در خبرها آمده، یک کهنه سرباز نیروی دریایی آمریکا که تقریبا دو سال در ایران زندانی بود، با ثبت شکایتی علیه جمهوری اسلامی به دلیل آزار و شکنجه اش، درخواست غرامت یک میلیارد دلاری کرده است. او حق دارد که غرامت بخواهد.
در همانحال در خبرها آمده است که زینب جلالیان قدیمیترین و تنها زندانی سیاسی زن با حکم حبس ابد وارد پانزدهمین سال زندانی بودن خود شد. در این پانزده سال او حتی یکبار هم به مرخصی نرفته است؛ به بیماریهای بسیاری دچار شده و زیرانواع شکنجه ها قرار داشته است.
حالا سئوال این است که برای این پانزده سالِ طاقت فرسا، جمهوری اسلامی چقدر باید به زینب که همچنان در زندان است غرامت بپردازد؟ پانزده میلیارد دلار؟ هیچ غرامتی نمی تواند سالهای از دست رفته دختر جوانی که در سن ۲۵ سالگی به زندان رفته و حالا حدود ۴۰ سال دارد را جبران کند.
زینب قبل از هر چیز آزادی می خواهد. او باید فورا از زندان آزاد شود و در بیرون از زندان با آزادی و حرمت زندگی کند. آنچه که زینب می خواهد، محاکمه و مجازات شکنجه گرانش و همه سران رژیم به دلیل جنایت علیه مردم است. دیدن روزهای آزادی همه زندانی سیاسی و مجازات جلادان و شکنجه گران چنان لذتی دارد که با هیچ پولی قابل مقایسه نیست. مسئله برای ما برقراری مناسباتی بر محور انسانیت است.
مندرج در ژورنال شماره ۶۲