نشریه ژورنال شماره ۱۰۹۹ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
یکشنبه پنجم مرداد ماه دو زندانی سیاسی به اسامی بهروز احسانی اسلاملو و مهدی حسنی در زندان قزلحصار اعدام شدند. آنها در جریان انقلاب زن زندگی آزادی در سال ۱۴۰۱ دستگیر و با اتهاماتی نظیر “بغی، محاربه، افساد فی الارض، عضویت در مجاهدین و اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی” به اعدام محکوم شده بودند.
خمینی که آمد اسلام با خونریزی و اعدام، بیشتر از هر زمان دیگر در تاریخ دیکتاتور زده آن کشور سیراب شد. این ماشین جنایت از همان روزی که جمهوری اسلامی به قدرت رسید با قدرت هرچهتمامتر آنچه که از حکومت شاه به ارث برده بود را بازسازی و بهروز کرد تا مردمی که به نیت آزادی و رفاه علیه حکومت سلطنتی قیام کرده بودند را سرکوب و مرعوب کند.
اعدام این قتل عمد حکومتی بازوی اصلی تداوم فلاکت اقتصادی و سیهروزی تحمیلی فرهنگی و مذهبی در ایران است. تا چشم کار میکند و ذهن بیاد میآورد، یاد و چهره انسانهای شریف و مبارزین و مخالفین حکومتی است که بدست جانیان بی رحم اسلامی اعدام شدند.
تنها ما مردم میتوانیم بر این جنایت سازمانیافته حکومت مُهر بطلان بزنیم. نگویید از دست ما کاری بر نمیآید؛ نگویید که علیرغم میل ما اعدام میکنند و مخالفت ما بی تأثیر است. نگویید تنها بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی میشود خواهان لغو اعدام شد. بخش زیادی از مردم این “نگویید ها” را باور ندارند و به این دلیل هم اکنون مبارزات زیادی علیه اعدام در جریان است و جلو خیلی از اعدامها را هم گرفته است. این جنبش باید به مراتب اجتماعیتر شود.
ما مردم نشان دادیم حتی با وجود ادامه عمر ننگین این حکومت میتوانیم علیه اعدام وارد کارزار شویم. ما سنگسار این حکومت را شکست داده و به حجاب این حکومت سنگینترین ضربات را وارد کردیم. ما میتوانیم اعدام را همین امروز بیشتر از آنچه که تا حالا انجام دادهایم به چالش بکشیم. اگر با هم باشیم آنگاه گام بلندتری برای درهم شکستن این ماشین قتل هدفمند حکومت اسلامی به پیش برمیداریم. یاد عزیز بهروز احسانی اسلاملو و مهدی حسنی را گرامی میداریم و به خانوادههای این دو جانباخته صمیمانه تسلیت میگوییم.