بیانیه:در حمایت از اعتصابات سراسری کارگران پروژه ای نفت و پتروشیمی

موج جدید و گسترده اعتصابات کارگران شرکتهای پیمانکاری در حوزه پروژه های نفت ، گاز، پتروشیمی و نیروگاهی یکبار دیگر صحنه اقتصاد و سیاست ایران را در آستانه انتحابات حکومتی تحت الشعاع قرار داده است.

کارگران پیمانکاری در پالایشگاه‌‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگا‌ه‌‌ها قبلا اولتیماتوم دادند که اگر تا آخر خرداد ماه به مطالباتشان پاسخ داده نشود، دست به اعتصاب خواهند زد و از 30 خرداد 1403 این کارگران یکی پس از دیگری و در همبستگی با هم برای دستیابی به مطالباتشان دست از کار کشیدند.

نزدیک به سه دهه از فرایند استثمارشدید در حوزه اصلی اقتصاد اصلی ایران یعنی نفت و گاز و پتروشیمی میگذرد تا جاییکه زندگی معیشتی و اجتماعی کارگران شاغل در شرکتهای پیمانکاری این حوزه مهم را با تبعیض و محرومیتهای بسیار غیرقابل تحمل کرده است.

از اواسط دهه 70 سیاست بازار آزاد با رویکرد برون سپاری فعالیتهائی که تا آن زمان به ثبات نسبی و امنیت شغلی معروف و شهره بودند ، زندگی و موقعیت کارگران را به نابودی کشانده است.
شرکتهای رنگارنگی از پیمانکاران ریز و درشت با ولع بسیار با تحمیل بیشترین درجه استثمار و بالاترین نرخ سود و بهره وری به بهشت برینی دست پیدا کردند.
رانت و رابطه و باند و رشوه به حوزه فعالیتهای نفت و گاز و پتروشیمی سرازیر شد و خانواده های کارگری ، دستخوش تلاطمات ناشی از بی ثباتی ، پراکندگی و بیقدرتی شدند.

این سیاست کلان حکومتی بعد ازآغاز دوران موسوم به سازندگی بر بستر فقدان تشکلات مستقل کارگران ، دوران ویرانی و فلاکتی بیسابقه از بهره کشی و محرومیت و تبعیض را بر بخش مهمی از طبقه کارگر تحمیل کرده و با تدوین قوانین من درآوردی “ویژه اقتصادی” خارج از شمولیت قانون حداقلی کار، و با پشتوانه آشکار نیروهای امنیتی-قضائی، شرایطی از بیحقوقی ، تبعیض عمیق با همکاران رسمی و بی قدرتی محض را به این بخش از کارگران تحمیل کردند.

از اوائل دهه 90 در مناطق جنوبی کشور ، کارگران شرکت های پیمانکاری (با ماهیت مشاغل دائم و غیر پروژه ای) و عمدتا” در حوزه عملیات تعمیر و نگهداری ، علیه تبعیض و علیه شرکت های واسطه پیمانکاری ، مبارزات گسترده و متحدانه ای برای لغو این شرکت ها و عقد قرارداد مستقیم با مراکز وزارت نفت را آغاز کردند تا بالاخره در مقیاس بزرگی موفق شدند با کارفرمایان اصلی وزارت نفت قرارداد مستقیم منعقد و به زندگی معیشتی خود ثبات بهتری بدهند. این یک پیروزی بزرگ در آن دوران بود.

دامنه ی اعتصاب کارگران تحت عنوان کارزارموسوم به #کمپین14_14 تا کنون بیش از 20 هزار کارگر شاغل در 95 شرکت پیمانکاری پروژه های نفتی و موسسات وابسته به این وزارتخانه را در بر گرفته است.

محورهای اصلی مطالبات در کمپین 1403 :

• افزایش دستمزد مطابق با هزینه های واقعی زندگی
• شرایط کاری مطابق سیستم 14 روز کار- 14 روز استراحت(با احتساب روزکار 12 ساعته) .
• حذف شرکت‌های واسطه ای پیمانکاران ،
• رفع تبعیض در پرداخت مزد برابر در برابر کار برابر و دریافت بموقع و بدون تاخیر آن،
• کارگران اعتصابی همچنین بر بهبود شرایط زیستی و کاری خود از جمله بهبود کیفیت غذا و وضع خوابگاهها و اماکن بهداشت عمومی خوابگاهها ( دستشویی و حمام) ، تجهیزات لازم سرمایشی در محیط های کار و زیست بویژه ایمنی محیط کار که هر روز قربانی میگیرد تاکید دارند.

شورای بازنشستگان ایران از خواسته ها و مطالبات بحق و انباشته شده کارگران نفت و گاز و پتروشیمی و موسسات وابسته قویا” حمایت کرده و به صف همبستگی متحدانه کارگری میپیوندد.

شورای بازنشستگان ایران

6 تیرماه 1403

https://t.me/Shbazneshasteganir