روزنه rowzane خبری – تحلیلی
کیوان جاوید
سارا قاسمی فعال اجتماعی ساکنان بندرعباس به وب سایت حکومتی رکنا گفته است: “خانواده‌های قربانیان انفجار در اسکله رجایی در بندرعباس بی پناه مانده‌اند.”
سارا به نقل از بستگان یکی از مفقودان می‌گوید: “حدود ۳۰ تا ۴۰ خانواده به‌دنبال جنازه عزیزانشان آمده بودند. بسیاری از این افراد فاقد شناسنامه و مدارک هویتی‌اند و عمدتاً از بلوچستان آمده و به‌صورت غیررسمی در این بندر کار می‌کرده‌اند.
قوه قضاییه جمهوری اسلامی هم بیکار ننشسته است. حسن عبدلیان‌پور، رییس مرکز خدمات قوه قضاییه از ارائه وکالت رایگان به مصدومان انفجار بندر رجایی خبر داد و گفت: “وکالت این افراد را به‌صورت رایگان می‌پذیریم تا بدون دغدغه حقوقی فقط بر درمان خود تمرکز کنند.”
انفجار در بندر رجایی تجسم انفجار واقعی در زندگی همه مردم ایران است. تجسم بی حقوقی همه جامعه که در عین شناسنامه‌دار بودن از منظر قاتلان حاکم بی‌هویت و بی حقوق کامل‌اند. این ادامه انفجاری است که هر روز در جامعه، زندگی مردم را به آتش می‌کشد و موجب مرگ‌های بی‌شمار و خانه‌خرابی‌های غیر قابل شمارشی است. اما در مرحله نخست که مربوط به شناسایی جان‌باختگان فاجعه بندر رجایی است و همچنین حمایت مادی از بازماندگان این کشتار می‌توان فوراً دست بکار شد. منظور از دست بکار شدن همان قول و قرار پوچی نیست که قوه قضاییه رژیم داده است.
اول‌ازهمه مردم بندرعباس را به حمایت وسیع و علنی از خواست بازماندگان این فاجعه فرابخوانیم. عزاداری و همدردی با این خانواده‌ها باید و می‌تواند با حمایت علنی برای پیگیری مطالبات این عزیزان همراه باشد. شهر و منطقه را بسیج کنیم و این بسیج عمومی ممکن است. انعکاس هر غم اجتماعی که مسببش حکومت باشد باید در سازمانیافتگی علیه مسئولین این جنایت بازتاب پیدا کند. قوه قضاییه این خشم و انزجار عمومی را دیده و از آن وحشت‌زده است و قصد مهارش را دارد.
نباید گذاشت خواست و اعتراض بازماندگان این جنایت شامل مرور زمان بشود و در سایه انواع بدبختی‌ها و مصیبت‌هایی که بر سر مردم آوار می‌شود گم یا کم‌رنگ شود. اعتراض و تشکل و سازمانیافتگی می‌گوید که رژیم اسلامی چه امکاناتی در اختیار بازماندگان انفجار بندر رجایی می‌گذارد. هر شهروند یک وکیل‌مدافع این خانواده‌های داغدار باشد. یعنی تجسم خشم و مطالبه‌گری عمومی علیه جمهوری اسلامی.
