روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۱۰۳ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
جلال ملکی، سخنگوی سازمان آتش‌نشانی گفت: “دود آسمان جنوب‌غرب تهران در احمدآباد مستوفی، ناشی از آتش‌گرفتن لاستیک و ضایعات است.”
بعد از آتش‌بس در جنگ ۱۲ روزه شاهد به هوا برخاستن دود در شهرهای مختلف ایران هستیم. دست چه کسی در کار است، رسماً تا این لحظه دولتی؛ جریانی یا گروهی مسئولیتش را به گردن نگرفته است. می‌گویند این کار اسرائیل است. اما دولت اسرائیل کلامی دراین‌رابطه بر زبان نمی‌آورد. نه تکذیب می‌کند نه تأیید. آیا ممکن است همچون مسموم‌کردن دانش‌آموزان بعد از کم‌شدن اعتراضات خیابانی در جریان انقلاب زن زندگی آزادی، کار خودِ رژیم باشد. در نگاه اول این‌طور به نظر می‌رسد که این دیوانگی خواهد بود اگر دست حکومت در این دود باران‌ها در کار باشد. اما آیا نمی‌تواند مردم را بجای سازمان‌دادن اعتراضات و اعتصابات خیابانی و بجای بسیج‌کردن نیروی هر چه بیشتر به‌منظور سازمان‌دادن مبارزه اجتماعی سرگرم این کند تا بفهمند دست چه کسانی پشت این اجرا پنهان است؟
یا نمی‌تواند زمینه‌ساز این باشد که گشت‌های مسلح و ایست‌های بازرسی بیشتر در خیابان‌ها مستقر شوند. آیا نمی‌تواند فشاری به جامعه باشد که در صورت به خیابان آمدن و طرح مطالبات رفاهی، قرارگرفتن در کنار “دولت‌های متخاصم” است؟
هر چه باشد. این دود به چشم مردم می‌رود. نه عملی مبارزاتی است، نه دردی از کسی درمان می‌کند، نه حتی نشان می‌دهد جمهوری اسلامی کنترل اوضاع از دستش خارج شده است. کنترل اوضاع در جایی دیگر است که از دست رژیم خارج شده است. اعتراض مردم به بی‌آبی و بی‌برقی، اعتراضات به گرانی‌ها، اعتراض به حجاب ارتجاعی اسلامی، مقابله فرهنگی مردمی علیه فرهنگ منحط و ارتجاعی اسلامی و ده‌ها و صدها اعتراض آشکار و پنهان دیگر نشان می‌دهد نبض مبارزه کجا می‌زند.
با گسترش این اعتراضات و با بسیج نیروی هر چه بیشتر جمهوری اسلامی را با مبارزه بی‌امانمان در هم بشکنیم. بجای دود، آتش به جان حکومت بیفکنیم!
