بازگشایی مدارس- بازگشت به مدرسه برای فرزندم امن است؟

باز گشایی مدارس سال ١٤٠٠ در شرایطی آغاز میشود که مردم در ایران عمیقترین شکاف طبفاتی را تجربه میکنند.
مساله آموزش و پرورش و بازگشایی مدارس گفتمان اجتماعی فعالی است که مورد توجه مردم و رسانه ها میباشد. باور مشترک در سطح سراسری در میان مردم بر محور؛ «مشکلات امروز آموزش و پرورش است، مسائلی که تقریباً برای همه واضح و آشکار است، مسائلی همچون؛ کوید ١٩ و ادامه تحصیل کودکان و ایمنی مدارس، کمبود معلم، افت کیفیت آموزش در مدارس، به حاشیه رفتن مدارس دولتی در میان انبوهی از مدارس خاص و غیردولتی، جذب معلمان توانمند، عدم مهارت‌آموزی در سیستم رسمی آموزشی مدارس و … »

کرونا واولین سوال برای والدین دانش آموزان

رشد سرسام آور ابتلا به کرونا و جان باختن روزانه صدها نفردر اثر ابتلا به کوید ١٩ بازگشایی مدارس و حضور کودکان در مدارس را به مشکل جدی والدین تبدیل کرده است. اولین سوال آنها این است آیا بازگشت به مدرسه برای فرزندم امن است؟ این سوال جدی است و دامنه نگرانی از نا امن بودن مدارس را همه گیر کرده است. به جرات میتوان گفت که این سوال نا امن بودن مدارس در ایران به نسبت سایر کشورهای دنیا بالاترین جایگاه را پیدا کرده است. در شرایطی که اکثر مردم بدلیل سیاست های حکومت و فتوای جنایتکارانه خامنه ای هنوز واکسن نزده و سیستم درمان جمهوری اسلامی نیز فاقد ساده ترین امکانات برای مداوای مردم است، در شرایطی که کوچکترین تمهیداتی برای واکسیناسیون معلمان و کارمندان و رانندگان اتوبوس های حمل و نقل دانش آموزان انجام نشده است، هیچکس تردیدی ندارد که جمهوری اسلامی ذره ای مراقب رعایت فاصله گذاری و غیره در مدارس نیست و برنامه نقشه مند و قابل اعتمادی ندارد. با توجه به اینها، علیرغم اینکه هم کودکان هم والدین آنها مشتاقند بار دیگر به مدرسه بروند اما همه بجای شادی از آغاز کار مدارس در نگرانی به سر میبرند.

افزایش شدید شکاف طبقاتی چالشی جدی برای والدین دانش آموزان

تامین هزینه تحصیل کودکان و جوانان در خانواده های کارگری و مزدبگیران، کار شاق و سختی شده است. در چند سال گذشته ترک تحصیل و کندن کودکان و نوجوانان از مدرسه در ابعادی وسیع ادامه دارد. فشار ادامه تحصیل نیز به مشکلات عدیده اقتصادی اکثریت مردم محروم افزوده است. افزایش روزمره و سرسام آور قیمت کالاهای مورد نیاز مردم، فقر و گرانی بیشتر بر متن فلاکت گسترده و سازمان یافته ای که حکومت اسلامی بر مردم تحمیل کرده است، بر زندگی توده مردم سنگینی میکند! بجای رایگان بودن تحصیل و یک وعده غذای گرم رایگان، هم شهریه میگیرند هم هزینه کتاب و لوازم التحریر را باید خانواده تهیه کند و هم ده جور اخاذی دیگر فشار سنگینی به خانواده ها وارد میکند و هزینه تحصیلی بخشی از درآمد ناچیز خانواده را می بلعد. افزایش قیمت خرید لوازم التحریر، پرداخت بخشهایی از حقوق ماهانه و هزینه معلم پیش دبستانی توسط خانواده های دانش آموزان، تهیه وسایل نقاشی برای کودکان، و تهیه روپوش و دستکش و برگه های نقشه کشی و غیره در دبیرستانها و کارگاههای آموزش صنعتی و کلا رشته های فنی دانشگاه، ارقام چند صد هزار تومانی برای تامین ادامه تحصیل هستند. فشار برای تامین کمبودهای بودجه مالی ـ اقتصادی در فصلهایی ازسال تحت عنوان «کمک به مدرسه» نیز گوشه ای دیگر از اخاذی حکومت از خانواده ها است.

محرومیت کودکان از تحصیل یکی از عمده ترین مصائب میلیون ها نفر از خانواده های کارگری و مردم است. افزایش کودکان خیابانی، افسردگی و بیماری های روحی ـ روانی از جمله اعتیاد و خودکشی دانش آموزان نیز گوشه ای از محصول شرایطی است که حکومت به کودکان معصوم تحمیل کرده است.

