دلی از میانِ دلها بدست بیاورد. جواب این را از مردم گرفته است که هر چیز بویی از دین و مذهب و اسلام بدهد حال مردم را بهشدت خراب میکند. تمام طول حیات اسلام در ایران و داستان امام حسین و آن ۷۲ یارش همواره منبع شیره مالیدن بر سر مردم بوده است. اما حالا چه؟
وقتی در کشوری که روی دریایی از منابع طبیعی نشسته است و حتی آفتاب ۳۰۰ روزهاش در سال میتواند بزرگترین منبع تولید انرژی باشد، مردم در چنین فلاکتی زندگی میکنند. آنگاه همین مردم نه فقط حکومت دینی که شیادی دین را هم به عینه به چشم میبینند و بیشتر از هر روشنگریِ علمی و فلسفی، از دین شناخت پیدا میکنند. شناخت سیاسی و زمینی دین عمیقاً در دل جامعه نفوذ کرده است و میرود که به عمر این مغزشویی برای همیشه در ایران پایان دهد.
آب و برق و گاز قطع میشود، اما حساب بانکی سران حکومت و وابستگان این رژیم منظماً انباشتهتر میشود. مردم در فقر غوطهورند، اما خامنهای و صفی از سران حکومت به بزرگترین میلیاردرها تبدیل میشوند.
به قول یک شهروند: “دستگاههای اکسیژن بیماران هنگام قطع برق از کار میافتد”. این وضعیتی وحشتناک است و قابل ادامه نخواهد بود. موقعیت طوری نیست که گشایشی بینالمللی به نفع حکومت صورت بگیرد و شرایط اقتصادی ایران عادی شود. این باتلاقی که رژیم ساخته است خشکشدنی نیست و همین وضعیت تنها یک انتخاب در برابر مردم گذاشته است. فشاردادن دگمه قرمز انقلاب.