محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه پرستار به خبرآنلاین میگوید: گفتند با اجازه رهبری از صندوق توسعه ملی پول برداشتند که به پرستار بدهند ولی این پول به جاهای دیگری رفت.»
*در ایران با احتساب دلار ۸۵ هزار تومانی، به پرستاران ۲۰۰ دلار حقوق میدهند و البته بعضی از همکاران پرستار ما کمتر از این مبلغ هم حقوق میگیرند؛ خب منطق حکم میکند که پرستار جایی برود که ۴۰۰۰ هزار دلار به او حقوق داده میشود. حتی اگر از کشورهای اروپایی و آمریکایی در دستمزد پرستاران مثال نزنیم، کشورهای حوزه خلیج فارس مثل عمان به هر پرستار حداقل ۲۰۰۰ دلار یعنی ۱۰ برابر ایران حقوق پرداخت میکنند؛ البته این فقط دریافتی نهایی پرستاران است که سایر مزایا هم به آن اضافه میشود.
*به جز حقوق، دیگر چه مواردی باعث مهاجرت پرستاران ایرانی شده؟
شأن اجتماعی یکی دیگر از مواردی است که باعث شده تا پرستاران ایرانی به مهاجرت روی بیاورند؛ امتیازات جانبی، رفاهی، برخورد مناسب و محترمانه هم جز عوامل تصمیم به مهاجرت است.
در کشور ما اگر پرستار به حقوق کم اعتراض کند یا به او توجه نمیشود و یا بعد از اعتراض دوباره و برگزاری تجمع سایر پرستاران برای کمی حقوق دریافتی، به جای اینکه بیایند و مشکل پرستار را حل و پرداخت حقوق به پرستاران را ترمیم کنند، با آنها برخورد میکنند.
برخورد نامناسب مدیران پرستاری، رؤسای بیمارستانها، مسئولان وزارت بهداشت، احضار پرستاران به هیئتهای تخلفات، حراست و تهدید و فشار به دلیل اعتراض پرستاران هم از دیگر عواملی هستند که موجب مهاجرت پرستاران ایرانی به دیگر کشورها شده است.
*دانمارک یکی از کشورهایی است که مقصد مهاجرت پرستاران ایرانی محسوب میشود. در حال حاضر در دانمارک به ازای هر ۱۰۰۰ نفر بیش از ۱۰ پرستار وجود دارد؛ این در حالی است که در کشور ما به ازای هر ۱۰۰۰ نفر ۱.۷ پرستار یعنی کمتر از ۲ پرستار وجود دارد.
*قبلا به پرستاران اضافه کار اجباری تحمیل میکردند و بعد از شکایت پرستاران در دیوان عدالت، رأی دیوان این بود که اضافه کار نمیتواند اجباری باشد و باید با توافق طرفیت باشد.ما به دولت جدید پیشنهاد دادیم که اضافه کاری پرستاران را ساعتی ۱۵۰ هزار تومان در نظر بگیرند اما در نهایت قرار شد بابت هر ساعت اضافه کاری ۵۰ تا ۸۰ هزار تومان به پرستاران پرداخت کنند و هفته گذشته ابلاغ هم شد اما هنوز پرستاران پولی بر اساس این ابلاغیه جدید دریافت نکردهاند.
*بسیاری از پرستاران هم مهاجرت نمیکنند و تصمیم به ترک شغل میگیرند؛ متاسفانه ما در طول سال شاهد ترک شغل چند هزار پرستار هستیم. خود معاونت پرستاری اعلام کرده است که ۱۸۰۰ پرستار از پرسنل رسمی که کمتر از ۵۰ درصد پرستاران را شامل میشوند، با وجود امنیت شغلی نسبی که در مقایسه با دیگر پرستاران داشتهاند، شغل خود را ترک کردهاند.
تعدادی از پرستاران هم قرارداد رسمی نداشته و با پایان قرارداد خود این شغل را ترک میکنند؛ اگر بخواهیم این آمار را هم به ترک شغل پرستاران رسمی اضافه کنیم، حداقل برابر همان ۱۸۰۰ پرستار است که در نهایت حدود ۴۰۰۰ هزار پرستار در سال شغل خود را ترک میکنند.در حال حاضر تمایلی به شرکت در استخدام پرستاری وجود ندارد و با وجود اینکه ۵۰ هزار پرستار خانهنشین داریم، ترجیح میدهند به دلیل حقوق کم و سختی این شغل در خانه بنشینند و سرکار نیایند.
*قبلا متوسط معوقه پرستاران یک سال بود و در حال حاضر این زمان به ۶ ماه کاهش پیدا کرده است و تنها کاری که انجام شد این بود که معدل معوقات پرستاران به ۶ ماه رسیده است اما همچنان معوقات ۱۲ یا ۱۴ ماهه هم داریم.