آموزش مذهبی و خرافه به کودکانی که با هزار مشقت به مدرسه میروند و حضور آخوند در مدارس و تحمیلات مذهبی و جداسازی دختر و پسر را نیز باید به مصائب فوق اضافه کرد تا تصویر از سیستم غیر انسانی و ضد کودک حکومت روشن تر شود.

راه چاره چیست؟

روشن است که مسئولیت وضعیت و زندگی نکبت بار میلیونها کودکی که دچار بدبختی های مختلف هستد، بعهده حکومت اسلامی است. فاجعه زندگی این کودکان محصول حکومتی ضد مردمی مشتی مفتخور میلیاردر است. اما ما مردم، در قبال این محرومیت و این بیحقوقی مطلق کودکان نمی توانیم ساکت بمانیم و ساکت هم نبوده ایم. اعتصابات گسترده کارگران و خیزشهای توده ای علیه شرایط مشقت بار کنونی در جریان است. خواست مشترک وهمه گیراعتصابات و خیزشهای توده ای تامین حقوق و معیشت و همینطور تحصیل رایگان است. در دو سال گذشته و با شروع پاندمی کووید ۱۹، مبارزه برای دسترسی مردم به واکسن رایگان و فوری و تامین هزینه های معیشتی در دوره قرنطینه خواست توده ای مردم هستند.

امنیت و آینده کودکان را باید درمبارزاتی گسترده و سراسری تامین و تضمین کرد

به راه انداختن جنبشی سراسری برای تحصیل رایگان و درمان رایگان، از جمله خواستهای فوری هستند که در بیانیه ها و تجمعات اعتراضی و اعتصابات کارگری مطرح شده اند. اینها خواستهایی است که سلامت و امنیت و آینده کودکان ما به آن گره خورده است. تامین این خواسته ها کار دشواری نیست. این خواستهای حداقل و اولیه را از گلوی حکومت اسلامی باید بیرون کشید. فقط با قطع هزینه های سرسام‌ آور نیروهای سرکوبگر رژیم میتوان این خواسته ها را برای میلیون ها کودک تامین کرد. فقط هزینه بیت رهبری و بیت دهها آیت اله مفتخور و میلیاردر می تواند این خواسته ها را برای میلیونها کودک تامین کند. حساب بانکی هر کدام از سرداران سپاه و یا دست اندرکاران رژیم می تواند زندگی دهها و صدها هزار کودک را از نکبت و فقر و بدبختی نجات دهد.

اهمیت جنبش سازمانیافته برای تحصیل رایگان برای همه کودکان!

جنبش سازمانیافته برای تحصیل رایگان در گرو ایجاد تحرک و شبکه های مردم در سراسر کشور و سازماندهی در محلات است. جلوگیری از گرفتن شهریه و هزینه هایی از قبیل کمک های تامین امکانات سوختی و دهها مورد اخاذی از دانش آموزان و دانشجویان، موضوع فعالیت این شبکه ها است. راه چاره اعتراض سازمانیافته از کانال شبکه های بهم مرتبط در محلات و تجمع و طومارهای محلی و … است. فضای شهرها را از طریق فعالین و مردم معترض در هر محله با شعار تحصیل رایگان باید احاطه کرد. نباید بگذاریم سرنوشت فرزندانمان دستخوش مصائبی مانند کودکان کار، اعتیاد و فحشا و دهها مصیبت ویرانگر دیگری باشد که نظام سرمایه داری و فاشیسم اسلامی با چپاول و غارت ثروت جامعه برای کارگران و مزدبگیران تدارک دیده است. راه حل نجات کودکان از محرومیت تحصیلی مبارزه ای است که امروز باید به ثمر برسد. کارگران، معلمان و بازنشستگان و دانشجویان پرچم و خواست “تحصیل رایگان برای عموم مردم” را در اعتراضات سراسری و بیانیه هایشان اعلام کرده اند.

تحصیل رایگان از جمله کتاب و لوازم التحری رایگان، یک وعده غذای گرم و رایگان در کلیه مدارس، امکانات تحصیلی مدرن و مناسب، مدارس امن، ایمن کردن محیط زندگی مردم با دسترسی به واکسن رایگان ممکن و عملی است. این کارزار هم اکنون توسط هزاران نفر در سطح سراسری فعال است. در سطح سراسری یک جنبش وسیع توده ای و اجتماعی با حضور اکتیویستهای جنبش های مختلف اجتماعی، با همراهی معلمان و خانواده ها باید سازماندهی شود. *