ایلنا، مدتی است که کارگران صنایع نفت و گاز نسبت به شرایط شغلی خود معترض هستند؛ یکی از کلونیهای اصلی کارگران نفتی، بندر امام و ماهشهر است که پتروشیمیها و صنایع نفتی بسیاری در این منطقه وجود دارد. کارگران پیمانکاری این واحدهای نفتی، بیش از هر چیز به تبعیض و قراردادهای پیمانکاری معترضند و این در حالیست که مناطق نفتی کشور به عنوان مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، خارج از شمول قانون کار هستند.
محمد صالحیپور باورصاد (دبیر اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی بندر امام و ماهشهر) در ارتباط با اعتراضات و نارضایتیهای این کارگران میگوید: سوال اینجاست که چرا ماهشهر این حیاتیترین قطب صنعت کشور، کانون اعتراضات است و گاهاً این اعتراضات به معضلات اجتماعی و امنیتی بدل میشود؛ در حالی تقریبا همه روزه صدای اعتراض عدهای از کارگران شرکتهای مختلف در شهرستان ماهشهر را میشنویم که به عنوان یک فعال صنفی و فردی آشنا به قوانین، میتوانم به صراحت و قاطعیت بگویم که در اغلب موارد مطالبات کارگران بر اساس قانون و به حق است اما متاسفانه نوع عملکرد مدیران و نهادهای مربوطه حتی نماینده مجلس شهر به گونهای است که جامعه کارگری هیچ گوش شنوایی برای شنیدن مشکلات و مطالبات خود ندارد.
صالحیپور باورصاد اضافه میکند: در طی زمان کارگران به تجربه متوجه شدند تا مطالبات خود را به صورت تجمع پیگیری نکنند کسی به آنها اهمیت نخواهد داد؛ متاسفانه اعتراضات هم اغلب به نتیجه مطلوب نمیرسد؛ معمولاً در آخر چند کارگر نقره داغ میشوند تا مسئولیت شکل گیری تجمع به گردن آنها بیفتد نه مدیرانی که با عدم اجرای صحیح قوانین، باعث بروز مشکلات بسیار شدهاند.
او ادامه میدهد: همین الان روزهاست که نیروهای پیمانکار پتروشیمی رازی و پتروشیمی کارون دست به تجمع زدهاند و دلیل آن را به اختصار میتوان خلف وعدههای صورتجلسه شدهی مدیران عنوان کرد؛ ماه گذشته نیز نیروهای پیمانکار هلدینگ خلیج فارس جلوی سازمان منطقه ویژه و نفرات شرکتها در بندر امام تجمع کردند.