روزنه rowzane خبری – تحلیلی
ایلنا:انتقاد فعالان صنفی پرستاران از عدم اجرای قانون تعرفه‌گذاری/چرا رضایتمندی جامعه 200 هزارنفری پرستاری بی‌اهمیت است؟.
فعالان صنفی پرستاران از عدم توجه به مطالبات خود و اجرایی نشدن قانون تعرفه‌گذاری، علیرغم گذشت یازده سال از تصویب آن انتقاد دارند.
از مهمترین مطالبات جامعه پرستاری اجرای «قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری» است. قانونی که علیرغم گذشت یازده سال از تصویب، به بهانه کمبود بودجه بر زمین مانده و اجرایی نشده‌است.
فعالان صنفی پرستاری مدعی هستند در همین بازه زمانی، تعرفه خدمات پزشکی بارها افزایش یافته و به‌‌نظر می‌رسد کمبود بودجه در دولت و بخش خصوصی، قرار نیست شامل آنهایی شود که از «رانت» و حمایت‌های ویژه بهره‌مندند و این کمبودها فقط نصیب پرستاران شده‌است.
سیدجواد توکلی (فعال صنفی پرستاری و عضو هیت مدیره نظام پرستاری مشهد) در ارتباط با این مساله با اشاره به درخواست پزشکان برای افزایش تعرفه‌ها گفت: خبر خیلی عادی و معمولی در رسانه ها منعکس می‌شود؛ پزشکان از طریق سازمان نظام پزشکی به وزارت بهداشت اعلام کرده‌اند که در سال ۹۷ تعرفه‌هایشان باید حداقل ۱۰ درصد افزایش یابد و اگر این اتفاق نیفتد، خدمات پزشکی با مشکلاتی از قبیل تعطیلی یا ورشکستگی مواجه خواهد شد.
وی ادامه داد: در فاز سوم طرح تحول سلامت در سال ۹۳ به دلایل متعدد، تعرفه‌های پزشکی بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ درصد و به‌طور میانگین ۲.۵ برابر افزایش یافت و از آن سال همواره سالانه هم ۱۰ در صد دیگر به این تعرفه‌ها افزوده می‌شود. با یک حساب سرانگشتی افزایش ۱۰ درصدی تعرفه‌های پزشکی امسال حداقل ۲۵۰۰ میلیارد تومان بودجه به خود اختصاص خواهد داد.
توکلی در تکمیل موضوع گفت: حال با یک مقایسه‌ی کوچک همه چیز روشن می‌شود؛ اجرای قانون تعرفه‌گذاری پرستاری تنها به ۱۰۰۰ میلیارد تومان بودجه نیاز دارد و موجب رضایتمندی جمعیت حداقل ۲۰۰ هزار نفری پرستاری و بیماران می‌شود و تعرفه‌های پزشکی با بودجه‌ی ۲.۵ برابری موجب رضایت جمعیت ۳۰ تا ۴۰ هزار نفری می‌شود.
به گفته او، در جایی که در تمام همایش‌ها و سخنرانی‌ها، مسئولان و مقاماتِ وزارت بهداشت، پزشکی و پرستاری را دو بال توامان و یاران یکدیگر در یک تیم می‌دانند که در کنار هم در روند بهبودی بیماری نقش دارند، این سوال مطرح می‌شود که چرا قانون تعرفه‌گذاری پرستاری با گذشت ۱۱ سال از تصویب آن، همچنان بدون اجرا باقی می‌ماند اما تعرفه‌های پزشکی هر ساله در حال افزایش است.
وی در پایان افزود: سازمان نظام پزشکی و پزشکان محترم که شامل مجریان پست‌های اجرایی در وزارتخانه بهداشت و درمان هم هستند چرا از خود نمی‌پرسند که چگونه است که همواره در ادعا بر نقش پر رنگ پرستاری، تاکید دارند اما در عمل هیچ گامی در جهت رضایتمتدی جامعه‌ی ۲۰۰ هزار نفری پرستاری که با نجابت تمام در حال خدمت رسانی به بیماران و مردم ایران هستند، برداشته نمی‌شود و حتی قوانین مصوب اجرا نمی‌شود؟ در اینجا نقش شورای عالی بیمه و نگاه دوگانه‌ی اختصاص‌دهندگان بودجه‌های سلامت به خوبی معلوم می‌شود و این تردید پررنگ می‌شود که آقایان اهل لابی‌گری‌اند یا اهل اجرای قانون؟
