روزنه rowzane خبری – تحلیلی
مندرج در ژورنال شماره ۷۸۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
دادگاه ملی پناهندگی فرانسه روز پنجشنبه ١١ ژوئیه در تصمیمی بی‌سابقه، اعلام کرد که همه زنان افغانستانی که از تسلیم شدن در برابر اقدامات تبعیض آمیز طالبان خودداری و از افغانستان فرار می‌کنند، می‌توانند به حق پناهندگی دست یابند. دادگاه ملی پناهندگی فرانسه گفته است که این تصمیم با مفاد کنوانسیون ژنو در زمینه پناهندگی همخوانی دارد که ترس موجه ناشی از اذیت و آزار یک گروه اجتماعی را از جمله دلیل پناهندگی قلمداد می‌کند.
این خبر مسرت‌بخش، پژواک صدای زنان افغانستان است که اکنون در فرانسه شنیده می‌شود. این تصمیم، قطعاً به فرانسه محدود نخواهد ماند و می‌تواند به الگویی برای دیگر کشورها در برخورد به قربانیان آپارتاید جنسیتی تبدیل شود. نژادپرستان در فرانسه و حکومت تروریستی اسلامی طالبان بطور قطع از مخالفین چنین تصمیمی هستند. چرا که هر دو پشت و روی یک سکه و دشمن انسانیت هستند.
از سال ۱۴۰۰ که طالبان ضد بشر در افغانستان حاکم شد یک آپارتاید جنسیتی وحشیانه علیه زنان افغانستان اعمال شده است طوری که به سرکوب سیستماتیک و محو زنان از زندگی اجتماعی انجامیده است. زنان تحت حکومت طالبان از رفتن به مدرسه، دانشگاه، کارهای اداری و حتی تفریح منع شده‌اند و این در حالی است که رهبر طالبان اخیراً فتوای سنگسار و شلاق‌زدن زنان در ملأعام را صادر کرد که واکنش‌های اعتراض زیادی را برانگیخت.
وجود نظام‌های حکومتی که بر پایه آپارتاید جنسیتی بنا شده است نشان‌دهنده به قهقرا رفتن جامعه بشری است و نفس تداوم ستم بر زنان در قرن بیست و یکم لکه ننگی بر دامن سیستم حاکم بر جهان است. اگر چه اقدام دادگاه ملی پناهندگی فرانسه اقدامی مثبت و ارزنده است؛ ولی پیروزی و موفقیت بزرگ زمانی خواهد بود که جهان از شر رژیم‌های زن‌ستیزی نظیر طالبان و جمهوری اسلامی خلاص شود و زنان به رهایی و آزادی برسند. دنیا نمی‌تواند و نباید در قبال این زن‌ستیزی سکوت کند.
زنان ایران ضمن اعلام همبستگی با زنان افغانستان بر یک خواست واحد تأکید دارند:
آپارتاید جنسیتی مصداق جنایت علیه بشریت است و باید در قوانین بین‌المللی تحت همین عنوان ممنوع شود. همه حکومت‌های مبتنی بر آپارتاید جنسیتی باید طرد و منزوی شوند و علیه سردمداران آنها در مراجع قضایی جهانی اعلام‌جرم شود.
